The final ~deel 3, voltooid~

hoofdstuk 9

pov anne

ik liep totdat ik recht voor hem stond, "hey" zei ik een beetje akward. zijn hoofd schoot omhoog toen hij mijn stem hoorde. zijn wangen kleurde direct rood toen hij opkeek, "hi" glimlachte hij schattig. we stonden even akward naast elkaar toen ik opeens zijn hand in de mijne voelde. ik keek hem aan, zijn wangen waren nog roder als daarnet. "i-is dit oke?" stotterde hij een beetje, ik glimlachte naar hem en knikte. "anne, sorry dat ik zo akward ben, ik heb je hier uitgenodigd omdat ik je wou zeggen dat ik je echt leuk vind en, ik wilde je het gewoon vertellen. ik weet dat het nooit iets gaat worden en dat het niet gaat werken maar...." verder kwam hij niet, ik zoende hem. na een lange zoen keek ik hem glimlachend aan, verbaasd over mijn eigen actie. "I-ik vind jou ook leuk" stotterde ik, hij keek me blij en verrast aan. "Het maakt me
Blij, ik vind je al leuk sinds je hier aan kwam. het is fijn bij jou in de buurt te zijn, het geeft mee een warm gevoel. Sinds ik je voor de eerste keer zag was ik al verliefd op je, je bleek ook nog eens ontzettend lief te zijn en toen wist ik het zeker." De lieve woorden die hij sprak zorgde ervoor dat ik een warm gevoel vanbinnen kreeg. Ik voelde zijn warme hand nog steeds in de mijne, ik keek hem aan en glimlachte.

Pov Kai

Mijn borst ging snel op en neer, ik voelde
Anne's koude hand nog steeds in de mijne liggen, wat moest ik nu doen? Ze keek me aan en glimlachte lief, ik smolt vanbinnen. Ik had mijn zegje gedaan, wat moest ik nu doen? Ze had gezegd dat ze me ook leuk vind, ze had me zelfs gezoend! De zoen was fijn, dit was mijn eerste ooit en ik ben blij dat die met haar was. Ik keek haar met rode wangen aan, "ik wil je iets vragen" zei ik.

Pov anne

Gaat het nu echt gebeuren? Ik had nooit een vriendje gehad en ook nog nooit een verzoek, dit was allemaal nieuw voor mij. "ik wil je iets vragen" zei hij, langzaam kleurde mijn wangen roder. hij keek me diep in mijn ogen aan, zijn ogen waren zo enorm mooi. "wil je mijn vriendin zijn?" vroeg hij. ik wist even niet hoe ik moest reageren, het werd opeens zo warm hier. hij keek me verwachtingsvol aan, "ja ja ja ja" riep ik, niet in staat normaal te reageren. alles om mij heen leek en gouden gloed te hebben, ik had gewoon met huening kai! hij was gewoon mijn vriendje geworden vanavond. "waar denk je aan?" vroeg hij terwijl hij me lief aan keek, "ons" zei ik blozend. hij leek tevreden met dit antwoord want hij glimlachte van oor tot oor, "ik vind ons wel leuk" zei hij en hij kuste me voorzichtig. we stonden een tijdje te kijken naar de sterren, zijn hand nog steeds in de mijne gevouwen. "gaan we het de anderen vertellen?" vroeg ik, hij schudde zijn hoofd, "waarom niet?" vroeg ik. "ik wil je graag nog even voor mezelf houden" zei hij en hij gaf me een lange zoen. na een lange tijd samen te hebben gestaan was het volledig donker geworden, het enige licht wat er nog was was die vanuit het huis. "we moeten naar binnen als we niet ontdekt willen worden" zei hij, ik knikte "dat is wel het slimste ja" zei ik twijfelend, ik wilde dit moment niet verbreken. Hij zag het aan me en glimlachte, voorzichtig trok hij me naar zich toe en gaf me een knuffel, "ik hou van je" fluisterde hij. Die woorden zorgde ervoor dat ik een tintelend gevoel
In mijn buik kreeg, nooit eerder had iemand dat tegen me gezegd, over de manier hoe hij het zei nog maar niet te spreken. Alles voelde nu zo fijn, maar morgenochtend, ik zou weg moeten. Ik liet hem los en draaide me
Van hem weg, een traan ontsnapte en droop langs mijn wang naar beneden. "Hey gaat alles wel goed?" Zei hij lief en hij pakte mijn hand. Ik draaide me naar hem toe, "Kai, ik ben hier niet klaar voor" verdriet was van zijn gezicht af te lezen, "waarvoor" zei hij met een gebroken stem. "Een afstandsrelatie, ik vertrek morgen weer naar Nederland, en jade komt hier weer alleen naartoe." Inmiddels waren het dikke tranen die over mijn wangen stroomden, waarom was alles zo ingewikkeld? Ik was eindelijk samen met de jongen die ik echt leuk vond en nu, ik zou morgenochtend vertrekken naar Nederland, ik zou hem nooit meer zien. Hij beet even op zijn lip en keek me peinzend aan, ik was nog steeds in tranen. "Hey, het komt goed, ik bedenk iets oké?" Zei hij terwijl hij me stevig tegen zich aandrukte, ik voelde me veilig en fijn met zijn armen om me
Heen.

Pov Kai

Ik wist al wat ik moest doen, ik zou zorgen dat Anne hier zou blijven, als dat niet zou werken ga ik mee naar Nederland. "We moeten nu echt naar binnen" zei ik, ze knikte. Voorzichtig droogde ik haar tranen met mijn mouwen, mijn lieve meisje. Ik gaf haar en kus op haar voorhoofd en glimlachte naar haar, ik hoop dat ze voelde dat het goed ging komen. Ik trok haar voorzichtig aan haar hand mee naar de deur, net voor de deur liet ik haar hand los, ik wou dat ik dat niet hoefde te doen.

Pov anne

Op de een of andere manier toen hij mijn hand losliet voelde het alsof dat de laatste keer ooit was. mijn hand, leeg zoals hij nu was werd koud. Het gemis van zijn Hand in de mijne bleef en werd steeds erger naarmate we langer binnen waren. Ik wilde hem Vasthouden, ik verlangde naar het moment van daarnet, zijn armen om me heen, een veilig gevoel. Ik twijfelde niet toen hij me de vraag stelde, had ik dat beter wel kunnen doen? Was de keuze die ik had gemaakt de juister geweest?

Heyhey!! Sorry dat ik gister niet had gepost.   
:( daarom heb ik nu een extra lang hoofdstuk voor jullie! Vonden jullie hem leuk? Wat vinden jullie van Kai en Anne? Vinden jullie de keuze die Anne heeft gemaakt om ja te zeggen goed? Laat het weten in de comments. Willen jullie trouwens een shipnaam voor hun? Bedenk er een en zet het in de comments. Hou van jullie!! Xx me💜