Kabanata 14

153 79 29
                                    

Angry
Nasa veranda ako ngayon nang bahay, nakatanaw ako ngayon sa malinaw na dagat. Nililipad nang hangin ang aking mahabang buhok.

Pumikit ako at dinama ang bawat pagdampi nang hangin sa aking balat. I inhaled and exhaled, sari't saring mga kaisipan ang gumugulo sa akin.

Una ang malamang iniwan ako nang mga totoo kong magulang sa mansion nang mga taong kinilala kong pamilya ngayon.

God knows how much I hurtly feel, but I'm happy especially sa mga taong kumupkop sa akin, tinuring akong anak at hindi iba.

Buhay pa kaya ang totoo kong mga magulang? May mga kapatid pa ba ako?? May narinig akong yabag na papalapit sa akin, bagkos hindi ako lumingon dito, hanggang sa maramdaman kong nasa may gilid ko na ito.

Napasulyap na ako dito, halos manlaki ang mata ko nang makita ko itong muli, kahit pa nga may lihim akong paghihimagsik at inis akong nararamdaman sa demonyong ito, ay nagawa ko paring kumalma.

"My fiancee, wants to talk to you, binabalaan kita, makinig ka muna sa kanya bago ka mag-react nang kung ano." Tugon nito sa akin.

May kung anong kirot akong naramdaman sa mga sandaling iyon, mabilis na humarap ako dito at pinukol ito nang matatalim na tingin.

"At sino ka para pagbalaan ako!! Pigil na nagngangalit kong sagot dito at napataas ang kilay ko sa mga titig nitong may pagbabanta.

"Just do it!!may diing sabi nito sa akin, naiiling na ngumiti lang ako dito nang nakakaloko.

"I won't." Instead ay sagot ko. Mabilis ang bawat galaw nito at hinuli nito ang aking braso, napangiwi ako nang maramdaman ang higpit nang hawak nito.

"Nasasaktan ako!!, mahina kong sabi dito. Agad naman ako nitong pinakawalan at iniwan ako na nakatulala. At muli ay doon bumalong ang masaganang luha na kanina pa gustong kumawala.

Hindi ba talaga ako natatandaan nang bwiset na iyon, that's impossible!! Sino namang tanga ang maniniwala, f-u Gabriel!! Naikuyom ko ang sariling kamao at marahas na pinahid ang mga luhang patuloy parin sa pagtulo.

Sa ganon akong tagpo nang may marinig akong tinig nang babae na tila parang bulong sa aking pandinig. Napalingon ako dito.

Hindi ko makakailang napakaganda nito, her skin is white like mine, ang buhok nitong parang katulad nang kulay nang akin noon, na ngayo'y kinulayan ko nang itim, her angelic face are soft, kaya naman pala napaka protective ni Gabriel rito, may pagka mahinhin ang bawat kilos nito, a beauty of a princess, ang maalintulad ko dito. The aura of a royal.

"Anong kailangan mo sa akin." Medyo irita kong tanong dito. Lumapit ito sa akin, at pinakatitigan ang aking mukha, hindi ako tumingin dito, bagkus ibinalik ko ang tingin sa malinaw na dagat.

"I'm sorry." Mahinang usal nito at mahinang umiyak, napalingon ako dito na nakakunot ang noo, nagtataka ako sa binitiwan nitong salita.

May kinalaman ba ito kay Gabriel??, ani nang isip ko.

"Bakit ka nagso-sorry, I don't even know you." Pormal kong sabi, nalilito ako sa totoo lang. Alam ba nitong minahal ko rin ang fiancee niyang walang hiya!!.tsked! I don'think so, that bastard!!, f-him!!

Bigla akong hinawakan nang babae sa aking mga kamay, wala sa sariling nagpatangay naman ako dito, at minamasdan ang luhaan nitong mga mata.

Ang maganda nitong mukha ay may bakas na pagsisisi, hindi ko maintindihan ang aking naramdaman ngayon parang biglang lumambot ang matigas kong puso para rito.

But I'll manage not to show her, pinanatili ko ang matigas kong aura dito.

"You are Lilyrose Martinez, your my sister." Walang prenong sabi nito at parang nabigla ako sa narinig at hindi sinasadyang naitulak ko ito sa nararamdamang pagkamuhi dito.

Mabilis naman itong dinaluhan ni Gabriel na pinukol ako nang nagbabagang tingin.

"Out!!! Get out!! Pagkatapos ay sigaw ko dito. Naiiyak itong tumalikod sa akin, inalalayan naman ito ni Gabriel pababa nang hagdan.

Nanghihinang napaupo ako sa sofa at naitakip ko ang sariling kamay sa aking mukha at humagulhol nang iyak. Naramdaman kong may mga bisig na yumakap sa akin.

Hindi ko na makuha pang sumulyap dito, hapong-hapo na ang katawan ko sa kabila nang mga nangyayari.

"Hush-I'm her baby." Ani nang tinig at isinandal ako sa matipuno nitong dibdib, doon ko lahat ibinuhos ang sama nang loob. Nag-uunahan parin sa pagbagsak ang aking mga luha.

Until the person who comfort me, hug me tightly. Hindi na ako nag-aksaya pang lingunin ang taong umaalo sa akin, I'm just so preoccupied sa mga bagay na hindi ko na alam kung may malalaman na naman ba akong ibang balita, sa mga susunod na araw ba, sa isang buwan ba, bukas o makawala? I don't know.

Dahan-dahan akong iniharap nang taong nag-alo sa akin, hanggang sa magtama ang aming tingin, nag-aalalang mukha ni Rudy at ang mga mata nitong puno nang kalungkutan.

"Rud, your here?! Bulalas ko dito, hindi ko naman akalaing nandito pala ito, kahit sa may hindi kami mga pagkakaunawaan noon nang nasa Hacienda pa lang kami.

"I am." Sagot nito at ngumiti sa akin, gamit ang dalawang hinlalaki nito, pinahid nito ang mga luhang walang tigil sa paglandas mula sa mga mata ko.

"Why Rud?" Nagtatakang tanong ko dito.

"Bakit sa kabila nang lahat nang masama kong ugali your always here to comfort me?"

"Wag mo nang isipin iyon, your my friend, a friend will always care to the one they cared of." Ngumiti ito sa akin. At muli ay niyakap ako nito.

Gumanti rin ako nang yakap dito, mabilis ang kilos nito at maagap ako nitong binuhat, like always, bata pa lang kami pag nadadapa ako ito ang tanging bumubuhat sa akin, hindi kasi ako makalakad dahil sa sugat sa aking tuhod, nakatitig lang ako dito.

He's handsome face looks so serious, ramdam kong naiilang ito ngayon sa pagtitig ko dito.

"Don't stare at me." Maya-maya'y sabi nito at biglang pumula ang tainga nito. Napangiti tuloy ako sa reaction nito.

"Your ears?!! Puna ko.

"Stop staring para hindi siya
mamula." Tugon nito sa akin na pinipigilan ang sariling matawa. Naiiling na lamang akong napakapit sa batok nito.

"Rudy!! narinig kong tawag ni Kuya Mike, huminto naman si Rudy at hinarap ang kapatid ko, his eyes bore to mine na parang nag-aakusa, kunot noo naman akong napatitig dito.

"I can handle my sister." Si Kuya na seryoso ang tingin kay Rudy, napansin ko naman ang pagtangis nang bagang nang kaibigan, at parang nagpipigil na hindi ko mawari. Maingat akong ibinaba ni Rudy at hinarap ako nito.

"I forgot may meeting pala ako ngayon, take care baby." Sabi nito at maingat na humalik sa aking noo, gulat man pero agad din akong nakabawi nang hilahin ako ni Kuya palapit sa kanya.

"Enough!! You may go!! May diing tugon ni Kuya dito. Napansin ko naman ang nang-uuyam na titig ni Rudy sa kapatid ko, may nararamdaman akong tensiyon sa dalawa, but I tried to ignored it.

Chasing Him (Under Major Editing)Where stories live. Discover now