Silüet /Tamamlandı./ #ilmelistan

Teşekkür.

Bu kitabı yazmaya başladığımda... Tam olarak yok olduğumu hissediyordum. Kimsenin umurunda olmadığımı, içimde kopan bir dolu fırtınalar ve en önemlisi de koca bir hata olduğumu düşünüyordum. 

Sonra burada, birçok kişi ile tanıştım. Ailem oldular, her zaman dinlediler. Hepsine koca bir teşekkür borcum var. Geriye baktığımda, koca bir aile görüyorum ben. Size yararım dokunmuştur, dokunmamıştır bilmiyorum. Ama temennim dokunmuş olması yönünde. Finali yazarken, ciddi anlamda ağladığım anlardan birini yaşadım. 

Karanlıkta başladım bu hikayeye, şu anda aydınlıkta olduğumu söyleyemem. Yine kaybettiğim birçok şey var. Ama tünelin ucu zifiri karanlık değil artık. Bir umut ışığı var. Sizde de olsun isterim bu. 

Her karanlık bir aydınlığa gebedir, bunu unutmayın. 

Silüet bitti diyemem, Silüet benim için bitmedi. Siyah renginde, gri yaşamımda ve gördüğüm her kız çocuğunda karşıma çıkacak İz benim için. Ve Berge... Onu unutmam imkansız zaten. 

Ama final yapıyorum diye buradan gitmiyorum. 'Uyumsuz' adlı bir projem var. Görmüşsünüzdür, arada uğrayın Atlas ve Mine size çay kahve ikram etsin. Onların fısıltılarını dinleyin.  

Ben bir yazardan çok ailenizin bir parçası olmaya çalıştım.Umarım başarabilmişimdir de. Tek dileğim, bunu başarabilmiş olmam. Yine konuşmak isterseniz buradayım. Sizi, çok seviyorum. İz'in Berge'nin satırlarını sevdiği kadar. İz'in Berge için yeniden yaşamayı göze alması kadar...

Silüet ve Bay Asosyal geçti hayatınızdan. Umarım, kafanızın bir köşesinde olurlar hep. 

Ve hoş çakalın! Teoman'ın arkadan İstanbul'da Sonbahar şarkısı çalıyor. Beni hep bu şarkıda hatırlayın. Sevgilerimle. 

Asude Özdivrik.