Chasing Him (Under Major Editing)

Kabanata 49

Brownout
"What are you laughing at?" Tanong ko sabay ismid rito.

"Its just, hmmm-nothing!" Sagot nito. Na pilit tinatago ang tawa, nang hindi na nito makaya, tumayo ito at tinungo ang mini bar counter.

Ramdam kong unti-unti ng nawawala ang pag-iinit ng aking pisngi. Palihim ko pa itong hinawakan.

Nang biglang nagbrown-out, at napasigaw ako ng malakas.

"Fuck!" Narinig kong mura ni Mike, kasunod niyon ay ang pagkabasag ng kung ano.

Hindi ko maaninag ito, dahil sa dilim. Ang buwan na man, ay hindi gaanong maliwanag. Its half quarter. Kunting liwanag lang ang naging hatid nito.

Nagmamadaling kinuha ko ang aking cellphone. Ini-on ko ito, na siyang nagsilbing ilaw namin. I saw Mike in the mini bar, busy looking for something.

At napansin ko ang isang basag na wine bottle sa sahig. Tumayo ako at lumapit rito. Nang bigla itong nagsalita.

"Just stay right there!" Medyo tumaas ang boses nito. Na ikinagulat ko na man.

"Fine! You don't need to shout at me, of course I could hear you!" Sagot ko rin rito sa mataas na boses.

Tumalikod ako at tinungo ang bintana nito. Ngayon ko lang napansin na umaambon pala. Ang dilim na ng langit, ang buwan ay nawala sa aking paningin.

Binuksan ko ang bintana, then the cold wind blewn my hair. I close my eyes and feel the wind.

At nang makailang saglit, ay nagsipatakan ang ilang butil ng ulan. I smell the cool northeast wind.

"Astraea, close the window." Mahinang utos ni Mike. Tumalima na man ako sa sinabi nito.

Nang mapalingon ako rito, napatakip ako sa aking dalawang braso dahil sa nakakasilaw na liwanag na hatid ng cellphone nito.

Napasulyap ako sa aking cellphone na naiwan ko sa couch. Muli ay umupo ako doon. At kinalikot ito. I tried again to reach Tita Minda but still, she didn't answered my call.

Napasulyap ako kay Mike na nakatingin lang ngayon sa frame kung saan magkasama kaming dalawa. Lihim akong napangiti roon.

Kinuha niya ito at dinala sa dibdib. Hindi ko tuloy napansin ang luhang kumawala sa aking mga mata. Then I remember dad.

Hanggang ngayon iyakin ka pa rin princess.

A small smile escaped from my lips. Maagap kong pinunasan ang mga luha sa aking mga mata. At isinandal ang sariling ulo sa may couch.

I closed my eyes, until the darkness filled my system. I heard a whisper, ngunit hindi ko ma klaro ang ibig nitong sabihin.

Nagising ako sa pamilyar na amoy, nang marealize ko ang amoy na naaamoy ko ay dali-dali akong napabalikwas ng bangon.

"Ouch!" Hiyaw ko ng maramdaman ang hapdi sa aking kamay. Ang sugat ko masakit.

I saw Mike peacefully sleeping on the big sofa. Nandito pala kami sa kwarto niya. Malapad na man itong higaan. Kasya nga rito ang apat na tao.

Napangiti akong muli ng makita na yakap-yakap nito ang frame kung nasaan ang pictures na min.

I really wanted to touch him, but pinigilan ko ang sarili ko. Gustuhin ko mang haplusin ang buhok nito, ay hindi ko pwedeng gawin.

Kinuha ko ang kumot, tumayo ako at lumapit rito. Kinumutan ko ito, pinagmamasdan ko ang napaka-gwapo nitong mukha.

I love you Mike, But I'm so sorry. I want to tell you the truth, but I'm afraid na baka kamuhian mo ako.
Itinitiwala ko nalang sa Dios ang lahat.

Tahimik akong lumabas mula sa kwarto nito, mabuti na lang at bumalik na ang ilaw. Bigla akong nakaramdam ng gutom.

Lumapit akong muli sa may bintana. Madilim pa rin ang paligid, at tuloy-tuloy pa rin ang ulan. Mahina nga lang.

Tinungo ko ang dirty kitchen ni Mike, binuksan ko ang ref, at naghanap kung anong pwedeng lutuin. Wala ako sa mood magluto, mas minabuti ko na lang na kumain ng cup noodles na nandoon.

Narinig kong tumunog ang aking cellphone mula sa couch, kinuha ko ang aking bag kung saan nandoon ang aking cellphone.

Si mommy ang tumawag. Thanks God.

"Yes mom!"

"Hi baby, kumusta na? Nasabi mo na ba kay Mike?" Masiglang tanong nito, medyo nagtaka ako sa ibinungad nitong tanong sa akin. Napangiti na lamang ako rito.

"Hindi pa po, in a meantime mom." Sagot ko rito at nagpakawala ako ng malalim na buntong-hininga.

Kinuha ko ang noodles at dumulog sa mesa, ang ginawa ko ay ni-loudspeak ko ang aking cellphone. I'm eating, so wala akong choice.

"Princess! Still there?" Si mommy sa malambing na boses.

"I'm eating mom, sorry! But you can talk to me mom, just go on. I'm listening." Sagot ko rito.

"Where are you now princess?"

"Mike's condo mom." Sagot ko. At napahinto ako sa pagsasalita ng maalala ang kalagayan na min ngayon rito.

"What? Really? But how come na nandiyan ka pa baby?" Takang tanong nito sa akin.

"Iyon na nga mom, sira ang door knob ng pintuan niya. I mean the 1st door not the automatic one mommy."
Pagpapaliwanag ko rito.

"You mean ba baby iyong kwarto sa condo ni Mike?"

"Yes mommy! Yon nga. Were stuck in here. We can't open the door mom."

"Don't worry princess, tatawagan ko ang mga technician na pupunta ngayon diyan. I'll call you later. Love you my princess. Kindly send my regards to Mike baby. Bye baby!"

Saad nito at pinatay na nito ang linya.
At muli ay itinoon ko ang pansin sa aking kinakain.

Nang biglang may marinig akong parang may nahulog. Kasabay ng pag-hinto ng tibok ng puso ko. Tila para akong napako sa kinauupuan.

"Explain." Mahina ngunit may diing sabi ni Mike sa akin.

Pinipigilan ko ang panginginig ng mga kamay ko. But I can't control it anymore, ang ginawa ko ay pinagsalikop ko ang mga ito at inilagay sa aking kandungan.

Ni hindi ko magawang tumingin rito. Sa totoo lang, halo-halo ang nararamdaman ko ngayon. Nanginginig ako, lalo na ang buo kung katawan. Para akong matatae na ewan.

"Napipi ka na?! Damn it!!" Sigaw nito sabay suntok sa mesa na kaharap ko.

Shock ako doon. Nilukob ako ng takot, sakit, pangamba at panghihina. Ni walang anomang lumabas sa bibig ko. Wala akong maapuhap na sagot.

"Bakit Calla?! How could you do this to me? Are you happy seeing me miserable?! Is that what you want?! Bullshit!!!!! Asik nito at sinipa ang upuan at naglikha iyon ng malakas na ingay.