My Unexpected Secretary

Prologue

"I need your help pare. Dapat hindi nila malaman ang napag-usapan natin." wika ng lalaking kausap niya.

Ito ay kaibigan niya mula pa noong nasa kolehiyo pa siya. Kahit na mayaman ang kaibigan ay mabait ito at down to earth talaga. May pagkapilyo dati na hindi naman nawawala sa mga kabataan hanggang ngayon. Tao lang naman ito. Pero hindi ito maloko sa mga babae noon hindi tulad ng anak nito ngayon.

Ah,isang beses lang pala ito nagloko. Pero nangako din siya dito na hindi niya iyon ipagsasabi. Na kahit ang asawa nito ay hindi pa din alam ang tungkol doon.

"Oo naman pare,ikaw pa ba? Secret is a secret." Sagot niya sa kaibigan.

"Malaki talaga ang tiwala ko sayo at sa agency mo. Your company is one of the best in the country. At malaki ang pasasalamat ko dahil kaibigan ko ang may-ari nito." Nakangiti pero seryosong pahayag nito.

Naplatter naman siya sa sinabi ng kaibigan at napatawa.

"Alam mo naman pare, hindi lang magagaling ang mga empleyado ko,kundi best of the best. Hindi ko sila sinasabak sa laban ng hindi handa sa giyera. At sure akong hindi mapapahiya ang pangalan ng kompanya. Lalong lalo na sa matalik ko na kaibigan." sagot niya sa kaibigan.

"Bueno aalis na ako pare. Baka hinahanap na ako ng asawa ko,its getting late. Alam mo naman si Fina ayaw na ayaw akong nawawala ng matagal sa mata niya." nakangiting wika nito.

"Hindi pa rin talaga nagbabago ang pagmamahalan niyo mula noon hanggang ngayon." aniya.

"You wouldn't know when were the right person arrived. It's sucks at first but in the end you will surely happy and contented." wika nito na makikita mo sa mga mata ang katotohan at kasiyahan nito.

"I know pare, malamang kung hindi ko rin nakilala ang asawa ko,baka salungatin ko iyang sinasabi mo. But you know that i'm happy as you are right now,thanks to you of course. That's why i owed you a lot." sagot niya din dito. " Sige na pare,you can go home now,let me settled it,and i'll just call you tomorrow if everything is ready."

"All right,thanks pare."sabi ng kaibigan at tumayo na sa upuan nito. Tumayo na din siya para ihatid ito sa may pinto.

"Ingat sa pag-uwi pare,send my regard to your wife Fina."

"Makakarating,bye for now". Sabi nito sabay shake hand sa kanya at lumabas na ng kanyang opisina.

Pagkalabas ng kaibigan ay bumalik na siya sa kanyang swivel chair,kinuha ang cellphone at hinanap sa phonebook ang pangalan ng taong tatawagan niya.

Maya-maya ay nagriring na ang kabilang linya.

"New assignment?"bungad agad sa kaniya ng nasa kabilang linya.

Napahalakhak siya dito.

"New assignment agad? Hindi ba pweding nangungumusta lang?" Nakatawa pa rin na sagotniya dito.

"Will sa pagkakaalala ko never ka nangungumusta lalo na na alam mong nakaleave pa ako. So am i right?" Kulit nito. Ang talas talaga ng instinct nito.

Kaya ito agad ang unang naisip niya ng magpunta sa kanya ang kaibigan at humingi ng tulong at serbisyo ng kanyang ahensya.

"May kaibigan akong nangailangan ng service natin,so ikaw lang ang naisip ko na nababagay sa trabaho na kailangan niya."sinagot niya ito ng totoo. "So do you gonna accept the job or not?".

"Send me first the details and i will think about it."anito.

"Okay isinisend ko na ngayon sa email mo." Maagap niya na sagot dito habang nakangisi.

"Thats fast,mukhang mapuputol agad ang bakasyon ko. At nagmamadali ka nang mapasagot ako ng oo."

"Actually your right. Its my best friends request,that is why it urgently needed. And i am hoping that you are already reading the details and the contract so may i know what is your answer please."

"Okay,i'll take it boss. Its your best friend request after all. But-" nangbibitin na wika nito.

"But what?"siya. Mukhang alam niya na naman ang sasabihin ng kausap sa kabilang linya.

"But i have to stay here at least two days more. Para sulit naman ng konti ang bakasyon ko. Dahil sure ako na mapapasabak na naman ako sa trabaho at matatagalan pa ulit bago maulit ito. Just two days boss and i will be there straight from here." Mahabang litaniya nito na mukhang nagpapaawa pa pero tunog naguutos naman. Brusko talaga.

Ganun talaga ito magsalita. Hindi mo makikitaan ng lambing sa boses at femine sa kilos but she work flawlessly. Sa higit kumulang limang taon nito sa kanya nagtatrabaho he never saw her smile.

"Sige,aasahan kita dito sa opisina ko after two days." Sumusuko na lang na aniya dito.

"In two days boss,samalat."anito sabay pindot ng end button. May sasabihin pa sana siya dito kaso pinatayan na siya.

"Hay naku talaga,ang batang iyon hindi na nagbago." Sabi niya na lang sa sarili.

At least kahit ganun siya, she's the best.

Napangiti siya. Bukas na lang siya tatawag sa kaibigang si Frank para kumpermahin ang kanilang business deal. Sa ngayon masaya siya sa naging usapan nila ng kanyang best agent pero hindi ang sa naikwento ng kaibagan kanina lang.

Malalim tuloy siyang napaisip. Sino kaya iyon? Baka naman it came from Franco's past. Whatever it may be,they were surely know it soon.

This young man is surely a playboy. I didn't blame him though,because he has the looks and build that girls are really dying for. Likes his father before,well may kasabihan nga na kung ano ang puno siya rin ang bunga. Pero ang kaibahan nga lang nila ng ama niya is he is a playboy while his father is the Mister nice guy before, gentleman, and easy to talk to. Very opposite to his son na easy go lucky,party goer, literally a girls man,hays! Kailan kaya magtitino ang batang iyon. hays!

I am hoping na makakilala siya nang isang tao na kayang kaya siyang tapatan o higitan pa. Iyong hindi siya itotolerate sa mga trip niya sa buhay na minsan ay hindi na nakakatuwa para sa iba. Bagkos ay mapigilan pa siya. Mapabago at mapaniwala na ang isang tao ay hindi laruan, hindi perpekto, at higit sa lahat marunong magmahal pero marunong sumoko.

I guess my agent really suit him well.