Until We Get There

30. Amber

30. Amber

'When your legs don't work like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love?
Will your eyes still smile from your cheeks?'

Napahinto ako sa pagaayos ng damit ng marinig ko yung 'Thinking Out Loud' naalala ko kasi si Pierre. Ito yun kinakanta niya nung inis na inis ako sa kanya.

Unconsciously akong napatingin sa bintana at sinilip ang kwarto ni Pierre. Yes, magkatapat lang ang mga kwarto namin.

Tahimik don at walang ilaw. 9pm na pero wala pa siya. Bukas na yung excursion nina James kaya nagaayos na ako ng gamit.

'And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways'

Nahihirapan ako tuwing naiisip ko na in-love sa akin si Pierre at natatakot ako tuwing sumasagi sa isip ko na.. baka ako rin ay ganon sa kanya.

Nang matapos akong mag-empake ay lumabas ako sa veranda ng kwarto ko at naghanap ng airplane.. May total na 88 airplanes na ako. Akala ko ay di ako nakakaabot ng ganon karami. Kahit minsan ay nakakainis naaaliw kasi ako sa tuwing titingin ako sa labas ng bintana ng room namin ay may matatanaw ako sa labas. Pero karamihan ng na-capture ko na airplane ay dito ko na-capture sa labas ng kwarto ko.

Nakakita ako ng headlights na nagliwanag sa labas ilang sandali pa ay natanaw ko na ang kotse ni Pierre na nasa drive way nila. Nakita kong bumaba siya para buksan ang gate nila at nagkagulatan kami ng tumingin siya sa gawi ko ay nagtama ang mga mata namin.

Pakiramdam ko ay huminto ang paligid dahil lang don sa simpleng pagtatama ng mga mata namin. Hindi niya parin ako pinapansin sa school. Kahit sa room ay di niya ako pinapansin pero nakikipagpaligsahan parin siya sa pagsagot. He's angry, I know.. I'm angry at myself, too.

Bahagya akong napaatras ng marealize kong nahuli niya akong nakatingin sa kanya! Shit! Mabilis akong pumasok sa loobng kwarto sabay diretso sa CR. God, that was embarassing! Baka isipin niya na palagi ko siyang hinahantay umuwi!

Nabalik ako sa realidad ng tumunog ang cellphone ko. Kinalma ko ang sarili ko bago nilapitan ang cellphone kong nagccharge.

"Hello?"
(Hi.) Warm feeling gused through me. James is family. He's my comfort zone.
"Are you home?"
(On my way.)
"Then tell me you're on loudspeak or bluetooth.."
(I'm on loudspeak, baby.. I know you hate me calling you when I'm driving..)
"Yes, I do.." Tumawa siya ng mahina bago bumuntong hininga.
(I love you, baby..) Lumunok ako at mabilis na nagisip kung sasaguti ko ba iyon..
"You take care, alright?"
(Yes, I will.)
"I'm hunging up.. baby. Nag-eempake ako."
(Okay. I love you.)
"Take care."

I bit my lip cu I felt bad.. Bakit ng dalawang beses niyang sabihin ang mga salitang yon ay boses ni Pierre ang narinig ko.. God, please help me tho I'm a sinful woman.

Hindi ako kaagad nakatulog dahil sa pagiisip.. Nakatulog lang ako dalawang oras bago tumunog ang alarm ko.

Naghanda ako para sa pag-alis.. Susunduin ako ni James ng 5:30am kaya naman nagmadali ako ng makita kong 5am na. Hindi ko na nga napatuyo ng mabuti yung buhok kong may soft curls kasi narinig ko na yung pamilyar na tunog nang sasakyan ni James sa labas.

Hinablot ko gung suklay jacket ko at saka tumakbo papunta sa baba para pagbuksan siya ng gate.

"Hi." Tumatawa niyang sabi dahil sa pagtakbo ko.

"Pasok ka." Anyaya ko habang pinaghihiwahiwalay ang mga basa ko pang buhok.

"Magkakasakit ka." Narinig kong sabi niya bago ko naramdaman na may nilagay siya sa ulo ko. Hinawakan ko ito at napagtantong beanie ang inilagay niya sa ulo ko.