The afterparty

11

Fenna

Als ik aan het begin van de middag wakker word voelt mijn bed leeg. Teleurgesteld kijk ik op. Valentijn is weg. Ik bijt op mijn onderlip. Waarom heeft hij me niet wakker gemaakt? Ik weet zeker dat ik het verpest heb door dat ik vannacht niet verder ben gegaan. Anderzijds, als het hem daar om gaat is hij het niet waard.

Met een zucht stap ik uit bed. Ik pak een shirt en loop naar beneden. Belle en Elin zitten bij ons zwembad. 'Hé slaapkop.' Elin merkt me als eerst op. 'We hebben de jongens weg gestuurd, het werd nu ook wel eens tijd voor gewoon een dag met ons drie hoor.' 'Zijn jullie in mijn slaapkamer geweest?' Vraag ik. 'Nee, Valentijn zat al heel vroeg beneden vanochtend.' Antwoordt Belle. 'Oké.' Reageer ik snel. 'Is er iets gebeurd?' Ik schud mijn hoofd. 'Laten we ons klaarmaken en richting oud Albufeira gaan.' Elin gaat staan. 'Ja, goed idee.' Met zijn drieën lopen we terug naar boven. Ik besluit om te gaan douchen.

Als ik na die tijd een blik op mijn telefoon werp heb ik 2 berichtjes van Valentijn.

11:34 - Valentijn: Ben je al wakker?
12:56 - Valentijn: Vanavond afspreken? Ik wil met je praten

Ik krijg het warm. Wat zou er aan de hand zijn?

13:15 - Ik: Vanavond is oké, waar gaat het over?

Binnen enkele minuten heeft hij gereageerd.

13:19 - Valentijn: Maak je geen zorgen, fijne middag Fenna xx

Ik rol mijn ogen. Natuurlijk maak ik me zorgen. Ik besluit om hem te negeren en leg mijn telefoon weg. Snel kleed ik me aan en maak ik me klaar.

Terwijl we in de taxi zitten dwalen mijn gedachten continu af naar vannacht. Alleen bij het idee van Valentijn die zo liefdevol over Lotus sprak doet mijn hart sneller kloppen. Ik ben benieuwd hoe hij met haar is.

'Joehoe, Fenna?' Elin zwaait voor mijn gezicht. 'We zijn er.' Snel stap ik uit. 'Waar zit jij met je hoofd?' Vraagt Belle als we door het centrum lopen. Elin wijst naar een tentje aan het strand. 'Laten we daar wat gaan eten.'

Als we alle drie hebben plaatsgenomen kijkt Belle me opnieuw vragend aan. Ik zucht diep. 'Ik denk dat Valentijn me gewoon wil gebruiken.' 'Hoe kom je daar bij?' Elin neemt een slok van haar ijsthee. 'Fenna, dat is echt niet waar. Benjamin praat super veel over Valentijn. Volgens hem is Valentijn helemaal niet zo'n jongen.' 'Hij kan z'n vriend toch gewoon in bescherming nemen?' Zeg ik. 'Ze zijn beste vrienden. Ik geloof niet dat Benjamin daar over liegt.' 'De manier waarop Valentijn naar je kijkt zegt genoeg.' Onderbreekt Elin ons.

'Je moet het hem gewoon vragen. Je maakt jezelf gek als je zo blijft twijfelen.' Zegt Elin dan. 'Dat durf ik niet.' Zeg ik zacht. 'Waarom niet? Wat heb je te verliezen Fen? Dat hij je afwijst? Nou, dan kan je je er over heen zetten en door gaan. Dat is beter dan wanneer je uit wanhoop met hem naar bed gaat en hij je vervolgens laat vallen.' 'Jij doet alsof het allemaal zo makkelijk is maar dat is het niet!' Mijn stem trilt. 'Jij maakt het jezelf moeilijk Fenna, dat is het verschil.' Antwoordt Elin fel. 'Meiden, hou nou op. Ik snap dat je het moeilijk vindt Fen, maar je kan het er gewoon met hem over hebben. Daar heeft Elin gelijk in.'

'Hij wil vanavond met me praten.' Zeg ik dan. 'Nou, opgelost toch? Zeg hem gewoon wat je voelt.' Elin neemt nog een hap van haar salade. 'En ik bedoel het niet verkeerd. Je bent prachtig en ik gun je zo'n leuke jongen als Valentijn.' Ik glimlach naar haar. Stond ik maar zo stevig in mijn schoenen als Elin. Zij maakt zichzelf nooit gek met haar eigen gedachten, zij zegt altijd waar het op staat.

Na uren door het centrum gelopen te hebben besluiten we terug te gaan. Als we weer in de taxi zitten heeft Valentijn me opnieuw een berichtje gestuurd.

18:32 - Valentijn: Over een uur voor jullie huis?

18:34 - Ik: Prima, tot straks

Ik stop mijn telefoon in mijn tasje en kijk uit het raam. Als we thuis komen beginnen Belle en Elin met het eten. 'Ga jij je maar klaarmaken.' Zegt Belle lief. Dankbaar druk ik een kus op haar wang en ik ga naar boven.

Na lang aarzelen doe ik een wit overhemd aan met een zwart broekje en mijn Dr. Martens. Ik laat mijn haar los, spuit wat parfum op en doe mijn sieraden om. Daarna ga ik weer naar beneden. 'We kunnen net eten.' Elin zet het avond eten buiten op tafel. 'Eet smakelijk.'

Als ik de vaatwasser aan het inruimen ben gaat de bel. Een zenuwachtig gevoel raast door mijn buik. 'Ga maar, ik maak het wel af.' Belle pakt een glas uit mijn handen. 'Dankje.' Ik pak mijn telefoon. 'Tot later.' 'Je kunt het Fen.' Belle geeft me een kus op mijn wang. 'Tot straks.'

'Hey.' Valentijn staat op me te wachten. 'Hé.' 'Zullen we naar het strand gaan?' Vraagt hij. Ik knik. 'Hoe was je dag?' Ik begin te vertellen over mijn middag. 'Waarom ben je weg gegaan vanochtend?' Vraag ik na een poosje. Valentijn pakt mijn hand vast. We lopen over het warme zand. Het geluid van de lichte golven geven me een kalm gevoel. 'Elin en Belle wilden wat tijd voor jullie zelf.' 'Je had me toch wakker kunnen maken?' 'Sorry, ik wilde je laten slapen. Je was moe, dat zei je vannacht.' Ik haal mijn schouders op.

'Daar wilde ik het eigenlijk over hebben, over vannacht.' Zegt hij dan. 'Ik heb het gevoel dat ik je heb opgejaagd. Dat was niet de bedoeling.' 'Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij.' Antwoord ik. 'Hoe kan dat? Ben je nog maagd? Als dat zo is dan..' 'Dat ben ik niet.' Onderbreek ik hem. 'Gaat het jou om seks?' Hij stopt met lopen en kijkt me verbaasd aan. 'Natuurlijk niet. Ik vind het raar dat je dat zegt. Ik probeer een band met je op te bouwen, maar je laat me niet echt toe.' 'Ik vind het moeilijk om iemand te vertrouwen.' Zeg ik zacht. Hij streelt een pluk haar achter mijn oor. 'Waarom zeg je dat niet gewoon?'

Ik haal mijn schouders op. 'Uit eindelijk word ik gekwetst en dat wil ik mezelf niet aandoen.' 'Niet iedere jongen is zo.' Mompelt hij. 'Heb ik je beledigd?' Ik kijk hem aan. 'Ergens wel ja, ik probeer mijn best te doen.' 'Mijn vorige vriend heeft het zo maar met me uit gemaakt terwijl ik nog hartstikke verliefd was.' Zeg ik dan. 'En dan ga jij er vanuit dat iedereen dat zal doen? Je bent gek, Fenna. En zo een jongen die jou laat gaan ook.' Hij staart voor zich uit en ik moet blozen.

'Sorry, ik wil je niet vergelijken met mijn ex.' Zeg ik na een tijdje. 'Maar het is moeilijk, snap je? Ik dacht dat ik voor altijd bij hem zou blijven.' 'Dat dacht ik ook over mijn ex, we hebben zelfs een kind samen. Soms lopen dingen anders dan je gehoopt had, maar het kan je naar hele mooie andere dingen leiden. Je moet er alleen wel voor open staan.' Ik knik. 'Het spijt me.' 'Dat hoeft niet.' Hij wrijft even over mijn bovenbeen. We glimlachen naar elkaar. 'Sorry dat ik vanochtend zo maar ben weg gegaan. Dat was niet netjes van mij.' 'Je krijgt een herkansing.' Lach ik. 'Daar maak ik graag gebruik van.' Valentijn gaat staan en helpt me omhoog.

'Ik ben blij dat we gepraat hebben.' Zegt hij als we weer bij de villa zijn. 'Ik ook.' Antwoord ik. 'Ik ga Benjamin en Finn ophalen. Ik zie je straks weer.' Ik knik en glimlach. Hij pakt mijn gezicht vast en geeft me een lange kus op mijn lippen. 'Tot straks.' Ik zucht en kijk hem verliefd na terwijl hij weg loopt. Het liefst bleef ik elk moment van de dag bij hem.