The Duchess Sneakers (Lausingco Series #6)

Chapter Thirty

Chapter Thirty

Halos mapatalon ako sa gulat nang ibalibag ni Pio ang pinto ng opisina nya. Humingi ng tawad agad si Ma'am Aina sa mga costumer.

Two weeks hand passed. Pio and I are okay. Hindi na sya busy, and he always drop me home after work. Ngayon ay mukhang hindi maganda ang araw nya.

"Sige na. Magtrabaho na kayo, ako na bahalang kumausap kay Pio." Sabi ni Ma'am Aina.

Hindi na lumabas si Pio sa opisina nya haggang sa magsara na ang restaurant. Tumayo kami ni Matilda sa labas para maghintay ng tricyle.

I saw Pio coming out of the restaurant. Noong makita nya ako ay imbes na dumiretso sa sasakyan ay lumapit sya sa akin.

"Mat, can I borrow Tinay?"

"Huh? Sige po, Sir."

Hinarap nya ako. "Let's go. Sama ka sakin."

"Sir, gabi na po."

"Just an hour."

Pinagtulakan pa ako ni Matilda kaya humawak na ako sa kamay ni Pio. Sinilip ko pa si Mat at nakitang nakasakay na sya ng tricycle.

Tahimik lang si Pio na nagdadrive at hindi ko alam kung paano ko sya kakausapin.

"My Dad probably hate me now." Simula nya.

"Bakit naman?"

"I ruined the presentation earlier. Was that bad? I'm at fault but, I don't know. Kung ayaw nila sa kompanya namin, di wag!"

I keep my mouth shout. He continue driving while I silently shifted on my seat.

Nakarating kami sa convinience store. Kinalas ko ang seatbelt at sumunod sa kanya palabas ng sasakyan. Tahimik lang syang nagtimpla ng kape at dumapot ng biscuits.

"Kape?" He asked.

I shooked my head. "Meron ba silang tea?"

"Meron. Wait,"

I watched him fix my tea for me then he paid for that. Pinagbuksan ko sya ng pinto at lumakad sa gilid ng sasakyan nya.

"Ahm,"

He tapped the space beside him. I carefully sat there with an indian seat.

"I need one hour to think." Sabi nya nang maiabot sakin ang tea cup.

"It's not that bad. Siguro na-pressure ka lang."

"Do you think so?"

I nodded. "Maybe. But explain to your father. Hindi mo naman inexpect kasi na magpe-fail iyong presentation."

Sumimsim sya sa baso. "Siguro hindi para sa akin ang Food Corp."

"Para sa inyo yun, Sir. Kailangan mo lang po ng tiwala sa sarili."

Both of us fell silent. Hinipan ko ang tea bago sumimsim doon.

"Thank you," he broke the silent.

"Kaya nyo yan, Sir. Tiwala lang."

We stayed and stares at the star. I swallowed hard and stop myself from talking. Hindi ko siguro pwedeng sabayan ang problema nya.

At exactly one hour, he help me to stand up. Hinatid nya ako sa bahay pagkatapos.

"Okay ka na?"

Tipid syang tumango. Saglit akong natigilan nang lumapit sya sa akin at hinalikan ang noo ko.

"Take care,"

Okay na sya kinabukasan pagpasok. He's like the usual, Sir Pio na kapag walang gawa ay nakikipagbiruan sa nga employee nya.