Until We Get There

11. Rival

11. Rival

Kinabukasan ay tahimik ang buong bahay. After lunch pa ang pasok ko today kaya medyo late na akong gumising.

Pakiramdam ko ay naestatwa ako kagabi dahil doon sa sinabi ni Pierre. Is he freaking hitting on me??? Because, it's not funny!

Nababaliw na ba siya?

'Can I date you instead?' Anong kalokohan ang pumasok sa isip nya at tinanong nya yon sa akin? Pero baka naman delirium nya lang yon dahil may sakit siya.

"Yes, that's right." Pag-sangayon ko sa sarili ko atsaka nag-simulang maghanap ng makakaain sa ref. Tahimik ang buong bahay, siguro umuwi na si Pierre. Nagluto ako ng food ko at nagtimpla ng coffee. Naglakad ako papunta sa veranda. I should really stop drinking coffee more than once! Kamuntik ko na kasing nabitawan yung plate na hawak ko ng makita ko si Pierre na nagbbasketball sa bakuran namin. Dad loves basketball at ito ang ginagawa nyang exercise.

Kita ko na pawis na siya siguro ay kanina pa siya naglalaro ng basketball. Tahimik akong umupo sa may lanai bg bahay namin at pinagmasdan so Pierre makipag-laro sa sarili nya.

He's good. Bakit ang galing nya rin magbasketball kahit na soccer naman ang sport nya?

Napasinghap ako ng mag-dunk siya at naghalumbitin pa siya sa ring. Napainom tuloy ako n kape dahil sa pagkamangha.. Too bad it was too hot for my liking.

"Ouch!" Mabilis kong ibinaba ang mug ng coffee sa table. Damn, napaso ako!

"Are you okay?" Humihingal na tanong sa akin ni Pierre. Nilingon ko siya at buti nalang pala tinakpan ko ang bibig ko kundi ay baka isabg awkward moment ang montik nang pagtama ng ilong ko sa ilong nya.

"I--I'm okay.. Napaso lang." Sagot ko at agad na nag-iwas ng tingin. Umupo siya sa katapat kong upuan habang kandong ang basket ball na hawak nya.

Nagpatuloy ako sa pagkain hindi ko manlang siya magawang alukin kasi panigurado pipiyok ako. "I like watching you eat." Aniya at ngumisi. Damn that smirk!!!!!!

"Stop staring."

"Can't help it." Aniya at ipinatong pa ang baba sa braso nyang nakapatong din sa mesa.

"Umuwi ka na nga!" Inis na sabi ko.

Tumayo siya at tumawa. "Let's go to school together." Naestatwa ako dahil sa sinabi nya. He's freaking hitting on me! Like seriously!!!

"What?"

"Sabi ko sabay tayong pumasok. Kelan ka pa naging bingi?" aniya at humalakhak.

"Lumayas ka nga, Pierre!"

Tumawa siya at ni-dribble ang bola palabas ng bakuran namin. "Be ready before 12! We'll eat lunch first!" Aniya at isinara ang gate namin. Nakakainis! Hindi naman ako pumayag pero there he goes making plans like that's what he's always doing! Nakakainis!

Nang mag-11 ay non palang ako naligo. Asa naman siya! I'd rather eat alone! Kainis talaga ang mongoloid na 'yon!

Nang nag-sshampoo ako ay may narinig akong tumatawag sa cellphone ko. I bet that's the a-hole next door. Manigas siya!

Quarter to 12 na ako natapos maligo at buti naman at robe ang suot ko ngayon kasi nandito nanaman si Pierre sa loob ng kwarto ko. "Jesus, Pierre!!!! Bakit ka ba nandito?!"

Nakahiga siya sa kama ko at sinilip ako. "Ang sabi ko before 12, diba?"

"At sino naman ang nagsabi sayong sasama ako? Siraulo ka pala e!" Inis kong sabi sa kanya at pinameywangan siya. Umupo siya sa kama ko paharap sa 'kin.