Myth 4- Apollo: The Sun (Completed)

40: Twilight

I watched the king cry for deep agony and sorrow after I cut the strings of the lyre.

When Hermes gave that lyre to his older brother Apollo, the strings of that thing became so magical because of the connection of love between the two.

The clans of the Vampire and the Demon was never in peace not until a demon fell in love with a vampire girl.

They want to share their affection without bothering the curse between them and they learn from a witch that the only thing that has strong bond and can help them connect without the presence of the curse is the lyre of Apollo.

They both stole it from the Olympian but still ends up tragic. Now they want their son to continue the bond between the two clans, making them ask from connection and permission of the moon goddess.

That makes me and Philip mates.

"How could you do this to the moon?!" Sambit ng demonyong hari.

I held the lyre and looked at him with a pity eye before leaving him broken.

I'm sorry, your majesty.

Nang makalabas ako sa silid ng hari ay tinignan ko ang tahimik na kaharian ng mga demonyo.

This place is the home of the root of all the havocs in the mankind. The home of the demons.

Pumakawala na lamang ako nang buntong hininga nang ibaling ko ang aking tingin sa labas ng silid ni Philip. He is a good friend.

Wala akong naaalalang may ginawa siyang masama sa akin kahit nalaman niyang ako ang pumatay sa mga kaibigan niya.

Habang yakapyakap ang sirang lyre ay nagtungo ako sa harap ng pintuan ng kan'yang silid.

"Thank you for being a friend, Philip." Bulong ko at nilapag ang bitbit kong lyre sa harap ng kan'yang pinto.

Kahit na pinilit ng lahat na ikasal kami ay nanatili ko paring kaibigan si Philip. Kahit na minsan na akong nanginig sa takot dahil sa kan'ya.

Philip is a good man.

Naglakad ako palayo sa kaharian ng mga demonyo. The king must be so furious with me right now.

Patungo ako ngayon sa lawa ng kahariang ito, sa tulay kung saan kami magtatagpo ni Apollo gaya ng binilin niya sa kan'yang sulat.

Magdadapit hapon na at nagsisimula nang umihip ang malamig na hangin na nagbabadya ng isang ulan.

Nang makarating ako sa tulay ay hindi ko nakita si Apollo ngunit isang pigura ng pamilyar na lalaki ang aking naabutan.

Agad akong napaupo ng makita kung sino ito. "SUN!" Tawag ko sa aking alaga.

Nilingon ako ng batang pusa suot ang kan'yang maamong ngiti at tumakbo patungo sa akin na nakalahad ang kan'yang mga braso na handa ng salubungin ako ng isang napakahigpit na yakap.

"Meow~" Boses nito matapos niya akong yakapin ng kay higpit.

"He's been with me while you're not around. He's been a good boy." Napatingin ako kay Apollo nang bigla nalang siyang lumapit.

Kinarga ko ang bata at agad na tumayo kaharap siya. "I cut the strings for the lyre."

A proud smile drawn to his face. "You cut the connection between the demons and the vampires."

I nodded. Sa wakas ay nakawala na ako sa tali na nagkokonekta sa akin sa angkan ng mga demonyo at kay Philip.

"Let's go back to the Citadel." Inilahad ni Apollo sa harapan ko ang kan'yang kamay habang nakaguhit sa kan'yang labi ang napakakisig na ngiti.