Chasing Him (Under Major Editing)

Kabanata 39

Decision
Kasama ko si Tita Minda, nakabili kami ng bahay dito sa Sta. Ana. Malapit sa Hacienda Janeiro, at nagpatayo rin ito ng maliit na clinic.

Ang lugar kung saan ako lumaki, at nag-isip, hindi ko alam kung tama ba ang decision kong ito. But I'm just trying to fix the mess that I'd made.

Sana nga lang hindi pa huli ang lahat.
Mula sa veranda ng bahay na nabili namin, makikita rito ang pader na napakataas kung saan nandoon sa loob ang aming Hacienda.

Matataas ang mga pader na nakapinid na ultimo magnanakaw hindi pa nanasaing magnakaw, may mga secret traps kasing nakalagay sa bawat pader na nandoon.

May mga cctv cameras ding nakasabit. Kaya wala ni isa ang nagtangkang umakyat sa mataas na pader na yaon. Inihip ng amihang hangin ang aking buhok na ngayo'y hanggang leeg ko nalang.

Bumalik ang dating kulay ng aking buhok, pinaputol ko kasi ang dating itim na sadya ko noong pinakulayan ng itim, para maging magkatulad kami ni mommy noon.

I let out a heavy sigh, I breath in and out, maganda ang bahay na pinatayo ni Tita Minda rito. Its like a tiny home luxury design.

Settling in a tiny house is more than just a trend, for its a lifestyle choice that people all over the country, but its only based on my observation.

And are happily taking up this kind of house, although many structures can measure less than 300 feet, with ideas this stylish small-sized homes are anything but a sacrifice.

Umupo ako sa may couch doon, I'm planning to build a small coffe shop, since daanan naman ito ng mga estudyante. Much better kong mag-negosyo ako ng coffe-shop.

I suggested Tita Minda about my plan, then she approved naman agad, at kung iyon daw ang gusto ko, pero nagdadalawang isip pa ako doon.

May naisip narin ako operating plan kung sakaling matuloy ang pagtatayo ko, at sa mga Janeiro ako kukuha ng suplay na mga kape.

Mahirap ang gagawin ko, but I need to do this, sa dahan-dahang paraan. Sana lang ay mahihintay ako ni Mike, sana lang wala pang makakapagtibok ng puso nito sa maskin sinong babae.

Para akong baliw na napangiti sa iniisip, I'm hoping that he will wait for my comeback. Again, I let out a deep sigh and feel the wind of as a cool northeast wind, napatayo akong muli.

Bigla akong nakaramdam ng kaba sa dibdib, kasama ng may biglang bigat nito. How I missed the man, kung darating man ang oras na mahuli ako, I'm gonna chase him, whatever it takes.

Ibinaling ko ang tingin sa may kanan ko, makikita ang La Verdad University College. Sa baba naman ay ang mga nagsiparito at nagsiparoong mga estudyante.

Sa katapat naman na kanto nito ay may isang lalaking naka shades, na nakasandal sa kotse nito na sa tingin ko ay Ferrari Pininfarina Sergio, kumunot ang noo ko rito.

Halos mabuwal ako sa kinatatayuan ng makitang may hinihintay itong babae, at ang kirot na lumukob sa aking dibdib. Mike—, ang namutawi sa aking isipan, "hey Mike, look at  here, I'm here Mike."sa isip ko.

Nanghihinang napaupo ako sa couch nang makitang humalik ang babae sa mga labi nito, hindi ko alam pero ni luha ay walang lumabas sa mga mata ko. Pero masakit sa puso ko.

Tingin ko ay teacher ang babae sa unibersidad na iyon. I guess I need to take a move, kung hindi mawawala na ito nang tuluyan sa akin. No way!!

Ramdam ko ang matamang tingin ni Tita sa akin, kasalukuyan kami ngayong naghapunan. Napansin siguro nito na napakatahimik ko.

Napasulyap ako rito at tipid na ngumiti, narinig ko ang pinakawalan nitong buntong hininga at ang pagbitiw ng kutsara at tinidor nito.

"Calla anong problema, naninibago lang ako sa pagiging tahimik mo ngayon. You can't fool me, anong bumabagabag sayo?" malumanay nitong tanong sa akin.

Napayuko ako, nagpakawala naman muna ako ng marahas na hininga at tumingin sa mga mata nito. I bite my lower lips first, before I start our conversation.

"I need to move now Tita, kung hindi mawawala na nga sa akin ng tuluyan ang aking pamilya, specially the man I love. Garalgal ang boses ko ng sabihin ko iyon kay Tita Minda.

"Nandito lang ako sa likod mo iha, do it, but just a piece of advice Calla, huwag kang magpadalos-dalos, utak muna ang gamitin bago ang puso, you can't properly think kung laging puso lang iha."

"I will po Tita." nakangiti ko nang sagot dito. Napangiti narin ito, at hinarap nitong muli ang sariling pagkain.

Sa totoo lang, hindi ko pa alam kung anong unang hakbang ang gagawin ko, sana huwag lang akong matalo ng aking emosyon, I know it can destruct me, I need to focus some single plan first.

Nang biglang naalala ko na naman ang paghalik ng babae sa mga labi ni Mike, nauna na akong natapos sa pagkain.

Humalik muna ako sa pisngi ni Tita bago tuluyang nilisan ito. Naisipan kong lumabas at maglibot sa buong Sta. Ana

Nilapitan ko ang aking kotse sa may garahe, at mabilis na pumasok roon. Pinaandar ko na agad ito sa mahinang takbo. Naisip kong puntahan ang boardwalk, iyong sa may dagat.

Pinark ko agad ang sariling kotse, at umibis mula roon, at naisipan kong maglakad-lakad sa may unahan. I saw lover's walking by, some are kissing which is natural.

Naging bitter tuloy ako, malay ko bang puro lover's ngayon ang namamasyal, I just smile of the thought. Mabuti nalang sa may unahan may nakita akong mga kabataan, na nag-seselfie.

Hindi pala ako nag-iisa, naisipan kong maupo sa may bermuda, kaya binilisan ko ang lakad, nang hindi sinasadyang mabangga ako nang kung sino.

Mabuti nalang at maagap ako nitong nahawakan kong hindi ay baka nabuwal na ako. Mabilis ang kilos ko na lumayo rito at umangat ang tingin ko rito.

Natulos ako sa aking kinatatayuan, hindi ko napigilang magulat, kasabay ng pag-awang ng bibig ko, kunot noo naman itong nakatitig sa akin, at pinasadahan nito ng tingin ang aking kabuuan.

Nang makahuma na ako sa pagkagulat ay nagmamadali akong ngumiti rito na tila parang wala lang, pero hindi ko mapigilang kabahan nang sobra.

"I'm sorry" saad nito sa akin at muli ay kumunot ang noo nito.

"Its okay!" sagot ko naman at akmang tatalikod na sana ako nang hawakan nito ang aking braso sa maingat na paraan. Shit!!

"Honestly, you remind me of someone, but won't you mind if I introduce myself !" nakangiting tanong ni Clark sa akin.

"Of—course!" tila nauutal kong wika rito na nakatitig sa mga mata nito.

"By the way, I'm Clark Janeiro!, by the way, sa tingin ko nagkita na tayo but I don't rememeber kung saan." nagtatakang sabi nito kasabay nang  pagpapakilala nito sa akin, at ang paglahad nang kanang kamay nito for our shakehands.

"Nice meeting you Clark, I'm Cal—oh! Ahmmm—Astraea!" muntik na ako roon, Shocks!! At tinanggap ang kamay nito, matagal bago nito iyon binitawan, kumunot parin ang noo nito at napatitig sa akin.

"Your hands, you're the same. I'll apologize Astraea but you remind me of my sister." ramdam ko ang lungkot sa boses nito kahit nakangiti pa nga ito.