Until We Get There

23. The Problem

23. The Problem

Isang nakakabinging katahimikan an bumalot sa amin sa loob ng kotse. Ayaw kong magsalita. I can understand his stupidities but I'm still pissed at him. Hindi ko parin lubos maisip na nakaya nyang gawin yon sakin. Kung hindi ako siguro naiyak ay baka kung ano pa ang nagawa niya.

Tanging yung iPod lang niya na naka-connect sa player an tumutugtog. Tahimik siyang nagddrive at nakamasid lang ako sa labas.

I'm afraid that I gotta do what I gotta do
But if I let you go, where you gonna go?
We gotta make a change, time to turn the page
Something isn't right, I don't wanna fight you

Hindi mawala sa isip ko yung nangyari kanina. May boyfriend akong tao, pero bakit niya yon nagagawa? I can't understand him.. I'm off limits but he doesn't seem to care about the rules. Dammit! You frustrate mo so much, Pierre!

When did we cross the line?
How could we forget?
Why do we let the pressure get into our heads?
Your broken heart requires all of my attention
'cause something isn't right, I don't wanna fight you

"If you're waiting for me to say sorry, you're wasting your time." Basag niya sa katahimikan. Napalingon ako sa kanya sa biglaan niyang pagsasalita. I can feel it. Meron siyang problema.

"I..I'm.. not."

Nag-shrug siya at di na nagsalita. Pasimple ko siyang nilingon. Dammit. Para akong nakuryente kahit na sa gilid ng mata ko lang siya tiningnan. Bakit ang gwapo niya? God, did I even say that?! Gusto kong samplin yung sarili ko dahil don.

He's got this messy hair to die for! Si James kasi maayos lagi ang buhok niya. Kasi kung mahaba ang buhok niya ay kapag nagttraining sila sa basketball ay pumapangit. Parang basang sisiw pero si Pierre.. Napamura pa ako ng ilang beses habang pinipigilan ang sarili kong ituloy yun sinasabi ng utak ko.

He's done really bad things to me pero bakit ganito ang mga response ko sa kanya? Bakit! Naiinis ako sa sarili ko! I'm taken for goodness' sake!

"Are you hungry?" As if on cue ay bigla akong nagutom nagsigawan ang mga demonyo ko sa tiyan. Mahina akong um-oo nang di lumilingon sa kanya.

"Are you okay with Jollibee?" Tumango ako nag-left turn naman siya sa Jollibee dahil yun ang una naming nadaanan.

Pagpasok namin sa loob ay nagutom ako lalo ng maamoy ko yung spaghetti dun sa table na nadaanan namin.

"Go find us a table." Mayabang niyang utos sa akin at tinalikuran ako para magpunta sa counter.

"Bwisit talaga yung impakto nayon." Inis na inilapag ko yung bag ko at umupo. "Walang modo. Di manlang tinanong kung anong gusto ko."

Luminga ako sa paligid at nakitang konti lang ang tao sa paligid. Medyo gabi narin kasi it's almost midnight. Nang bumalik si Pierre ay nanlaki ang mata ko sa dami ng dala niya! May dala siyan isang tray at may kasunod pa siyang crew n may dala pang isa.

"Hoy, bakit napakadami naman?!"

"Doesn't know what you like so I bought alot.." Napanganga ako dahil sa baluktot niyang rason! Grabe talaga tong tao na 'to! Di marunong magtipid! Anong akala niya pinupulot ng mommy at daddy niya ang pera? Spoiled jerk!

Kinuha ko yung spaghetti at yung chicken kasi gabi na masyado para mag-rice pa. "Thought you're hungry?"

Inirapan ko nga. "Pake mo ba?"

Tahimik kaming kumakain na dalawa.. Ang dami talaga nung pagkain! Pero nakain niya na yung dalawang rice, yung palabok yung isang Mango pumie at dalawa chicken. "Hoy, tama ma yan!" Tinamapal ko ng malakas yung kamay niya nung aabutin nya ba yung burger. "Ano ba?! May dambuhala ba jan sa tiyan mo at di kapa mabusog busog?!"

Inirapan niya ako at kinuha parin yung burger. Aba! PG 'to a! Grabe, anong appetite meron tong lalaki na 'to?! Parang walang kabusugan!

Nang matapos kami--I mean siya kumain ay nagpahinga lang siya saglit at nagtungo narin sa sasakyan. It's past 12 na sa sobrang dami niyang kinain ay inabot kami ng madaling araw sa Jollibee!

"You can sleep." Nilingon ko siya habang humihikab. Medyo inaantok na talaga ako kaya di narin ako nagreklamo at sumandig sa salamin.

Nagising nalang ako nung maramdaman ko yung malambot sa likod ko. Dumilat ako at nakitang nasa kwarto na ako at palabas na ng pinto si Pierre.

"Pierre.." Tawag ko. Huminto siya at bahagya akong nilingon. Kalahati lang ng mukha niya yung nakikita dahil sa silhoutte nung ilaw sa hallway.

"Kung may problema ka.. I'm here."

Narinig ko siyang bumuntong hininga. "Hindi mo kayang solusyunan yung problema ko, Laureen." Aniya at tinalikuran ako.

Bangag ako kinabukasan kasi 3am na ata ako nakatulog kasi nagbihis pa ako at isang rason narin si Pierre.

"Aba, ateng? Di uso matulog?" Bati agad saakin ni Aya ng umubo siya sa tabi ko.

"Baliw. I went to a funeral last night. 3am na kami nakauwi. I am so damn sleepy."

Nang nag-angat ako ng tingin para tingnan si Aya ay si Pierre ang natanaw ko. Naka-upo siya sa may gilid ng sink at nakapikit. Matagal tagal ko rin inisip ang maaring pwedeng problema ni Pierre. He's so damn blessed to have hia parents, sunod sa luho what's with him?

Nahinto ako sa pagmomonologue ng mat kumatok sa pinto ng room namin. Wala naman teacher at hindi naman siguro kakatok si maam sa sarili niyang room.

Nang lumingon ako ay nakita kong si James yon. He's smiling at lumakad siya palapit sa table namin.

Ipinatong niya ang isang tall cup ng Starbucks at isang single box ng KK. "Good morning, baby." Ngumiti ako kaya naman biglang nag-ayie yung nga kaklasw ko na para bang teleserye yung pinapanuod nila.

"Hi." Bati ko at kinuha yung papercuo nakita kong may note na nakasulat.

'Good morning, baby! I love you :*' Natawa ako dun sa kiss mark pa na nilagay niya. Nginitian ko siya at nagpasalamat. Nagpaalam narin siyang aalis dahil tumakas lang daw siya sa CI nila.

Bago siya makalabas ng room ay nilingon pa niya ako at nag-mouth ng 'I love you' bago nag-jog palabas.

"Pagka-sweet naman talaga!" Kinikikig na sabi ni Aya at Tarah.

Natahimik naman bigla ang buong room nang biglang lumabas si Pierre at sinara ng malakas yung pinto. "Problema nun?" Sabi ni Lena. Tinitingan ko yung pinto na dinaanan ni Pierre. Okay, that it's. Susundan ko si Pierre. Nang umayos ako ng tayo ay natingi ako kay Tarah.

Her eyes speaks of something forbidden. Nangungusap yung mga mata niya pero ayaw niya lang pakawalan ang kung ano man yon.

"Hoy, lukresya! San ka pupunta? Dadating na si Maam."

"Naiihi ako." dahilan ko at tumakbo para sundan si Pierre. Dammit, ang bilis talaga non lumakad!

Natabaw ko siya na papunta sa oval. Tumakbo ako pababa at hinabol siya. Humihingal na ako ng abutan ko siyang nakahiga sa damo sa may ilalim ng narra.

"Pierre.." Tawag ko.

"You can talk to me.. It's really hard to keep those problems to yourself.."

Bigla siyang tumayo at tiningnan ako. Remorse. That's what his eyes are saying.

"You wanna know my problem? You think I'm a damsel in distress? I know a solution to my problem but I can't do anything about it.." Bawat bitaw niya ng salita ay alam mo talagang may diin at may pinaghuhugutan. Lumapit ako at hinawakan siya sa balikat.

"Maybe.. I can help."

Tumawa siya. Isang sarkastiko at nakakainia na tawa. "Really? Break things with James, then."

"W-what?"

"Gusto mo akong tulungan sa problema ko diba?" Aniya at tumayo. "Break things with James."

"Because Laureen, the problem is I am so damn inlove with you smitten probably. But, fuck it. Poporma palang ako nabakuran ka na." He scoffed at tumawa. "You wanna help me? Dump him."