Blood

Chapter 25

Nagtatakang umupo at sumandal sa headboard ng kama ng magising ako at nandirito na sa aking kwarto, sino ang nagdala sa akin dito?

Marahang inalis ko ang kumot at tumayo para tumungo sa banyo ma naka-konekta sa aking kwarto.

Binuksan ko ang pinto at agad na nakita si Davian na nasa loob ng bathtub at nakapikit habang minamasahe ang kanyang sentido.

Napangiti naman ako at hinubad lahat ng suot ko at lumapit sa kanya, umupo ako sa gilid ng tub saka tumikhim ng mahina para makuha ko ang kanyang atensyon.

I touched his face gently while looking at him lovingly.

Hinuli niya ang aking kamay at tinitigan ako, ngumiti siya sa akin at umusog ng kaunti para magkaroon ako ng space. Agad na lumusong ako at dumapa sa kanya.

Iniyakap ko ang aking braso sa kanyang bewang at hinalikan ang kanyang pisngi at ang kanyang labi. I kissed his jaw and ears and I bit his earlobe, my right hand was touching his waist down to his crotch.

Tinigil ko ang paghalik sa kanya at hinawakan ang kanyang pisngi saka ngumiti.

"Buti naman at maayos ka na, I was so worried about you." I sighed, ngumiti naman siya sa akin at inangat ang kanyang kamay para hawakan ang aking batok.

"There's no need to worry, alam mo naman na malakas ako," natatawa na sagot niya.

I pouted, "I'm just afraid that I will lose you," mahinang pag amin ko saka muli siyang niyakap.

We remained hugging each other and just listened to our hearts beating erratically. He was stroking my hair gently while kissing my head.

"You will never lose me, I'm yours." He promised, still stroking my hair.

Napangiti naman ako dahil sa kanyang sinambit. I know, you're mine, but the question is, 'Until when?'

Pakiramdam ko ay nilukob ng lungkot ang aking puso dahil sa katanungang biglang pumasok sa aking isipan. Isinubsob ko ang aking mukha sa kanyang leeg at palihim na napaiyak. Until when you're going to stay with me, Davian?

Naramdaman niya siguro na umiiyak ako dahil tinitingnan niya ang aking mukha. Nakita ko ang pag-aalala sa kanyang mga mata habang nakatitig sa akin na tumatangis.

Tinuyo niya ang luhang pumapatak sa aking mata, "Bakit ka umiiyak? Did I do something wrong?"

Umiling ako at natawa ng mahina, umupo ako ng maayos at pinahid ang aking luha.

"Masaya lang ako na magaling ka na. Sobra akong nag-alala at natakot ng makita ko ang sugat mo. Hindi ko kaya na mawala ka sa akin."

"Hindi naman ako mawawala sayo eh," pag-aassure niya sa akin at niyakap ako ng mahigpit, tinatapik niya ng mahina ang aking likod.

"Tama na, huwag ka ng umiyak. Hindi naman ako mawawala sayo, hindi rin kita iiwan kahit na anong mangyari. Pangako 'yan sayo, Hon. Don't overthink okey?"

Sinisinok na ako dahil sa kakaiyak kaya natawa si Davian, he cupped my face while still chuckling.

"Grabe naman 'yang iyak mo, para naman akong naagaw sayo," pagbibiro niya sa akin. Niyakap ko na lamang siya at umiyak sa kanyang dibdib. Hinayaan niya lang ako hanggang sa kumalma na ako.

"Okey ka na?" I nodded and smiled at him.

He pulled me close and kissed me roughly, I kissed him back with the same intensity. I encircled my arms around his nape, his hands are now on my waist, gripping it.

I touched his neck down to his chest and I slightly pinched his nipple. I giggled when I felt him stilled for a moment, but my giggles turned into moans when I was already on top him. Sitting on his shaft and gliding myself up and down.