Hoofdstuk 12

22 1 0
                                    

Pov anne

"Het is gelukt!" Riep Els, "we vertrekken zelfs vanavond al, dus hup hup spullen pakken!" Ik kon mijn geluk niet op, eindelijk zal ik Kai weer zien!!

Pov jade

Eindelijk, ik zou eindelijk weg gaan van deze plek. De aankomst bij het weeshuis voelde zwaar, ik was weer teruggekomen in mijn oude kamer, het had zovele herinneringen opgeroepen dat het pijn deed. Er kwam een flashback van die dag dat ik naar Korea zou vliegen om mijn broer te ontmoeten, die dag leek 5 jaar geleden. Ook herinnerde ik me die keer weer dat ik wegliep, ik pakte mijn spullen en dacht toen echt dat dat mijn laatste keer was dat ik hier was. nu wist ik wel beter, wel wist ik dat dit mijn laatste keer zou zijn hier, of er mest weer iets verschrikkelijk mis gaan maar laten we uitgaan van niet. ik zuchtte, ik zou deze plek echt niet gaan missen. al mijn nare herineringen hadden zich hier afgespeelt, de meeste goede herinneringen waren gebeurt in korea. de enige slechte herinneringen uit korea waren de 2 branden en de begrafenis. als ik in korea was voelde alles wat er ooit in nederland was gebeurd zo ver weg, dat zorgde ervoor dat ik me blijer en beter voelde. het feit dat anne en june er ook gingen wonen maakte het beter. het enige was dat ik niet blij voor anne kon zijn dat ze met kai heeft. het is niet dat ik het haar niet gun maar meer dat ik bang ben dat bij haar hetzelfde zal gaan gebeuren als bij mij. ik zuchtte en liet me nog even op mijn bed vallen, het was bijna tijd om eindelijk na al die tijd te vertrekken uit nederland. het was niet alleen moeilijk voor mij maar ook voor anne dat we veel later dan gepland zouden vertrekken. anne had kai al zo enorm lang niet gezien, ik vind het knap van ze dat ze nog steeds contact hebben, misschien is het wel echte liefde.

-timeskip-

Pov anne

Driftig kauwde ik op mijn kauwgom, door het opstijgende vliegtuig deden mijn oren erg pijn. Na even flink door te hebben gekauwd waren we eindelijk in de lucht. Alles in ons vliegtuig werd rustiger, we vlogen rustig door de lucht. Ik besloot een film te gaan kijken. Na 3 films te hebben gekeken deed ik mijn oortjes in. Door de vlucht was ik zo enorm moe dat ik gelijk in slaap viel toen de eerste klanken van de muziek klonken. Na een paar uur schoot ik wakker, we gingen nu al landen! Langzaam daalde ons vliegtuig af naar de grond, toen we weer op de grond stonden kon ik eindelijk mijn benen strekken, en nog belangrijker, Kai zien. We pakte onze handbagage en volgde de stroom
mensen naar de uitgang. Nadat we onze koffers te pakken hadden gekregen kon ik het niet meer houden, ik moest Kai zien.

Pov taehyun

We stonden al even te wachten, Kai wilde 'op tijd' zijn, we stonden hier al 3 uur. "Uhg, hoelang duurt het nog? We wachten nu al zo enorm lang, Mijn benen beginnen pijn te doen" klaagde beomgyu. "Bijna, ze zijn al geland" zei soobin sussend. Als een kleine kleuter ging beomgyu aan soobin zijn middel hangen, "ik wil niet meer" jammerde hij. Soms vroeg ik me af met wat voor een kleine kleuters ik zat opgesloten. Op dat moment opende de deuren van de ontvangsthal, hordes mensen kwamen naar buiten lopen. "Zoeken" beval Kai. We zochten en speurden een tijd maar ze waren er nog niet. "Waar blijven ze nou?" Jammerde Kai. Soobin legde een hand op Kai zijn schouder en zei dat hij nog even geduld moest hebben en dat ze zo kwamen. We wachten en wachten. Kai huppelde van zijn ene been op zijn andere, ik werd zo zenuwachtig van hem. Op dat moment verschenen ze, de bruine vlecht van jade kwam door de opening. Vlak na jade dribbelde Anne door de deur en june volgde. Anne vloog met een kreet van vreugde in kai's armen en zoende hem vol passie. Jade en June volgde wat rustiger maar ook hun konden het niet helemaal houden. Ik keek naar jade's prachtige bruine ogen en lange vlecht, wat had ik die gemist. Jade keek me blij aan, ik spreidde  mijn armen en voordat ik het wist zat ze erin. Ze gaf me een sterke en lange knuffel. "ik heb je gemist" zei ze en knuffelde me nog iets steviger. Ook al wist ik dat wat jade voor mij voelde geen liefde was, geloofde ik wel dat ik nu haar favoriet als vriend ben van onze groep. Jade vervolgde de rij en knuffelde iedereen, ook van June kreeg iedereen een knuffel. "Waar is de rest?" Vroeg jade, "die zijn nog thuis" zei ik, hopend dat ik niets liet merken. Jade kon een teleurgestelde "oh" niet binnenhouden. Ik keek de jongens met een glimlach aan, ze moesten eens weten grinnikte ik. "Laten we wat gaan drinken" stelde Soobin voor, iedereen knikte en liep druk kletsend achter elkaar aan.

Door wat privé redenen heb ik een paar daagjes niet geüpload, sorry daarvoor. Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk toch leuk en ik ga proberen meer te uploaden maar ik moet even kijken. Hou super super veel van jullie!! Xx me💜

The final ~deel 3, voltooid~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu