Coronablog (rant)

Dag 29 - hema-update

(Sorry Lilly, ik loop inderdaad achter. Daarom twee hoofdstukjes oké?)

Back at it again met de hema-updates. Vandaag op een woensdag gewerkt. Heel vreemd. De woensdag crew lijkt ook ouder te zijn dan de weekendcrew. Ik vind het niet leuk om met oudere mensen te werken. Naja, dat is niet waar, ik vond het niet leuk om met specifiek die ene vrouw achter de kassa te werken.

Ik zocht een schoenhanger en zat in die bak met hangers te graaien als een scholier tijdens surprises. Kon geen schoenhanger vinden. Nikita zei dat voorin de winkel ook nog wat bakken stonden om te kijken, en als ik het niet kon vinden, ging zij wel even zoeken. Het was toch rustig achter de kassa.

Dus ik terug komen, maar Nikita was geswitcht met ene vrouw. Dus ik wil die schoentjes achterlaten voor Nikita, is ze helemaal van "ja dat kan je niet zomaar achterlaten" blablabla.

"Ja ik heb een haak nodig," leg ik dan uit.
"Ja, dan zoek je in de bakken."
No shit, woman.

Maar ja, alles kwam weer goed! Leven was top. Was wel moe. Ik heb alleen maar zitten restaureren bij de kinderkleding zodat ze kunnen tellen. Je kan daar echt de hele dag mee bezig zijn. Als het net goed hangt, kan je weer terug naar het begin, omdat mensen het dan weer verkeerd hebben hangen. En dat vind ik op zich niet erg, breindood hangertjes verplaatsen. Wat rotwerk is, is T-shirt vouwen en in die kutzakjes stoppen.

Ik kan gewoon niet vouwen.

Ik snap het niet. Dan vouw ik het netjes om dat kartonnetje heen, maar past het toch niet terug in dat zakje! Uit frustratie ging ik maar op de grond zitten en gebruikte ik de onderkant van de kast als tafel. Was vast een tafereel, ik zo eenzaam op de grond met uitgevouwen shirtjes om me heen.

Was wel echt moe aan het eind van de dag. Maar kwam toen gelukkig een bekende tegen om me op te vrolijken! Mijn lerares economie, mevrouw van Hoofd. Ze is echt een schatje. Ik was niet goed in economie (fact!), maar ze had altijd zo veel hoop voor me. "Je kunt dit wel!" zegt ze dan als ik weer een 4 heb gehaald. En ze had gelijk! Mijn eindexamen? Een voldoende gehaald, ja ja. Met een mooie 5 als gemiddelde geslaagd. #trots
Wat ik daarmee als legacy heb achtergelaten? Een vriendin van me was blijven zitten. Zij was ook niet goed in economie. Om haar op te beuren zei mevrouw van Hoofd: "Als zelfs Moira het kan halen, dan jij ook!"

De quote kwam in het jaarboek.

Naja terug naar vandaag. Ik vertelde haar toen over een vriendin die ook les van haar had gehad, maar ze wist niet gelijk wie ik bedoelde. En omg, zo fucking erg, ik kwam maar niet op haar achternaam. (Zoveel waarde hecht ik dus aan vriendschap). Uiteindelijk moest ze er zelf op komen. Haha! Zo stom. Ik was ook zo moe, dat ik helemaal vergat te vragen hoe het maar ging. Stom. Maar volgens mij had ze wel door dat ik moe was en druk was met breindood werk leveren, want het was toch al niet zo'n lang gesprek.

Ze zei trouwens ook dat ze twijfelde of ik het wel was. Meestal zijn mensen na de zesde klas al wel volgroeid, maar ik zag er veel volwassener uit of zoiets. Met andere woorden: ze vond me dus gewoon rimpelig en oud! Vieze bitch!

Nee, het zal wel mijn hema-outfit in. Die straalt zo veel gezag uit. Haha. Over outfit gesproken, ik moet nu ook ineens op koningsdag werken. Joey zei dat je in plaats van je standaard outfit ook iets oranje aan mocht. Ik weet niet zeker of het waar is, maar het is wat. Zo'n oranje shirt met een leuk felrood hesje. Je kan niet genoeg opvallen!

Met Rowan gepraat over dat ik het tot nu toe best oké heb in quarantaine en hij dat totaal niet heeft. "Ja maar voor jou verandert er niet zo veel", zegt hij dan. Nou, oké dan. Wil je zeggen dat ik zo introvert en anti-sociaal ben dat ik eigenlijk sowieso al binnenshuis blijf?

Ja, klopt eigenlijk wel.

Owja had gisteren een boodschappenrondje gedaan. Even mijn maandlenzen gehaald (weer een proefsetje, want ze kunnen het nog steeds niet meten), shampoo ingeslagen want 1+1 en als trotse Asian even de toko doorgesnuffeld. Ik wilde udon noodles eten, vond mama helemaal prima, maar dan komt ze aan met een recept voor kwetiau.

'Maar is dit dan lekker met udon?' vraag ik. En natuurlijk kon ik verwachten dat ze ging zeggen: 'Nee, dit is een kwetiau recept.' Ja, zeg dan gewoon dat je geen udon wil eten!

Ik heb uiteindelijk gewoon allebei de noodles gehaald. Udon is gewoon bae en tja kwetiau goreng leren maken is misschien ook wel leuk. Dan kan ik het weer doorgeven aan Lilly. Ik ga haar asian-fyen. Volgende week vrijdag wil ze ook al langs de toko om een rijstkoker te halen.