The afterparty

7

Fenna

'Serieus Fenna? "Ik denk het?" Wat moet die arme jongen wel niet gedacht hebben!' Elin grijnst. Belle staat achter me en draait de uit einden van mijn haar in gelijke krullen met haar krultang. Ik zucht en rol met mijn ogen.

'Wil je met me uit vanavond?'

Ik wist me geen houding te geven. Ik wist al helemaal niet wat ik moest zeggen. Ongemakkelijk bewoog ik heen en weer. Valentijn keek me verwachtingsvol aan. Zijn blik werd met iedere seconde minder zelfverzekerd. Ik begon te stotteren. 'Uh, ja, ik, uhm, ik denk het.'  'Je denkt het wel of niet?' Hij leek spijt te hebben van zijn voorstel. 'Ja, vanavond is goed.' Vertelde ik hem. Vervolgens ging ik staan. 'Dan haal ik je om half 8 op.' Ik knikte. 'Tot dan.'

'Dit wordt gewoon helemaal niks. Ik had nee moeten zeggen.' Zucht ik. Ik trek mijn spijkerrokje aan met een oversized lange mouwen shirt met rode en witte strepen. De voorste plukken van mijn haar doe ik in een klem en natuurlijk trek ik mijn dr. Martens er bij aan. 'Lekker casual, typisch Fenna.' Elin ligt op haar buik. 'Jij had uitgepakt met hakken en al ja.' Grapt Belle. 'Duh.' We moeten alle 3 lachen. 'Het wordt vast hartstikke leuk Fenna!' Probeert Belle dan nog. 'Ik zie het vanzelf wel.'

Als de bel gaat beneden krijg ik enorme kriebels in mijn buik. Snel spuit ik nog wat parfum op.

'FENNA!' 'Ja ja, ik kom al!' Ik haast me naar beneden. Valentijn staat in de hal te wachten terwijl Elin hem een onbelangrijk verhaal verteld. 'Hoi.' Zeg ik zacht. Valentijn glimlacht. 'Hoi. Ga je mee?' Ik knik en kijk nog eens nerveus naar mijn vriendinnen. Ik ben niet het meisje dat op dates gaat. Al helemaal niet met zo'n knappe jongen. Elin en Belle lachen beide naar me. 'Veel plezier hé.'

Valentijn en ik lopen naast elkaar. 'Heb je zin in pizza?' 'Ik ben gek op pizza.' Lach ik. Hij moet glimlachen. 'Fijn, dan kan dat in ieder geval niet meer mis gaan.' Ik frons. Zou hij net zo onzeker zijn over dit moment als ik? 'Kom, we gaan deze kant op.' Heel even laat hij zijn hand op mijn onder rug liggen.

Wanneer ik een glas rode wijn en een Spa rood heb besteld en Valentijn en ik tegenover elkaar zitten op een terras in de zon merk ik al snel dat we veel meer te bespreken hebben dan ik dacht. Hij luistert aandachtig naar alles wat ik te vertellen heb.

'Mag ik vragen of er iets met je moeder is gebeurd?' Valentijn neem een hap van zijn pizza. Ik sla mijn ogen neer. 'Het hoeft niet.' Hij streelt met zijn vingers over mijn hand. We lijken beide geschrokken van zijn actie. Ik bloos en begin te glimlachen. 'Je hebt het recht om het te weten. Ze is ziek, ze heeft ALS.' Valentijn laat zijn bestek op zijn bord vallen.

'Het spijt me echt, als ik dat had geweten dan had ik natuurlijk nooit..' 'Het is oké. Je zegt het zelf al, je had het niet kunnen weten. Ik ben gewoon heel erg close met haar.' Ik neem nog een hap van mijn pizza. Hij knikt. 'Ik vind het echt heel erg voor je.' Ik zucht. 'Ik kan maar beter zo veel mogelijk van haar genieten nu het nog kan. Ik wilde eigenlijk helemaal niet op vakantie gaan. Ik ben nooit zo lang zonder haar. Ze heeft me gedwongen.' We moeten beide lachen. 'Je moet zo nu en dan ook voor jezelf kiezen, ongeacht wat.' 'Daar heb je gelijk in.' We glimlachen naar elkaar en het voelt alsof er een bom van vlinders in mijn buik explodeert.

Als ik eenmaal de kans krijg op even op mijn telefoon te kijken is het al 11 uur geweest. Valentijn is naar het toilet. Mijn wangen voelen warm aan door de wijn. De tijd is voorbij gevlogen, het is lang geleden dat ik zo'n leuke avond gehad heb. Ik wens mama welterusten en berg mijn telefoon weer op.

'Zullen we weer terug gaan?' Valentijn haalt zijn hand door zijn haar. 'Goed idee, laten we gaan betalen.' Hij grijnst. 'Is al geregeld.' Ik schud lachend mijn hoofd. 'Dan is de volgende keer van mij.' Zeg ik. Valentijn beweegt speels zijn wenkbrauwen. 'Ik heb er zin in.' Ik geef hem lachend een zachte duw.

In het donker lopen we terug naar huis. 'Benjamin en Finn zullen er ook wel zijn. Kom je mee naar binnen?' 'Gezellig.' Ik blijf nog even staan. Ik friemel aan mijn armband. 'Bedankt, voor vanavond. Ik heb oprecht een hele leuke avond gehad.' Zeg ik verlegen. 'Jij bedankt.' Valentijn lacht en geeft me een kus op mijn wang. Ik heb weinig tijd om verbijsterd achter te blijven, hij pakt mijn pols vast en neemt me mee naar binnen.

'Daar zijn jullie!' Belle glimlacht enthousiast. Ze is dronken, dat weet ik meteen. Ze zitten met zijn vieren aan tafel. 'Kom er bij.' Benjamin schuift 2 stoelen aan. Valentijn en ik gaan naast elkaar zitten en Belle drukt ons direct een drankje in onze handen. Valentijn laat zijn hand op mijn bovenbeen rusten. Ik druk mijn knieën wat dichter tegen elkaar aan en zie Valentijn glimlachen zonder me aan te kijken.

'Ik ga even plassen.' Ik sta op en loop richting de hal. Als ik de deur achter me dicht trek blijf ik even staan. Mijn wangen gloeien door de combinatie van alcohol en opwinding. 'Heb je het haar verteld?' Ik frons en leg mijn oor tegen de deur. 'Wat bedoel je?' Hoor ik Valentijn zeggen. 'Je zou het haar toch vertellen?' 'Ja, nee. Ik heb het niet gedaan. Ze zal compleet op me afknappen zodra ze het weet.'

Ik krijg kippenvel en vlucht naar de wc. Eenmaal daar laat ik mijn gezicht in mijn handen hangen. Wat zou er kunnen zijn waardoor ik op Valentijn zou afknappen? Zou hij een vriendin hebben? Ik zucht diep. Weer een jongen met geheimen, wederom weer iemand die ik niet kan vertrouwen. Met het gevoel alsof ik lood in mijn schoenen heb loop ik terug naar de kamer en doe ik alsof ik niets gehoord heb.