Chapter 19

242 16 3
                                    

Chapter 19
Sorry

Travis really did became so busy with work. But he always finds time to be with me. He never failed. Tuwing hapon, pagkatapos ng trabaho niya ay dumidiretso siya sa bahay. He would pet Lulu and in the end, he'd have dinner at home. At times, we would go out. Be it on the mall or on our favorite place.

Came enrollment, sabay kami ni Sadie na pumunta sa school. Si Travis sana ang kasama ko pero may trabaho siya kaya sinabi kong kami na lang ni Sadie. Sinabi niyang hahabol na lang siya so I decided na hapon na lang kami pumunta para patapos na ang trabaho ni Travis sa mga oras na iyon.

Pero mabilis lang ang naging enrollment kaya hindi na siya nakaabot. Kaso ay on the way na siya. Kaya tumambay na lang muna kami ni Sadie sa isang coffee shop malapit sa school habang naghihintay sa kanya. Nag-order na rin kami ng light meal.

"Alam mo, Yani, konti na lang talaga at kukwestyunin ko na ang pagkakaibigan natin. Napakajudgemental mo!" pabirong paratang ni Sadie sabay halakhak.

Ngumiwi ako at mas lalong nag-iwas ng tingin. "I'm not judging you, Sadie. Ang akin lang ay sana tinakpan mo. Not everyone wants to see that,"

Halos ayaw ko siyang tingnan kanina pa. Some of my friends in US were a bit liberated. I've seen them and their boyfriends make out in front of me. I know certain things like what's on her neck. Those bruise like-marks on her pale skin. Hickeys. Goodness, Sadie.

Kaninang nagpapa-enroll kami ay tinakpan niya lang ang kanyang leeg gamit ang mahaba niyang buhok. And now that we're done, she's flexing her sinful neck like the bruises there were just artistic tattoos! Buti sana kung isa lang iyon, e, anim pa yata. At ang lalaki pa!

And guess what? Ang gumawa sa kanya niyan ay hindi 'yung lalaking ka-date slash boyfriend niya pagkatapos ng race ni Travis. Ibang lalaki na naman! Nakadalawa pa siya bago ito. At halos isang buwan pa lang ang nakakalipas!

She bursted into laughter. "Sorry! Sabi ko naman sa'yo, 'di ba? Nawawala 'yung concealer ko!" mas lumakas pa ang tawa niya.

"Well, you could've wore a turtle neck or something!"

Umirap siya at sumimsim sa kanyang juice. "It's freaking summer in the Philippines, Giuliani. You don't expect me to wear conservative clothes at this point. It's so hot!"

"Then use my concealer,"

"O, e, asan?" she motioned her hand.

I pouted. "Nasa bahay..."

She arched her brow. "See?" uyam niya. "Don't worry, bibili ako mamaya. But right now, magtiis ka muna kung ayaw mong magka-stiff neck," she chuckled.

I glared at her. She really doesn't seem bothered. She even seems so proud of those. Ako pa ang namomroblema para sa kanya. Ayaw ko lang na may masabi sa kanya ang ibang tao. She's always there to backup me when I'm in trouble. Of course I'll do the same if ever. Pero as if namang nagpapaapekto siya sa mga sinasabi ng ibang tao

As much as I want to preach her, ayaw ko namang isipin niyang hindi ko tanggap ang pagkatao niya. I love the way she is. Loud and frank. I accept her personality like how she accepted mine. Ayaw ko lang na mapahamak siya. Maybe I'll just constantly check on her, huh?

In the end, I sighed heavily.

Samantha Dixie, I don't know what to do with you anymore. Kung hindi lang kita mahal...

Bumuntong-hininga rin siya kalaunan. "Fine!" she finally covered her neck! "Ibe-break ko na talaga 'yong asungot na iyon," bulong-bulong pa niya.

Ngumuso na lang ako. She then cleared her throat.

Against All Odds (Playboy Series #2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin