*Bu hikaye kalabalığın içinde benliğini arayan silüetlere ithaf edilmiştir.*
***************
"Senin hikayen ne silüet?"
Sigaramdan derin bir nefes alıp üfledim.
"Ben silüetim, hikayem her şey olabilir. O yüzden sana bırakıyorum, silüetin hikayesi...
Bölüm şarkısı: Yüzyüzeyken Konuşuruz - Adam (En sevdiğim şarkılardan.) Doğum günümde yayınlamış olacağım bu bölümü yani 26.12.18 bana farkında olmadan da olsa destek olduğunuz için çokteşekkür ederim. Multi için arda_murat_bzkrt 'a teşekkürlerimle... Bölüm sonu uyarısı yine yerinde, uymak ya da uymamak size kalmış. İyi okumalar 💫
9- "Adam."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bana ait olan acılarla dolu bir geçmiş...
Geçmiş geçtiği düşünülen acı dolu yaşanmışlıklar bütünü. Yaşadığımız her saniye o birikimlere bir yenisini daha ekliyoruz. Mutlu olduğumuz anlarda sanırız ki, hiç mutsuz olmayacağız. O tebessüm hep yüzümüzde kalacak; ve dünyadaki tüm kötülükler biranda yok olacak ve hiç geri gelmeyecek.
Mutluluk, yaşamaktan hala zevk almayı başarabilenlerin toz pembe dünyalarında kendilerine koydukları hayatlarından biraz daha zevk alabilmek için oynadıkları aynı dünyaları gibi toz pembe bir oyun.
Yarı açık gözlerim ile mırıldandım, yeniden uykuya dalacak gibi oluyordum; gözlerim kapanıyor zor da olsa geri açıyordum.
"Mutlu değilsin Yıldız Çocuk."
Başını salladı, elleri usulca saçlarımda dolaşmaya başladı. Yüzüme düşen tutamları kulağımın arkasına verdi, bu hareketi vücudumda adım adım dolaşan ağrıyı biraz olsun unutmamı sağlamıştı.
Uyumadan önce bıraktığım Berge ile şimdiki Berge bir değildi; yüzündeki soluk renk, olmayan gülümsemesi.
"Mutluluk yaşama sevinci olanların uydurduğu bir oyun. Bende o oyunu oynayacakgüç yok, illa biroyun oynayacaksam bu oyun Rus ruleti olmalı."
Başımı salladım, vücudumun her noktasında beni yeniden uyutmaya çalışan bir ağrı vardı; sol bacağım hariç. Onun varlığını bile hissetmiyordum, umursamadım. Yeni uyandığım için hissetmiyor olabilirdim.
"Toparlan biraz, seni tanımasam uyandığıma sevinmediğini düşüneceğim."
Yüzündeki ciddi ifadede bir değişiklik olmadı, bir terslik olduğunu hissetmeye başlamıştım. Yüzündeki gülümsemesini görmek için yalvarma kıvamına gelmiştim, sol bacağımdaki hissizlikle birleşince boğazım acıyana kadar çığlık atma isteğimi zar zor bastırıyordum. Uyanalı daha dakikalar oluyorken şimdiden pişman olmuştum.
"Berge ne oluyor?"
Bir süre sadece yüzüme baktı,anlamıştım benimle ilgili bir sorun vardı. Her söylemediği zaman diliminde gerginlik bizi kollarıyla daha sıkı sarmalıyordu, tarif edilemez gerginlik sabrımı son raddeye getirmeye çalışıyordu; başarısız olduğunu da söyleyemezdim.
