Gölgelerdeki Parıltı ~BoruSara~

32.BÖLÜM

Sarada'nın ağzından;

Two years later...

Mamoru: Katon: Goukakyuu No Jutsu!!

Mamoru bir anda oldukça büyük bir ateş topu oluşturmuştu. Henüz beş yaşına yeni giren kardeşim bu konuda benden çok daha iyiydi.

Mamoru: Abla!! Şunu gördün mü??

Gülümsedim. Yanına gidip saçlarını okşadım.

Sarada: Evet gördüm. Harikaydın küçük kardeşim.

Mamoru kıkırdadı.

Mamoru: Sence babam mutlu olacak mı?

Sarada: Elbette olacak. Hadi gidip bu büyük başarını onunla paylaşalım.

Mamoru: Tamam!

Mamoru elimi tutarak koşmaya başladı ve birlikte hokage binasına doğru yöneldik. Günün bu saatlerinde babam çoğunlukla orada olurdu. Odanın önüne geldiğimizde kapıyı çaldık ve içeri girdik. Elbette gözler direk bizi bulmuştu.

Shikadai: Bir sorun mu var Sarada?

Sarada: Ne yani buraya gelmek için illâki bir şey mi olması gerekiyor?

Shikadai: Ha-hayır! Bu sıralar pek uğramıyordun da.

Sarada: Kardeşimle sıkı bir antremandaydık. Neyseki sonunda amacımıza ulaştık.

Bu sırada Mamoru çoktan babamın önünde gelmişti.

Mamoru: Biliyormusun baba ateş topu tekniğim artık daha da büyük. Ablam onunkinden bile daha iyi olduğunu söyledi.

Sasuke: Aferin benim oğluma.

Sarada: Hey! Ben benimkinden iyi demedim neredeyse benimki kadar iyi dedim.

Mamoru omuz silkince gözlerimi devirip Konohamaru-sensei'ye baktım.

Sarada: Bu aralar ortalıkta fazla görünmüyorsunuz Hokage-sama.

Oturduğu koltukta bana bakarken elini başının arkasına koyarak gülümsedi.

Konohamaru: Eh öyle oldu biraz. Yinede Shikadai bana oldukça yardımcı oluyor.

Sarada: Yerine fazla alışma sensei, yakında orada ben oturacağım.

Naruto: Fazla kararlısın Sarada.

Sarada: Ben sadece olacakları söylüyorum.

Shikadai: Aslında Sekizinci yerine dokuzuncu hikayeye asistanlık yapmak daha eğlenceli olabilirdi.

Konohamaru: Benim neyimi beğenmiyorsun?

Shikadai: Fazla yaşlısınız, bu yüzden çabuk yoruluyorsunuz. Bende fazla sıkılıyorum.

Konohamaru-sensei somurtmaya başladığında hepimiz birden kahkaha atmaya başlamıştık.

Babamla birlikte eve vardığımızda Mamoru ayakkabılarını gelişi güzel çıkarttı ve koşarak içeri girdi. Bende el mahkum kendi ayakkabılarımı çıkarttıktan sonra onunkileri düzelttim ve babamla birlikte içeri girdim.

Mamoru masaya oturmuş yemeğini kaşıklamaya başlamıştı bile.

Sakura: Hoşgeldiniz. Hadi geçip masaya oturun, yemeğiniz soğumasın.

Ben masada Mamoru'nun yanına oturduğumda babam da annemin yanında yerini almıştı.

Sasuke: Bugün Naruto'dan bir haber aldım.