The Duchess Sneakers (Lausingco Series #6)

Chapter One

Chapter One

I knocked thrice at the wooden door before fixing myself. It's another day at sana nandito si Nana Lita. I need her, any minute I am guessing, my parents is now searching for me. At si Nana Lita ang kailangan ko para hindi nila ako matuntun agad.

Pero legit iyong kaba ko ha. My parents are nobles, they had connection. So basically, that's why I change my hairstlye and my fashion style. Kailangang magmukha akong pilipino. Well, I am half pilipino because Duke Javier Palciso is pure pilipino blooded while my Mom is a Full blooded british.

"Is there anybody home? Yuhoo."

"Hija, wala pang tao jan. Di pa umuuwi."

Napabaling ako dun sa babaeng nakasilip sa bintana niya.

"Oh. Sige po." Ngumiwi ako bago pumihit patalikod.

Babalik nalang siguro ako uli. But where's Nana Lita?

Inabot na ako ng lunch sa daan kaya napili kong kumain nalang sa ano ba to, was it Jollibee? I don't know if it's safe to eat at place like this but I am hungry. May mga fast food din naman sa London. Kaso nga lang, di ko tanda kung kelan ako huling kumain ng ganito.

Ang tagal kong nakatayo malapit sa counter. Pinagmamasdan ko iyong mga pagkain but I still ended up inside my hotel suite and asking for a food.

Mabilisan ko lang chineck yung debit card ko at nakitang putol na iyon. Buti nalang nagwithdraw ako ng pera kahapon but I guesd it's not enough, lalo na't putol na ang mga debit card ko.

Why do I need to be a duchess? I wanted to have a normal life! Puhlease!

Gabi na pero patuloy pa din ako sa pagcontact kay Nana Lita, I'm hoping that she would answer. Where is she by the way?

Medyo tanghali na ako nagising the next day. Bumaba ako dala ang cellphone at wallet ko. Sa coffee shop nalang muna ako magbebreakfast.

"Muscuvado and waffles nalang po."

Titig na titig yung cashier sa akin, buti nakapaglagay ako ng brown contact lens. Baka mamaya magtanong to kung bakit blue yung mata ko.

"Good Morning, Sir Pio." Bati nung isang barista.

I excused myself and lifted my tray. Sa may bintana ako pumwesto at muling chineck ang cellphone ko. I once again texted Nana Lita. Pagkatapos ay inuli ko ang mata ko sa buong coffee shop. Nagtama ang mata namin nung lalaking nakasandal sa counter, his arms is crossed in his chest. Umiwas sya ng tingin dahil tinawag sya nung barista.

I don't know why but I can't stop staring at him. May kung hatak iyong hikaw nya sa kanang tenga, and afterwards I cleared my throat. Ah, right. Sya iyong natapakan ko noong isang araw. I wonder if he remember me?

Matapos kong magbreakfast ay umakyat na uli ako sa suite ko. I took a bath and fixed ny things. My phone vibrated, mabilis kong dinampot yun.

Unknown Number:
Justine? Paano kang napunta dito sa Pilipinas?

Kulang nalang ang magtatalon ako dahil nagreply na si Nana Lita. Alam kong sya to. Kaso nga lang naalala kong hindi na nga pala ako naka-plan at expired na ang load ko.

Nagbihis muna ako at sinakbit ang slingbag ko. May katapat na convenience store itong Hotel, doon nalang ako bibili ng load. Finally.

I tapped my toe back and fort habang nakadikit na tenga ko ang smartphone na ginagamit ko.

Panay lang na nagriring iyon.

"Nana Lita, please answer my calls." Mahina kong sabi sa sarili ko.