The final ~deel 3, voltooid~

Hoofdstuk 18

pov june

Ik opende mijn ogen, ik lag in het comfortabele bed. Het was 11:00, hoe kon het nog zo donker zijn in mijn kamer? Ik liet me uit het bed glijden en liep naar de gang om naar de wc te gaan. Op dat moment ging de deur van de slaapkamer van meneer en mevrouw kim open. Mevrouw kim liep met een slaperig hoofd naar buiten maar ze glimlachte zodra ze mij zag. "Goedemorgen June, heb je lekker geslapen?" zei ze vriendelijk. Ik glimlachte naar haar en knikte, "goedemorgen, ja ik heb heerlijk geslapen! Het bed lag zo comfortabel, zoveel beter dan in het weeshuis. En hoe kan het nu nog zo donker zijn in mijn kamer? Het is zo fijn!" zei ik. Ze begon te lachen, "ja, fijn is dat he? Wij hebben dat ook op onze slaapkamer, het zijn verduisteringsgordijnen en er hangt nog een rolluik voor zodat het extra donker is." ik moest echt heel nodig plassen, ik sprong van been op been. "Moet je erg nodig?" grapte mevrouw kim, ik knikte. "Ga maar snel voordat je in je broek plast" grapte mevrouw kim, ik knikte dankbaar en rende de wc in. "Als je klaar bent kleed je je dan aan en kom je dan ontbijten in de eetkamer" riep ze door de deur heen, "ja" riep ik. Nadat ik klaar was liep ik weer naar mijn kamer en zocht een setje kleren die ik vandaag zou aandoen. Ik had geen idee wat we vandaag zouden gaan doen, meneer en mevrouw Kim hadden gister wel gezegd dat we iets gingen doen maar ze wilde niet vertellen wat. Ik pakte een zwarte spijkerbroek en een trui. Toen ik beneden kwam was het even zoeken naar de eetkamer, na een paar deuren had ik eindelijk de goeie. "Ah daar ben je, kon je de eetkamer wel vinden? Vroeg mevrouw Kim, lachend ging ik aan tafel zitten en schudde mijn hoofd. Mevrouw en meneer Kim lachte met me mee, mevrouw Kim zette een mand met warme broodjes op tafel en liep toen weer de eetkamer uit. "Eten jullie altijd zo uitgebreid 's ochtends" vroeg ik, meneer Kim knikte. "Ontbijt is belangrijk, ontbijt is zelfs het belangrijkste eten van de dag. Daarom ontbijten wij goed" zei hij. Ik knikte, mevrouw Kim kwam de eetkamer weer binnen met een bordje met spek, ze zette het op tafel neer en schoof aan. "Hopelijk zit er iets bij wat je lekker vind" glimlachte ze. "Het ziet er heerlijk uit, ik denk dat ik keuzestress krijg" grapte ik. Nadat ik me helemaal volgegeten had met broodjes en fruit en ik zeker wist dat ik 3 kilo aangekomen was waggelde ik naar boven. Ik ging mijn haar nog even borstelen en dan zouden we zo ergens naartoe gaan. Ik stapte in de al voorgereden auto, het was een andere auto dan waar we in hadden gereden toen ze me hadden opgehaald. Dit was een zwarte tesla. "Waar gaan we nou eigenlijk naartoe?" Vroeg ik, "wacht maar af" zei mevrouw Kim.

Pov jade

De jongens duwde ons de auto in, we zouden ergens naartoe gaan maar de jongens wilde niet zeggen waarnaartoe. Ik keek uit het raam, we reden door de drukke straten van Seoul heen. Auto's schoten voorbij, ik was echt benieuwd waar we naartoe gingen. Na een lange tijd in de auto te hebben gezeten stopte hij opeens op een drukke parkeerplaats. We stapte uit, daar stonden meneer en mevrouw Kim en june op ons te wachten. Anne en ik rende naar june toe en gaven haar een knuffel, "weet jij wat we gaan doen?" Vroeg ik aan haar, June schudde haar hoofd. Met zijn drieën draaide we ons naar de groep toe, "wat gaan we doen?" Vroegen we met zijn drieën in koor. "We gaan wat belangrijke plekken van Seoul laten zien, zowel historisch als cultuuristisch. Anne en June kreunde, stiekem was ik wel nieuwsgierig. "Is er dan ook tijd om te shoppen?" Vroeg Anne hoopvol, June haar gezicht werd blijer en ook ik spitste mijn oren. "Als jullie goed hebben meegekeken wel ja" zei mevrouw Kim. "Yess" riepen we allemaal blij. Iedereen moest lachen en zo begonnen we aan onze tocht. We liepen langs oude kastelen en oude gebouwen, we gingen een museum in met kunst en schilderijen, ondanks dat Anne en June zich er totaal niet op hadden verheugd vonden zelfs zij het leuk. Nadat we echt alles hadden gezien was het tijd om te shoppen, we gingen alle dure merken af en shopte we er spullen die we totaal niet nodig hadden. Het deed me herrineren aan die ene keer dat ik ging shoppen met taehyung, Jin en Namjoon. Taehyung had me toen een prachtige Gucci trui gegeven die ik nog steeds graag draag. Ik staarde naar de etalage van de Gucci winkel, het was deze winkel. De gedachtes van toen kwamen terug, ik ging precies voor een paspop staan die een trui aanhad die Taehyung ook had. even veranderende mijn spiegelbeeld ik de zijne. Het voelde alsof taehyung weer hier was, alsof hij weer even leefde. Het voelde alsof ik het moment van toen herbeleefde. "Waar staat je naar?" Vroeg Taehyun, ik werd opgeschrikt uit mijn gedachten, "niks" antwoordde ik snel. "We kunnen naar binnen als je wil?" Vroeg Taehyun, ik schudde mijn hoofd, "hoeft niet" zei ik en ik liep door.

Heyhey! Een deeltje af! Duurde iets langer maar hier is hij! Hopelijk vonden jullie hem leuk! Hou van jullie! Xx me💜