Accidentally Married a Famous (COMPLETED)

Chapter 45

Gia's POV

Halos mamutla ako ng madatnan kami ni Sophie sa ganung sitwasyon. Kaya natataranta kong inayos kunwari yung unan ni Mathew.

My god. Bakit ba Kasi ako nastock sa ibabaw niya. Mabilis akong lumabas ng kwarto at iniwan silang dalawa sa loob.

Okay na rin ako sa ganitong set up. Kesa naman hindi ko siya makasama.

"Gia..

Tinawag ako ni Sophie at pumasok kami sa loob.
"You can go na, I can takecare my Mathew."
Sabi niya, Napatingin ako kay Mathew pero iniwasan lang niya ko.

Hindi ko alam kung bakit pero hinila niya ko palabas ng kwarto ni Mathew.

"Umuwi ka na okay? Huwag ka ng umasang maaalala ka pa niya."

"Bakit naman ako uuwi? Natatakot ka na baka maalala ako ni Mat at iwan ka niya!?"

"How dare you!
Sasampalin niya sana ko pero nahawakan ko yung kamay niya kaya hindi natuloy.

"Subukan mong ilapat sa mukha ko yan, Hindi lang ganyan ang gagawin ko sayo!

"Talagang lumalaban ka pa ha, Sinong pinagmamayabang mo si Tita Grey? Dahil tinutulungan ka niyang makalapit sa Mathew ko!

"Mathew ko?!
I smirked.

"Mathew mo onscreen pero wake up Sophie, Mathew ko offcam yan. Isa pa kung sino man ang dapat umuwi ngayonay hindi ako yun ikaw yun. Asawa ko yang nasa loob kahit pa anong sabihin mo at mas may karapatan ako!"

"So mamili ka, Mag i-stay ako o ikaw ang uuwi?
Dugtong ko. Hindi ko na napigilan pa yung nararamdaman ko dahilan para labanan ko siya. Tutal naman eh nalabas na sa media yung tungkol sa amin dahil sa kanya.

At ang saya ko na wala siyang nagawa para pauwiin ako. Yun nga lang lumabas ako, Gusto niya kasi sa labas lang ako tss! Mas pinili ko na lang lumabas kesa mastress pa si Mat saming dalawa.

Nakakaloka, Lagi na lang ba ganito yung kwento ng lovelife namin ni Mathew. Tss!

Madaling araw na kaya naisip ko na silipin yung dalawa, Baka mamaya may ginagawa ng milagro. Haha Nagulat naman ako ng matanaw ko si Mat na gising at wala yung bruha.

So pumasok ako.
Oh nasan na yung girlfriend mo? Yung akala mo aagawan?!"
Tanong ko, Feeling ko nabigla ako sa tanong ko.

"Nasa shooting, Pero babalik din yun.

"Akala ko ba mag damag kang aalagaan?! Iiwanan ka rin pala, paano kung umuwi ako? Sinong titingin sayo..
Naiirita kong sabi. Eh paano na nga lang kung nakauwi na ko.

"Yun ay kung umuwi ka, eh nandito ka. So you need to take care of me."

"Take care of you? Ofcourse. How I wish na maging okay ka na..
Hindi ko alam pero kusa na lang lumabas sa bibig ko yan, Namimiss ko na siya at sana maalala niya na ko.

Nakita kong tulog na siya kaya lumapit ako ulit sa kanya.

"Alam ko Mat hindi mo ko naaalala sa ngayon pero sana maging okay ka na talaga..
"Isa lang naman ang palaging kong hiling kay god. Ang maging okay ka na.
"Para kapag naaalala mo na ko, We can start a new life together Mat. I miss you!"

Hindi ko napigilan ang sarili ko na kausapin siya habang tulog, hawakan ang kamay niya at halikan yun. Sana sa bawat halik na ginagawa ko kahit konti maging dahilan para maalala niya ko.

Nararamdaman kong hihikbi na ko kaya tumayo na ko para bumalik sa couch bago pa niya ko marinig.

"Gia..
Nagulat ako ng hawakan niya yung kamay ko, lalo na ng tawagin niya kong Gia kaya hindi ko napigilan na hindi itanong sa kanya kung naaalala na ba niya ko.

"Just stay please..
Halo bumilis yung tibok ng puso ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kaya bumalik ako sa harapan niya. Hawak niya yung kamay ko at nakapikit siya.

"Pero Mat, Naaalala mo na ba ako?
Tanong ko uli kahit nakapikit siya.

"I know you, You are just my caretaker but please stay hanggang sa makatulog lang ako."
Dahil dun hinayaan kong hawak niya yung kamay ko kahit na ang sakit na hindi niya pa rin ako maalala, pero napatigil ako ng magsalita ulit siya.

"Sophie and I are always doing this ..
Sabi niya, Wala kong magawa gusto ko sanang hilahin yung kamay ko at isampal sa kanya pero pinigilan ko, Gusto kong makapagpahinga siya at anong oras na rin kasi.

Siguro nga matatagalan pa bago niya ko maalala pero huwag lang sanang dumating yung araw na kung kailan pagod na ko eh tyaka niya ko maalala.

Halos two weeks na rin at lalabas na siya ngayon, Alam mo yung pakiramdam na hindi na ko mahagilap ni Annie, Chris at ng pamilya ko dahil sa pagtutok kay Mathew. Hays eto ako at umaasang sa dalawang linggo naming magkasama araw araw eh kahit konti ay may maalala siya sakin.

"Gia this is your last day, So goodluck with your husband."
Pagpapaalam ni Tita Grey.

Nakita kong tinignan ko ako ni Mathew bago pa siya lumabas ng kwarto niya.

Hindi ko na siya nakausap pa dahil inalalayan siya agad ng bruhang si Sophie palabas ng ospital. Takot na takot na bawiin ko ang asawa ko. Hindi na lang ako nag abala pa na sumunod dahil sa sobrang dami ng fans at media sa labas na gustong salubungin siya.

"Tita, Please paupdate ako okay? Sana maalala niya na ko. And pakisabi kila Tita I'm sorry."

"Don't worry, Sigurado naman akong hindi ito yung huling pagkikita natin. At isa pa malay mo with in two weeks again fully recovered na siya at maalala ka na niya."

"Sana nga tita."
Sabi ko. Umalis na si Tita Grey.
Sa wakas makakauwi na rin ako ng bahay, magaan yung pakiramdam ko dahil alam kong okay na si Mathew.

Kahit masakit isiping hindi niya pa ko naaalala eh okay na rin. Atleast he's safe.

Pagdating ko ng bahay naabutan kong nag uusap si Annie at Chris. Hindi ko sana sila papansinin dahil alam ko namang sesermonan lang nila ko pero tinawag nila ko.

"Guys kung sesermonan niyo lang ako please not today!"
Bungad ko.

Nagulat ako ng hilahin ako ni Annie paupo sa sofa.

"Gia, Alam ko pagod ka pero hindi namin palalagpasin yung araw na ito ng hindi mo nalalaman yung totoo..

"Ano na naman yan? May isyu na naman ba ko sa social media? Ako na naman ba yung bida?

"Bakit napapagod ka na? Mathew pa Gia!"
Naiiritang sabi ni Chris. Napatingin ako sa kanya.
Naiinis na ko, Tatayo na sana ko para iwanan sila pero napatigil ako ng biglang nagsalita uli Chris.

"Hindi totoong hindi ka niya maalala."