Chasing Him (Under Major Editing)

Kabanata 36

Friend
Six months have been passed, until now sariwa parin ang sakit sa ginawang pagtataboy ni dad sa akin. Ni hindi ko lang man alam kung bakit, at anong dahilan.

Calla is dead, ayon sa mga nababasa ko sa mga magazine, sa mga balita sa tv at radyo. Labis na nasira ang mukha ko sa natamong malagim na disgrasyang iyon.

Kung wala siguro si Tita Minda, wala na siguro ako ngayon, ayon sa nalaman ko, nag-agaw buhay daw ako sa loob ng O.R. but still I'd thank God for saving me.

Kailan man, hindi ko sinisisi ang Dios sa mga nangyayari sa buhay ko, magpapasalamat lang ba tayo sa kanya sa mga kabutihang ating natamo,? Dapat marunong din tayong magpasalamat sa mga bagay na hindi mabuti, dahil may mas perpektong plano ang Dios para sa akin, at iyon ang pinapaniwalaan ko.

I let out a heavy sigh, nandito lang naman ako sa restaurant kung saan, dito ako unang edini-date ni Mike. Napapangiti ako sa twing maaalala ko ang tagpong iyon.

Ang pinakamasakit ay ang makita mo siyang may kasamang ibang babae, updated ako sa nangyayari rito dahil 2months akong stalker nito, sa fb,twitter,at instagram.

Ibat-ibang babae lang ang kasa-kasama nito, and it hurts me bigtime, ang makitang mesirable ang buhay nito. Alam kong hindi nito iyon sineseryoso ang mga iyon, ang mas lalong nakakasakit sa akin ay ang walang direksyon ang buhay nito.

At ang pinakamabigat ay si mommy, palagi nalang daw itong tulala, napakanipis na nito, she's thin at parang walang buhay, gustuhin ko mang bumalik pero alam kong imposible, iba na ang mukha ang meron ako ngayon. 'I'm not Calla Janeiro anymore, I'm Astraea, my names comes into a greek words, which means the goddess of justice.

Tita Minda owned me as her daughter, nag-iisa lang ito sa buhay dahil namatay ang anak nito at mga kamag-anak sa trahedya sa bagyong yolanda noon. Maswerte itong nakaligtas na lubos nitong ipinagpasalamat sa Dios.

"Ash, I think we need to go, masasaktan ka lang rito, they've almost make out"!gosh!!"How come na nakakaya mo ang eksena girl"!!heleeerrrr!!" palatak ng kaibigan kong si Cresiah, na kumukumpas pa ang mga kamay nito sa ere.

I just sipped my lemon juice, and smiled at her, "I'm not Cres, you don't need to worry". Mahinahon kong saad rito. She just rolled her eyes at me and flipped her straight blond hair.

"Whatever!! Duhh"! Turan nito at itinoon ang atensyon nito sa sariling cellphone. Naiiling na lamang ako sa inasta ng loka.

Nakatanaw parin ako sa dalawang nasa malayo, until Mike's eyes meet mined, tila medyo nagulat ako roon, kasabay ng pagkalabog ng dibdib ko, sa pagkataranta ko ay napalunok ako.

I feel like I'm frozed in my seats, shocks! What was that?!! Pasimple kong iniwas ang tingin rito, then again I sipped my lemon juice.

"Wow girl, ganyan ka talaga ka baliw pati basong walang laman tinungga mo"? Puna ni Cresia sa akin at mabilis na napatingin ako sa basong wala na palang laman.

Mabilis ang kilos ko na inilapag ko ito sa aming mesa, at tila yata may sariling isip ang aking mata at tinanaw muli ang kinaroroonan ni Mike. Then boom!!

His intensely looking at me, na may halong ngiti ang mga mata nito. Nanlaki ang mga mata ko, at nagmamadaling tumayo, mula sa kinauupuan, naglagay muna ako ng pera sa table bago tuluyang umalis.

"Girl wait!! Malakas na sigaw ni Cresia. Gosh!! I forgot, kasama ko pala ang loka-lokang ito.

"Why a sudden leaving"?!! Gosh!! Omg!! Mapapraning ako sayo girl!!"maarteng turan nito at inayos ang damit nito.

Napaismid na lamang ako rito, minsan nakakairita rin ang sobrang kaartehan nito. Cresia belongs to a well known family, her parents owned a company named NISSAN, they'd sell cars.