Coronablog (rant)

Dag 30 - spugen op planten

Ik heb een boze dag. Ik ben gewoon zo moe en wil even zeiken over hoe kut mensen zijn. En het leven! Hoe erg ik mijn vrienden mis, maar ze niet kan zien. Hoe warm het is in mijn kamer. Gewoon überhaupt het feit dat het warm is en ik gewoon niet een terrasje kan pakken. Ik mis 't Hart! Die heeft lekkere nacho's en cocktails.

En ugh nu weer aan school zitten voor ondernemingsrecht. Het lijkt me heel leuk om er later iets mee te doen. Werken met bedrijven lijkt me gewoon heel cool. Maar man! Die vent! In Chandler's stem: Could he be any more boring. Ik kom er gewoon echt niet doorheen. Vaak kunnen de werkcolleges me dan nog wel redden weet je, maar nee hoor, deze vent is dan weer super onduidelijk! Je weet gewoon niet waar je dan aantekeningen van moet maken. Met andere woorden, heb geen ene kut aan die vent.

Maar goed heb weer mijn lijstje gemaakt. Wat is het probleem? Waarom is het een probleem geworden? Wat moet ik voor de volgende keer verbeteren? En het belangrijkste: wat moet ik nu doen om het op te lossen? Dat betekent voor ondernemingsrecht dus dat ik maar het boek moet gaan lezen. Ew.

Maar goed, lichtpuntje: ik kreeg antwoord van de rechtswinkel. Ik ga over twee weken whatsapp videobellen zodat ze even de plek kan laten zien en vragen kan beantwoorden. Heb er zin in! Ander positief feit is dat het weer bijna weekend is. Dan geef ik mezelf toestemming even wat te hobbyen. De foto's schreeuwen om bewerkt te worden.

Ik probeer gewoon de structuur van de weken te houden zoals voor de corona. School doordeweeks en vrij zijn in het weekend. Anders ben ik helemaal het overzicht kwijt. Ik weet dat niet iedereen die luxe heeft. Lilly zit weer te strijden in de LeenBakker. Man, haar manager schendt echt alle regels. Ze doen niet aan mandjes tellen, hesjes zijn ook optioneel en tussen personeel zijn ze ook heel laks met de 1,5 meter. Al moet ik zeggen, dat laatste doen wij ook niet echt. Bij de Hema hadden ze laatst wel de stoelen in de kantine uit elkaar gezet, maar gewoon door de dag heeft iedereen een beetje schijt. Naja dat is niet helemaal goed verwoord, het is gewoon niet te doen. Kijk, klant is koning, dus die moet je hun heilige ruimte geven. Dus als je dan moet kiezen tussen de klant of je collega, dan wordt je collega de dupe. Ik loop dan altijd extra snel. Alsof ik dan te snel ben om het virus te verspreiden.

Ik ga morgen denk ik weer eens joggen. Ik moet nu niet ineens gaan stoppen natuurlijk. De bedoeling is om een keer aan een stuk door te kunnen joggen. Ik wissel het nu nog best veel af met lopen. Zo even lekker lang kunnen joggen lijkt me wel lekker. Ik mis gewoon de conditie die ik vroeger had toen ik nog drie keer per week zwom. In groep acht haalde ik nog een 9 voor de piepjestest. In de zesde klas was mijn conditie zo neergestort dat ik een 5 had voor zo'n test. Al was het op de middelbare in de bovenbouw wel de coupertest, dus is misschien toch wel anders. Drie rondjes om de school in je mooie felrode broekje. Run of shame.

Mijn laatste piepjestest was in de vierdeklas. Ik weet niet meer wat ik had eerlijk gezegd. Kan me alleen maar mijn vriendin herinneren.
'Waarom ren je zo hard?' vroeg ik haar toen we echt  bij trap 3 waren.
'Ik moet echt héél nodig!'
Uiteindelijk kon ze het echt niet meer inhouden en had ze een 2.

Ik vraag me iets af. In theorie, zou je ook op een plant kunnen spugen in plaats van water geven? Of bestaat spuug uit schadelijke stoffen voor de plant? Hoe zit het met zweet? Tranen?
Heb het even aan mijn persoonlijke plant expert Casuelle gevraagd en haar vervolgens aangemoedigd een plantenfeitjes boek te maken. Het bevat onder andere de werkwijze om een aardappel te vermoorden als ook een quiz om na te gaan of je je kan identificeren met een stressplant!

Nee, ik ben er serieus wel naar benieuwd. Ik moet even wat meer biovraagjes verzinnen. Ben nu toch meer in mijn psychologische fase beland.

Kan je dingen lekker leren vinden? En is daarmee iets wel of niet lusten eigenlijk een zelf aangeprate illusie? Of zijn er altijd dingen die je gewoon nooit lekker vindt? Hoeveel van onze mening wordt beïnvloed door de media? Vind je die broek echt leuk of zegt fashionweek dat je die broek leuk hoort te vinden?

Iets lijkt pas echt mode te worden zodra iemand constateert dat het mode is. Gabrielle Chanel, badass woman, zei op een gegeven moment gewoon "vrouwen dragen ook broeken". Dat is toch bizar? Al moet denk ik ook wel de meerderheid van de dragers het leuk vinden, wil het zich aanhouden als echt dagelijkse mode. Maar gewoon dat iemand een keer zei "sloop die spijkerbroek!" en nu niemand ervan opkijkt bij scheuren, is toch best bijzonder eigenlijk. Als iemand met genoeg status het hard genoeg gilt, kan alles wel fashion worden denk ik. En als ze even niks nieuws kunnen bedenken? Halen ze gewoon oudere fashionstylen terug. Iedereen gaat het dan massaal dragen, omdat... ja waarom eigenlijk?

Ja, ik vind het sowieso wel interessant om te kijken hoe anders een persoon zich in de menigte gedraagt dan individueel. Als je mensen bij elkaar zit, beginnen ze op elkaar te lijken. Natuurlijk kudde diereninstinct misschien. Je wilt er, bewust of onbewust, bijhoren dus neem je dingen over om herkenning te vormen en in te blenden. En zo denkt iedereen hetzelfde, maar individueel toch anders. Geen idee hoe het precies werkt. Misschien is het gewoon dat op grotere schaal bepaalde details worden weggelaten die juist essentieel zijn om die verschillende mensen te identificeren.

Ik heb een heel random feitje dat niet aansluit op de rest van het hoofdstuk. Jesse Klaver, Thierry Baudet en Geert Wilders hebben iets gemeen: ze hebben een Nederlands-Indische achtergrond. Ik weet niet, het had wel iets grappigs om ze samen nasi goreng te zien eten.