The afterparty

24

Fenna

'Doe open of ik klim over de deur!' 'Hmm?' Wazig til ik mijn hoofd op van de koude wc bril. 'Dit gaat helemaal niet goed Elin.' Ik herken Belle haar stem. 'Fenna, doe de deur open. Wij zijn het!' Ik haal mijn hand eens door mijn haar en hijs mezelf met moeite omhoog. Ik duw de haak van het slot omhoog en de deur vliegt open.

'Jemig Fen! Je hebt hier een uur gezeten. Je moet naar huis.' Elin haakt haar armen onder mijn oksels en trekt me overeind. 'Stop! ik ben misselijk.' Ik weet me nog net op tijd uit haar houtgreep te bevrijden en hang opnieuw boven het toilet. Belle grijpt mijn haar vast. 'We moeten hier echt weg. Je zweet helemaal.'  'Het gaat wel.' Weet ik uit te brengen. Ik veeg langs mijn mond en probeer te gaan staan.

'Gijs, we moeten naar Gijs toe.' Zeg ik dan. 'Ben jij gek? Die jongen stond met iemand anders te regelen voor je neus. Ik laat je daar echt niet meer bij in de buurt komen.' Reageert Belle streng. 'Bemoei je er niet mee!' Snauw ik. 'Doe normaal Fenna! Belle heeft het beste met je voor hoor. Hij is de reden dat je plotseling zwaar over je nek bent gegaan. Logisch ook, hoe durft hij? Hij heeft je notabene nog een berichtje gestuurd'. Bemoeit Elin zich er mee. 'Hoe weet jij dat?' Vraag ik verward. 'Ik heb je telefoon. Die ben je namelijk onderweg verloren.' 'Oh.' Een vlaag van misselijkheid overspoeld me opnieuw.

'Hé meiden.' Plotseling staat Finn voor onze neus. Dat ook nog. In de tussentijd heeft Elin me een cola light gebracht. 'Misschien knap je daar van op.' 'Wat is er met jou gebeurd?' Vraagt Finn me. 'Waar is Valentijn?' Antwoord ik. 'Bij de bar. Die kan hier elk moment zijn.' 'Het lijkt me beter dat wij gaan.' Zegt Belle dan. 'Ik wil niet gaan! Ik wil Valentijn zien.' Ik stamp met mijn voet op de grond als een kleuter waardoor ik bijna mijn evenwicht verlies. Elin kan me nog net op tijd opvangen. 'Hij jou waarschijnlijk niet.' Kaatst Belle terug.

'Zei iemand iets over mij?' Valentijn komt aanlopen met drie glazen bier in zijn hand. Hij geeft een aan Benjamin en een aan Finn. Vervolgens laat hij zijn blik kort op mij rusten. Die lieve en rustgevende uitstraling van eerst heeft plaatsgemaakt voor een koude en kille houding. 'Wat is er met haar aan de hand?' Vraagt hij bot zonder me nog eens aan te kijken. 'Je kan het ook gewoon aan mij zelf vragen hoor!' Zeg ik. 'Ik hoef jou helemaal niks te vragen.' Reageert hij.

'Moet je niet bij je nieuwe vriendje zijn? Of wacht, wat hoorde ik nou net? Ben je alweer vervangen? Vervelend Fenna, ik weet precies hoe je je voelt.' Gemeen kijkt hij me aan. Onmiddellijk wellen de tranen op in mijn ogen. 'Wat ben jij een lul! Ik hoop dat je nu met een gerust gevoel kan feesten, nu je me eindelijk hebt weten te kwetsen!' Roep ik huilend. 'En nu is het afgelopen. Valentijn, gedraag je eens een beetje. Fenna, ik breng je naar huis.' Finn pakt me bij mijn arm. Voordat ik kan protesteren heeft hij me meegenomen naar de uitgang. Hij koopt een flesje water bij de dichtstbijzijnde pizza tent en houdt vervolgens een taxi aan.

'Ik heb geen sleutel en geen telefoon.' Mompel ik als we halverwege zijn. Ik hoor Finn geïrriteerd zuchten. Hij tikt de chauffeur op zijn schouder en geeft hem het adres van hun appartement. De scherpe bochten en de heuvels op de weg maken me opnieuw misselijk. Snel sluit ik mijn ogen en laat ik mijn hoofd tegen het raam rusten. Wat een verschrikkelijke avond.

'Fen, let's go.' Finn helpt me uit de taxi. Mijn benen voelen loodzwaar aan. Met moeite bereik ik de lift. 'Wat heb je jezelf aangedaan?' Mompelt Finn. Ik haal mijn schouders op. 'Alsof het iemand boeit.' Finn schudt zijn hoofd en houdt de deur van het appartement voor me open. Vervolgens helpt hij me op de bank. Hij slaat een kleedje over mijn schouders. 'Je kunt wel in mijn bed gaan liggen. Ik slaap wel op de bank.' Zegt hij terwijl hij zijn kleren uitdoet. 'Dat hoeft niet joh.' Zeg ik zacht.

Hij komt naast me zitten. 'Gaat het?' Huilend laat ik me tegen hem aanvallen. 'Ik heb er zo'n puinhoop van gemaakt.' Finn slaat zijn arm om me heen en houdt me wat steviger tegen zich aan gedrukt. 'Ik begrijp gewoon niet waarom je hetgeen dat je met Valentijn had hebt ingeruild voor een one night stand. Valentijn was echt met je.' 'Weet ik. Maar hij verdient mij echt niet.'

'Hij is gewoon verdrietig denk ik. Het was ook niet oké van hem om zo tekeer te gaan in de club.' Voordat ik nog iets kan zeggen gaat de deur met een zwaai open. Het is Valentijn. 'Ik ga slapen.' Is het enige wat hij zegt. 'Trusten maatje.' De deur valt met een klap dicht. 'Ga maar gewoon slapen Fen. Morgen gaat het misschien beter.' Ik knik en ga op de bank liggen. 'Weet je zeker dat je hier wil slapen? Je mag ook echt in mijn bed gaan liggen hé.' Finn legt de deken over me heen. Ik glimlach. 'Dat is lief, maar ik kan momenteel overal wel slapen.' Hij knikt. 'Slaap lekker.'

Het tegenovergestelde is waar. Na een uur draaien en woelen doe ik nog steeds geen oog dicht. Bij het idee dat ik nu ook samen met Valentijn had kunnen slapen, als ik het niet zo ongelofelijk verpest had, rollen de tranen opnieuw over mijn wangen. Nu pas zie ik in hoe goed hij voor mij was en zou kunnen zijn in de toekomst. Ik hoor Valentijn hoesten vanuit zijn kamer. Misschien moet ik gewoon naar hem toe gaan. Ik ga rechtop zitten en neem een paar slokken water. Vervolgens ga ik staan. Aarzelend blijf ik voor de dichte deur van zijn kamer staan. Ach, ik heb het toch al verpest, veel erger dan dit zal het vast niet worden.

Heel zachtjes duw ik de deur open. 'Wie is daar?' Zijn schorre stem klinkt vertrouwt in het donker. 'Ik.' Ik hoor hem zuchten. 'Valentijn, alsjeblieft.' Huil ik zacht. 'Ik heb geen zin om met je te praten Fenna.' 'Ik, maar, we hoeven niet te praten, mag ik gewoon alsjeblieft heel even naast je liggen?' Snik ik. Opnieuw een zucht. Het licht gaat aan. Valentijn zit op de rand van zijn bed. We kijken elkaar aan. Ik ben voor het eerst niet de enige die huilt. Valentijn zijn ogen zijn rood en zijn wangen zijn vochtig van de tranen. 'Ik kan het niet.' Zegt hij met neergeslagen ogen. 'Het spijt me zo. Ik ben echt een vreselijk persoon.' Mijn schouders schokken. 'Nee. Je bent het aller, allerliefste en mooiste meisje dat ik ooit ontmoet heb. Dat is juist het hele punt.' Ik knipper met mijn ogen. Zei hij dat echt?

Voorzichtig loop ik naar hem toe. Zonder aarzelen sla ik mijn armen om zijn nek. Hij neemt me op zijn schoot en houdt me stevig vast. 'Sorry.' Huil ik tegen zijn schouder. 'Stil maar.' Hij wrijft kalmerend over mijn rug. 'We moeten het hier over hebben als we beide nuchter zijn. Voor nu wil ik niets liever dan je zo dichtbij me hebben.' 'Ik wil ook bij jou blijven.' 'Je stinkt naar braaksel.' Grijnst Valentijn dan. Beide moeten we keihard lachen. 'Ik ben echt een monster.' Zeg ik dan. 'Kom, ik zet je onder de douche.' Met een zwaai zet Valentijn me op de grond.

'Weet je zeker dat je daar blijft zitten?' Ik trek mijn string uit en terwijl ik onder de douche stap blijft Valentijn op de badrand zitten. 'Fuck, ik kan zo echt niet naar je kijken.' Hij wendt zijn gezicht af. 'Hoezo?' Vraag ik onschuldig. Ik kijk hem aan en volg zijn blik naar beneden. De grote bult in zijn boxer verraadt zijn gedachten. Grijnzend spetter ik wat water op hem. 'Fenna!' Lacht hij en hij gaat staan. Hij is net dichtbij genoeg voor mij om hem bij zijn arm te pakken. Ik trek hem naar me toe en hij stapt bij me in de cabine.

Hij leunt met zijn rug tegen de muur terwijl ik zijn nat geworden boxer van zijn heupen trek. 'Ik weet niet of dit een goed idee is.' Mompelt hij. 'Zeker?' Vraag ik, terwijl ik mijn hand even over zijn stijve lid laat gaan. Hij sluit zijn ogen. 'Je maakt me zo gek Fenna, echt waar.' Ik bijt kort op mijn onderlip voordat ik hem op zijn lippen kus. Het is de kus waarin we elkaar weer helemaal terug hebben gevonden en het voelt beter als ooit te voren.

____________________________________

Joehoe, eindelijk een nieuw hoofdstuk!

Dit boek gaat tot hoofdstuk 30, dan is het helaas afgelopen. Ik zit er aan te denken om dan door te gaan met een vervolg, maar dan wanneer iedereen weer thuis is in Amsterdam, in hun normale leven. ik hoor graag van jullie of dit een goed idee is!

Veel liefs van Emma