Karanlık adam

Senin sabrın mı vardı?

Rüya hızla yuvarlanırken Rüzgar ona yetişmeye çalışıyordu. Sonunda Rüya durmayı başarınca Rüzgar ona yetişmiş yanına gelebilmişti. "Rüya, iyi misin?" Diye endişeli bir şekilde sordu Rüzgar. "İyiyim, sadece ayak bileğim acıyor" diye sızlandı Rüya. "Hadi gel, seni revire götürelim" deyip Rüyayı kucağına aldı Rüzgar ve yakında olan küçük revire götürmeye başladı.

Doktor kısa bir kontrolden sonra "merak etmeyin sadece incilmiş, şimdi bileğinizi saracağız bu gece üstüne basmayın yarına bir şeyiniz kalmaz" Rüzgar doktora teşekkür ettikten sonra Rüyayı kucağına aldı otele götürüp odasına çıkaracaktı. "Rüzgar bırak, ayağımın üstüne basmadan yürüyebilirim. Sadece bana destek ol yeter"

"Pardon da basmadan nasıl olacakmış o? Fazla uzatma Rüya götürüyorum işte" Rüyanın yardım istemeyen hallerine sinir oluyordu Rüzgar ne olacaktı yani yardım etse kötü bir niyeti mi vardı sanki. "Ben kendim gitmek istiyorum kimsenin yardımına ihtiyacım yok" Rüya yardım etmeyi reddetiyordu kendi kendine halledebileceğini düşünüyordu. "Rüya! Sabrımı tüketiyorsun" sabrının sonlarına geldiğini belli ediyordu Rüzgar.

"Aa senin bir sabrın mı vardı?" Diye alaylı bir şekilde konuştu Rüya. "Evet var, ve tükendiğindeki anı biliyorsun Rüya. Hiç hoş olmuyor değil mi?" Rüzgar sinirlenmeye başlıyordu artık. "Senden nefret ediyorum Rüzgar" Rüzgar bu söze alayla güldü cevap vermemeyi tercih etti.

Sonunda otele gelmişlerdi Rüzgar Rüyayı odasına çıkardı, içeri girdiler, Rüzgar Rüyayı yatağına oturttu "bir şey istiyor musun küçük kız?" Diye alayla gülümsedi. "Sana bana küçük kız deme diye kaç kere söyledim Rüzgar?" Ukalaca gülümseyen Rüzgar "istediğimi söyler, istediğimi de yaparım"

"Evet, biliyorum nasıl istediğini yaptığını Rüzgar, geçen gün deneyimledim" diyerek unutmadığını belli etti Rüya. Bu söze bozulan Rüzgar belli etmeden "o zaman beni tanımaya başladın küçük kız" diyerek Rüyayı daha çok sinir etmeye çalıştı. İstediğini almıştı Rüyayı gerçekten sinir etmeyi başarmıştı "ya sen gitsene artık odana, uyuyacağım ben" diyerek tersledi Rüzgarı "ama güzelim benden ayrılmak istemediğini biliyorum" diyerek sinir etmeyi sürdürdü.

"Rüzgar! Çık odamdan diyorum ya" Rüya oldukça sinirlenmişti ve Rüzgar bu konudan oldukça keyif alıyordu"sen acıkmadın mı küçük kız? Yemeğe inelim mi?" Diye gülerek konuştu Rüzgar "bana bir daha küçük kız dersen bulduğum ilk şeyi kafana atacağım Rüzgar. Ayrıca acıktım, hem bir dakika ya Alya ve Arda neredeler?" diyerek Alyayı aramak için telefonunu eline aldı.

Bir iki çalıştan sonra sonunda telefon açılmıştı. Rüya hemen " kızım neredesiniz ya siz? kahvaltıdan beri yoksunuz" durup dinlemeye başlamıştı. Bir anda gözleri açılan Rüya "öyle miii?" diyerek keyifle sırıttı. "Bak o zaman biz yemeğe iniyoruz sizde gelin de orada konuşalım" diyerek telefonu kapattı. Yüzündeki gülümsemeye anlam veremeyen Rüzgar "ne oldu küçük kız? Neden öyle gülümsüyorsun?" Diye sordu.

Rüya etrafına bakınmaya başladı. Yatağının üzerindeki yastığı eline aldı ve Rüzgarın kafasına fırlattı. Tam kafasına gelince kahkaha atarak "sana söylemiştim" dedi. Bunun üzerine Rüzgar kızgın bir suratla Rüyaya bakıyordu. Rüya içten içe korkmuştu "bu adam deli kesin bana bir şey yapacak şimdi" diye düşünmeye başladı. "Öyle mi Rüya hanım? Sen kaşındın öyleyse" diyerek Rüyanın üzerine gelmeye başladı.

Rüya korkmuş gözlerle Rüzgara bakıyordu "ne yapıyorsun Rüzgar?" diye sorma gereği duydu "sen şimdi görürsün" diyerek elindeki yastıkla Rüyaya vurmaya başlamıştı Rüzgar seri ama yavaş vuruyordu. Daha fazla dayanamayan Rüya Rüzgarın ayağına vurmuştu ama tam tersine vurduğundan Rüzgar dengesini kaybederek Rüyanın üzerine düştü.