hoofdstuk 14

22 1 0
                                    

pov june

Het was echt een prachtig huis, het zwembad was verlicht en ook langs het huis liepen kleine lichtjes. Het was echt adembenemend. dat ik hier mocht gaan wonen maakte me echt zo gelukkig en blij, het was niet alleen het huis, maar ook de mensen en het land. "ga je mee?" vroeg mevrouw kim, ik knikte en liep nog steeds starend achter haar aan. "vind je het mooi?" vroeg ze, de woorden kwamen nauwelijks binnen zo prachtig vond ik het huis, ik wist dat de familie kim het niet slecht had maar dit prachtige huis had ik echt nooit verwacht. "ik vind het echt prachtig" zei ik, ze keek me aan en glimlachte. "wacht maar tot je je kamer ziet, hopelijk vind je die net zo mooi" glimlachte ze.

 "wacht maar tot je je kamer ziet, hopelijk vind je die net zo mooi" glimlachte ze

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-dit is het huis-

We liepen door een lange gang naar boven, langs de trap liepen kleine lichtjes die de tredes verlichtte. We liepen door een witte gang boven, het vloerkleed kriebelde aan mijn blote enkels. "dit, is je kamer" zei ze en ze gooide een witte deur open.

 "dit, is je kamer" zei ze en ze gooide een witte deur open

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-dit is haar slaapkamer-

tegenover mijn bed was een deur die naar een balkon leidde met uitzicht op het verlichte zwembad van beneden. "vind je het wat?" vroeg mevrouw kim, ik knikte hevig, "het is geweldig! bedankt!" riep en en ik vloog haar in de armen.

Pov jade

Nadat iedereen weg ging gingen we in de auto, we gingen onderweg naar huis, mijn nieuwe thuis. Ik was benieuwd hoe de jongens nu leven na, ik vond het zo enorm jammer dat ons oude huis was afgebrand. Ik keek uit het raam, lantaarnpalen flitste aan me voorbij, wat was Korea toch prachtig! Ik draaide me weer van het raam af, toen ik me omdraaide keek ik recht in de ogen van Taehyun. Kai en Anne waren samen achterin gaan zitten, ik vond het prima want ik snapte dat ze elkaar hadden gemist. Taehyun was zo lief om bij me te gaan zitten. Taehyun glimlachte naar me, "ben je benieuwd naar je nieuwe kamer?" vroeg hij. Heel eerlijk had ik nog niet eens echt aan mijn nieuwe kamer gedacht, het enige waar ik over had nagedacht was dat ik een nieuw huis kreeg. Ik knikte naar hem, "ik ben vooral benieuwd waar jullie nu wonen, slaap ik eigenlijk met Anne op een kamer?" Taehyun glimlachte en schudde zijn hoofd, "nee, Kai wilde graag dat hij en Anne op een kamer sliepen, vergeten te zeggen sorry." Hij zag waarschijnlijk aan mijn blik dat ik het een beetje apart vond, hij keek me met pretogen aan, "voordat je denkt dat Kai iets bij haar wil doen, dat wil hij niet. We hebben hier goede afspraken over gemaakt en we hebben dit ook met Anne besproken. Kai zal niks doen zonder Anne's toestemming, ze slapen ook in verschillende bedden" zei hij. Ik voelde me al wat gerustgestelde tot ik me opeens iets bedacht, "slaap ik dan alleen?" vroeg ik, Taehyun schudde zijn hoofd. "Het spijt me dat ik dit niet eerder met je heb overlegd maar vind je het goed als wij een kamer delen? We slapen in aparte bedden hoor." Ik moest lachen om zijn gezicht, hij keek echt met puppy ogen. "Nee, maakt niet uit, ik vind samen met iemand op een kamer veel gezelliger dan alleen" zei ik, "Zeker weten?" vroeg hij ik knikte en glimlachte naar hem.


Pov Taehyun

Wat had ik toch ook een geluk, ik mocht bij jade op de kamer slapen, het was niet zo dat ik dacht dat er iets zou gaan gebeuren ofzo maar toch vond ik het leuk. Ik zou na een lange tijd eindelijk weer met iemand samen op de kamer slapen, vroeger was dat namelijk yeonjun. Ik staarde naar mijn benen, een traan ontsnapte uit mijn ooghoeken, alle herinneringen kwamen weer naar boven. Opeens voelde ik een warme aanraking, ik keek naar mijn hand en zag dat die van jade erop lag. Ik keek jade even aan, ze glimlachte even kort naar me. "ik weet waar je aan denkt" fluisterde ze, vragend keek ik haar aan. "Yeonjun heeft ooit verteld dat jullie een kamer deelde" zei ze. Ik keek haar aan met een zwakke glimlach waaruit ze kon afleiden dat ze gelijk had. Jade hield mijn hand de hele weg vast, ook al zeiden we niks tegen elkaar, ik wist dat we aan hetzelfde dachten. We kwamen eindelijk aan bij ons huis, we hadden lang in de file gestaan, onderhand was het al 10 uur 's avonds.

 We kwamen eindelijk aan bij ons huis, we hadden lang in de file gestaan, onderhand was het al 10 uur 's avonds

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-het huis van txt-

Pov jade

Ik liet zijn hand pas los toen we aankwamen bij het huis. Even stond mijn mond open van verbazing, dit huis was zo niet wat ik had verwacht, dit huis was nog veel mooier dan ik had gedacht. Het huis leek in geen enkel opzicht op ons oude huis, alleen het zwembad leek erop. Alles was enorm anders geworden sinds die ene avond, het brak mijn hart net toen ik een traan uit Taehyun 's oog zag lopen. Op de een of andere manier wist ik precies waar hij aan dacht, zijn trieste blik deed me denken aan het gezicht van yeonjun toen hij over zijn ouders sprak. Op de een of andere manier wist ik gelijk waarom Taehyun zijn blik zo droevig was, ik herinnerde me opeens dat yeonjun me ooit had verteld dat yeonjun en hij kamergenoten waren. Ik voel me schuldig dat ik hem heb herinnerd aan die tijd. 


heyhey! hopelijk vonden jullie dit een leuk hoofdstukje, ik vond het een leuk hoofdstukje om te schrijven en ik vind dat hij wel goed gelukt is. er waren wel een keer meer foto's in dit hoofdstukje en ja hopelijk vonden jullie dat ook een keertje leuk want ik doe dat eigenlijk nooit haha laat even in de reacties weten of je vind dat ik vaker foto's in mijn hoofdstuk moet toevoegen. hou super veel van jullie! xx me💜

The final ~deel 3, voltooid~Where stories live. Discover now