Karanlık adam

Baş belası ama tatlı değil

Rüya gözlerini devirip "saçmalama" Dilara tek kaşını kaldırırken gülümseyip "ne o, korktun mu?" Rüya kollarını masaya dayayıp öne eğilirken "neden korkayım? Ben sadece böyle çirkin bir şey yapmak istemiyorum o kadar" Dilara gülümserken "hadi itiraf et, korktun işte. Rüzgarın karşı koyamayacağını biliyorsun" Rüya "sorun o değil, ben Rüzgarı idda malzemesi olarak kullanmam, aynı şey bana yapılsa hoşuma gitmez" Dilarayı işaret edip "sana yapılsa seninde hoşuna gitmez" dedikten sonra Aline dönüp "hadi odama geçelim" diyerek ayağa kalkıp masadan uzaklaşarak odaya geçtiler.

Alin kapıyı kapatırken Rüya da berjere oturuyordu. Alin Rüyaya dönüp "anlat!" Dedikten sonra Rüyanın yanındaki berjere oturdu ve beklentiyle Rüyaya bakmaya başladı. Rüyanın gece olanlar aklına gelince gözleri doldu ve başını aşağı eğdi ve kendine biraz süre tanıdıktan sonra konuşmaya başladı. Rüyanın konuşması bitince Alin "sence de Rüzgar abartmadı mı artık?" Rüya gülümserken "her zaman abartır" Alin onaylamazca başını sallayıp "o zaman neden hala onunla berabersin ki?" Rüya iç çekip "onu seviyorum ve onunda beni sevdiğini biliyorum"

"Hiç anlamıyorum seni, sen böyle değildin." Rüya sadece omuz silkmekle yetinmiş hiç bir şey söylememişti. Rüzgar odasında işleriyle uğraşırken sekreterini arayıp odasına çağırdıktan sonra işine geri döndü. Kısa süre sonra sekreteri kapısını tıklatıp odasına girdiğinde Rüzgar dosyalardan kafasını kaldırıp kıza dönerek "güvenliğe git, benim odamın dünkü kamera kayıtlarını iste, hazırlayıp bana getirsinler. " kız başını sallayıp "tabi Rüzgar bey" dedikten sonra odadan çıktı ve Rüzgar da işine geri döndü.

Yarım saat sonra Rüzgarın kapısı çaldığında sekreteri içeri girip "Rüzgar bey kamera kayıtları" diyerek masanın üzerine bir flash bellek bırakarak odadan çıktı ve Rüzgar da belleği bilgisayarına takıp kayıtları açtı ve hızlıca izlemeye başladı. Yarım saat sonra nihayet Alara'nın odaya girdiği anı sonunda buldu Rüzgar. Sadece Alaranın olduğu kısmı alarak Rüyaya göstermek üzere eve doğru yol aldı.

Rüzgar eve vardığında hızla odaya çıktı ve odaya girdiğinde Alin ve Rüyayı sohbet ederken gördü. Rüzgar odaya girdiğinde Alin ayağa kalkıp "ben odama geçeyim" diyerek odasına gitti ve Rüzgar ve Rüyayı yalnız bıraktı. Rüzgar Rüyanın yanına yaklaşıp "sana göstermem gereken bir şey var" Rüya Rüzgarın yüzüne bakmadan "görmek istemiyorum" Rüzgar Rüyanın önünde eğilerek "bu çok önemli" Rüya sonunda Rüzgarın yüzüne bakıp "off! Tamam göster de git" dedikten sonra Rüzgar telefonunu çıkartıp kayıtları Rüyaya izletmeye başladı.

Görüntü bittiğinde Rüya ifadesini değiştirmeden "en azından beni aldatmamışsın sevindim" Rüzgar pişmanlıkla Rüyaya bakmaya devam ederken "kendimi nasıl affettireceğimi bilmiyorum ama, gerçekten çok üzgünüm dün gece hiç olmamalıydı, ben ne yaptığımı bilmiyordum. Çok içmiştim ve o kafayla seni çok özlediğimden böyle bir şey oldu. Belki de tatile çıkmalıyız, bir değişiklik ikimize de iyi gelir kendimizi toparlarız" Rüya kendini geri çekerek "bilmiyorum Rüzgar, düşüneceğim"

Rüzgar Rüyanın ellerini tutarak "tamam düşün, istediğin kadar düşün ama bana yüzünü dönme" Rüya Rüzgara dönüp "ben gerçekten yoruldum Rüzgar, sürekli bir şey, sürekli bir olay. Sen sürekli gel gitlisin, bir değer veriyor gibisin ama sonra bir bakıyorum sanki bana hiç değer vermiyor gibisin, sanki herkes gibiyim senin için. Ben böyle olsun istemiyorum, bana değer ver, beni herkesten farklı kılacak şekilde davran istiyorum. Çok bir şey mi bunlar?" Rüzgar başını sallayıp "doğru haklısın, ama bende değişmek için elimden geleni yapıyorum biliyorsun, ama bir anda gözüm kararıyor kendime engel olamıyorum bende böyleyim işte, birbirimizi olduğumuz gibi kabul etsek?"