Final
Bölüm Şarkısı: Yaşar-Birtanem
" S/A!" bu adam seni tanıyor muydu, iyi de nereden? Ondan aradığın asıl bilgiyi yani kim olduğunu öğrenebilirdin. Bir anda sana sarılınca neye uğradığını şaşırdın anlaşılan eskiden baya yakındınız, kardeşin olamazdı değil mi?
" Nerelerdeydin? İyi misin Hydra'nın seni kaçırdığını duyduk ama seni her yerde aramamıza rağmen hiçbir operasyonda bulamadık." ona boş baktığını ve sarılmadığını fark etmiş olacak ki senden ayrıldı " Bak seni hatırlamıyorum ama anlaşılan sen beni tanıyorsun dikkat çekmemem lazım izleniyoruz." etrafına hızlıca bakınca ona kafa atmak istedin daha fazla belli edemezdi yani.
" Kafanı düzgünce önüne doğru ey ve boynun tutulmuş gibi yüzünü buruşturup boynunu ov daha fazla dikkat çekmeden işime devam edeceğim-" konuşmak için ağzını açtığında masaya bıraktığın tepsinden bir kanepeyi kürdanıyla birlikte ağzına tıktın.
" Bak yeniden hafızam silinsin istemiyorum o yüzden çaktırma ve beni bırak parti bitiminde mutfağa gel orada konuşuruz." kafasını sallıyordu ama hafızan hakkında söylediklerinden sonra sinirlendiğini ve üzüldüğünü anlamıştın.
" Tamam ama sakın beni ekme bir daha gelmemeni kaldıramam." niyeyse kalbin hızlanmıştı kafanı onaylarcasına sallayıp işine devam ettin.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Parti nihayet bitmişti şu Avengers baya ünlü olmalıydı. Sen gizlice mutfakta bekliyordun ki beyaz saçlı çocuk içeriye girdi ve sana tekrar sarıldı bu sefer yanında uzun saçlı kırmızı elbiseli bir kız da vardı. " Aman tanrım!" kızın söylediklerinden sonra ağlayıp onun da sana sarıldığını görünce bir tuhaf oldun bu çok tanıdıktı.
" Bakın az vaktimiz var bana kim olduğumu anlatır mısınız?" senden ayrıldıklarında bir boşluk hissi sarmıştı etrafını. " Ben Wanda, Pietro'nun ikiziyim seninle aylar önce Hydra'nın elinden kaçtık orada üzerimizde deneyler yapıldı ben telekinezi gibi güçler Pietro da hız kazandı o sırada seni tanımıyorduk zaman geçtikçe seninle bir aile olduk ve sen bizi kurtarmak için kendini feda ederek Hydra'nın eline düştün seni aramadığımız yer kalmadı sonra da zaten Avengers ile tanıştık ailemizi Stark'ın öldürdüğünü sanıyorduk ama onun suçsuz olduğunu öğrendik ve biz de Avengers'ın parçası olduk onlar da seni biliyorlar, aramamıza yardımcı oldular ama hiçbir yerde bulamadık ."
Gözlerin dolmuştu bunları sana nasıl unutturmuşlardı? Elinden tutan ellerle burukça gülümsedin artık yalnız değildin.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bir hafta geçmişti.
Sen Avengers'a katılmıştın, hafızan için Tony ve Bruce yardım etmişti artık her şeyi hatırlıyordun. Ailen ile görüşmüş onlara başından geçenleri anlatmıştın, hala güvendelerdi artık kimse sana bir şey yapamazdı yalnız değildin.
Kulenin çatısına oturmuş manzarayı seyrediyordun ki bir rüzgarla geriye doğru uçtun neyse ki rüzgarın sebebi seni tutmuştu. Gözlerine bakarken her zamanki gibi heyecanlanıyordun " Ne yapıyorsun yavaş olsana."
Göz kırptı " Bünyeme ters kızım zaten yeterince bekledim" demesiyle dudaklarına yapışması bir olmuştu. Galiba artık cidden yalnız değildin ve hiç kalmayacaktın.
