Chasing Him (Under Major Editing)

Kabanata 5

Hide
Kaharap ko ngayon ang pagkain ko, wala akong ganang kumain, pinaligpit ko na lamang ito. Sa ngayon ako ang inatasan ng mga kuya ko sa Hacienda.

Ayaw ko sanang pumunta muna dahil iniiwasan kong magkatagpo ang landas namin ni Gabriel. Pero hindi pwede, dahil obligasyon kung pangalagaan ang Hacienda at alamin ang kalagayan nito.

Sariwa parin sa akin hanggang ngayon ang tagpo kahapon, sakit, galit at inis ang nararamdaman ko. Pero aminin ko man o hindi, gusto ko ang nangyari kahapon.

Hinanda ko na ang sarili ko para kumustahin ang paghaharvest na naman ng mangga. Sinakyan ko ulit si Sapphire, nakasoot ako ngayon ng kupasing jeans, fubu t-shirts, at brown boots ko.

Maraming manggang hinog ang na haharvest, pagkatapos nito, ilalagay ito sa isang basket. Bumati ang lahat ng dumating ako, at isang simpleng tango lang ang naging tugon ko.

Mabuti nalang at magaling ang mga tauhan, kunti lang kasi ang mga manggang nabubulok, dahil sa tulong na rin ng pesticide.

Naglakad-lakad muna ako pagkatapos masuri ang paghaharvest ng mangga, may nakita ako doong kubo sa may unahan, wala yatang tao kaya naisipan kong lumapit doon, may swing din doon tanaw ko mula rito.

Malapit na sana ako nang makita ko si Gabriel na may kasamang babae, sila lamang dalawa ang nasa kubo, parang sinuntok ang dibdib ko sa nakita, nagtago na muna ako sa may puno nang sambag.

Maganda ang babae, simple lamang ito, masayang nagtatawanan ang dalawa. Sumandig pa ang babae dito, nakaupo na sila ngayon sa may upuang kahoy.

Naikuyom ko ang aking kamao, isang masaganang luha ang lumabas mula sa aking mata, mabilis na tumalikod ako at nagmartsa paalis. Hindi ko na pinansin ang kung sino mang tumawag sa akin, rinig kong parang tinig iyon ni Gabriel, pero imposible naman dahil kasama niya ang higad na babaeng iyon. Mga walanghiya!!.

Marahas kung pinahid ang mga luhang pilit na kumakawala sa aking mga mata, bwesit naman oh, bakit ba hindi ka pa tumigil sa pagtulo.

Hindi ko alintana ang aking lakad, ni hindi ko pinapansin kung ano mang madadaanan ko, wala ako sa direksyon ngunit nagpatuloy lamang ako dahil masama talaga ang loob ko, ayaw ko mang aminin sa aking sarili, but the fact is I'm jealous, and mad.
I hate Gabriel, I hate him so much!

Tuloy tuloy lang ang pag-agos nang aking mga luha. Hanggang sa makaramdam ako ng pagod, huminto ako sa paglakad. At walang paki-alam na umupo lang sa may damuhan, saka ko lang ginala ang aking paningin. At napagtanto kung, hindi familiar sa
akin ang kinaroroonan ko. Saka ko lang napansin ang mga galos sa mga binti ko at kamay.

Gulat ang rumerehistro sa aking mukha, ganito ba ka grabe ang epekto sa akin ni Gabriel para hindi ko mapansin na may galos na pala ako?,
Oh no!! Paano ko ito maipapaliwanag pag dumating na sina mommy. Baka maging peklat pa ito. Napahilamos na lamang ako sa aking mukha.

Kapag minamalas ka nga naman, uulan pa yata, unti-unting pumapatak ang ulan, iginagala ko naman ang aking paningin para maghanap nang masisilungan. Mabuti nalang at may kweba, doon na ako pumunta at nagpasilong.

Lumalakas na ang ulan, napayakap ako sa aking sarili. Nang biglang kumulog nang malakas, sa gulat ko ay napasigaw ako. Takot ako sa kulog dati noong bata pa ako. Hindi ko akalaing takot parin pala ako ngayon.

Malakas ang ihip nang hangin, umiiyak na ako sa takot. Lihim akong nagdarasal sa Panginoon. Nang bigla akong makarinig nang boses.

"Calla!!! Calla!! Calla!!
Hindi ko alam kung nagiilusyon lang ako pero parang boses ni Gabriel ang naririnig ko. Papalapit ng papalapit ang boses. Doon na ako tumawag ng tulong.

Tulong po!! Nandito po ako!! Maawa po kayo sa akin!! Sigaw ko na may halong takot, kaba at panginginig ang nararamdaman ko. Muling bumalong ang pinipigilan kong luha, nang makita ko si Gabriel, na dali daling lumapit sa akin na may dalang payong. Habag, at pagaalala ang makikita sa mukha nito.

Ikinulong agad ako nito sa kanyang mga bisig, isang mahigpit na yakap ang iginawad nito sa akin. Nang dahil sa pag-asa na nakita ako nito dito, nawala ang tinatago kong galit para sana rito.

Isinoot niya sa akin ang jacket na soot, hinawi niya ang mga buhok na tumabon sa aking mukha, at hinawakan ako nito sa magkabilang pisngi para patahanin sa pag-iyak.

"Hush-, pls don't cry, I'm here already". Tinuyo nito ang aking luha gamit ang dalawang palad. At muli akong niyakap nito, doon lang ako natauhan at gumanti dito ng yakap. Hinalikan nito ang aking noo, at maingat na hinaplos nito ang aking buhok.

Malakas parin ang ulan hanggang ngayon, sigurado akong nag-aalala na ang mga tao sa mansiyon. Nakaupo lang kami ngayon ni Gabriel, yakap niya parin ako, na lihim ko namang ginusto, maganda ang hatid ng init nang katawan nito sa akin.

"Salamat, sabi ko dito at tipid na ngumiti."

"Walang anoman". Tugon naman nito na seryosong nakatitig sa akin, parang tinantya ang aking sinabi.

"Mabuti nalang at dumating ka, hindi ko na alam kung anong mangyayari sa akin kung hindi ka pa dumating."

"Sinundan kita, nasa may kubo ako kanina, ng mapansin kong parang may tao, napalingon ako at nakita kita, pero tumatakbo ka na, tinawag kita but you continue running, I'm worried, that's why I've followed you".

So nakita pala ako nito ng tumakbo ako kanina, hindi nga ako nagkamali siya nga iyong tumawag sa akin kanina. Seryoso ang mukha nito na parang binabasa nito ang bawat kilos ko.

"What's the problem Calla, you can tell me."

Inilipat ko sa ibang direksyon ang aking mata, hindi ko kayang makipagtitigan sa kanya, sa takot na malaman nito ang nasasaktan kong damdamin, ayw ko sa lahat iyong kinaaawaan ako.

"Its nothing, I can handle this". Tipid kong sabi dito.

Ginagap nito ang aking palad, at matiim na nakatitig sa akin, pero pilit kong iniiwas ang aking tingin. Instead, itinuon ko ang tingin sa labas.

"You can't fool me, I know what's your reason." Si Gabriel ulit na hinawakan nito ang baba ko at pinagtapo nito ang aming tingin.

Pilit kong nilalabanan ang huwag umiyak sa harapan nito, dhil ayaw kong maging mukhang kaawa-awa.

"What do you mean, then?, Ako.

"Your jealous, I feel it sweetheart". Siya na nakatitig parin sa akin, this time malamlam na ang mga mata nito, at unti-unting lumipat ang tingin nito sa mapupula kong mga labi.

Hindi ko tuloy mapigilan ang nagrambulan na mga insekto sa aking tiyan, kinakabahan ako sa mga titig ni Gabriel.

Napapalunok naman ito, nagtataas baba ang adams apple nito. Hanggang sa unti-unting bumaba ang ulo nito at malayang inangkin ang aking mga labi, gulat man pero agad rin akong nakabawi at tinugon ang bawat halik nito.

Unti-unti kong naramdaman ang panghihina ng kung ano sa akin. The kissed was so gentle, dahan dahan kung inilagay ang dalwang kamay sa batok nito. Tuluyan na akong natangay ng pagnanasa. Hanggang sa lumalim ang halik nito papunta sa aking punong tainga, pababa sa aking leeg.

Napasinghap ako ng bumaba ang halik nito sa aking kaliwang dibdib, habang ang isang kamay nito ay naglalaro sa kabila kong tuktok, may kung anong biglang lumabas sa aking pagkababae, hindi ko na alintana iyon, bagkos nagfocus ako sa ginagawa, hanggang sa maramdaman ko ang isang kamay nito sa aking hita, pataas sa aking pagkababae, doon ako biglang napaigtad. Bawat haplos nito ay nagbibigay sa akin ng init. Maya-maya nang may bigla akong narinig na sigaw.

"Calla!!

Naitulak ko bigla si Gabriel, gulat naman itong napatingin sa akin.

"I'm sorry Calla, Nadala lang ako.""# Paliwanag ni Gabriel sa akin, na nakaupo sa may gilid ng bato, gawa ng pagkatulak ko. Ilang mura rin ang narinig ko rito.

"O—-okay lang ako Gabriel." Sabi ko dito at dali-dali kong inayos ang aking damit, muntik ng may nangyari sa amin.

Saka ko lang napansin ulit ang malakas na tawag ni Rudy, humuhupa na rin ang ulan, at unti-unting dumidilim ang paligid. May sasabihin pa sana si Gabriel ng dahan dahang lumalakas ang papalapit na boses ni Rudy.