"I'm sorry.." he whispered.
"Daddy, thank you for coming back.." Alexia said between her sobs.
Kita ko naman ang pag-punas ng mata ni Xander. He's crying. Seeing them two crying, makes my heart break into pieces.
"I'm sorry..." he whispered again.
"Daddy, why are keep on telling sorry? Mommy said... it's her fault in everything.. or do you planning to leave us again? Daddy please stay.. We need you." Sabi ni Alexia kasabay ng paglitaw ng ngiti sa labi ni Xander habang pinupunasan ang luha ni Alexia.
"No... I won't leave you, ever agin. And it's not your mommy's fault.. it's my fault." Wika ni Xander sabay halik sa noo ni Alexia.
---
"Daddy, I never thought that you're my father." Nakangiting wika ni Alexia kay Xander.
"Why?" He asked.. still smiling. He's too happy.
"Because I only see you on t.v" sagot naman ni Alexia. "Nanunuod ako ng car racing mo, daddy." Proud na wika ni Alexia.
"Really?" Tuwang tanong ni Xander
"Yes! And I also want to be like you... I already ask mommy when do I have my own car." Nakasimagot na sabi Alexia. Tumawa naman si Xander.
"Then, what did she said?" Tanong niya.
"She said... I'm still young... that I don't need to have a car already." Wika ni Alexia.
"Princess, don't you worry when you turn at the right age... I will buy you a car." Sabi naman niya.
"Daddy... I don't want to wait too long. And daddy, please don't call me princess." Sabi ni Alexia.
Nakakatawa sila... ang kulit pero bakas ang saya na kahit ako napapa-ngiti nalang.
"Why? It's your name. Princess Alexia M. Ward." Wika ni Xander
"That's what I'm telling to mommy... bakit niya nilagyan ng Princess ang pangalan ko..." reklamo ni Alexia.
"Ang cute niyong dalawa.." sabi ko. "But I should go first.." dugtong ko pa bago tumayo sa sofa at dumiretsyo sa kusina.
Nang makarating ako sa kusina nakita agad ako ni mama, lumapit agad siya saakin at iniabot ang phone ko.
"Kanina pa nag-riring ang phone mo... tumatawag ang Papa mo. Ayoko kayong isturbohin kanina sa pag-iiyakan niyo doon kaya tawagan mo ngayon ang papa mo." Saad ni mama.
"Sige po." Sagot ko naman saka ko idi-nial ang number ni papa na agad din namang may sumagot.
"Papa, bakit po?" Tanong ko sa kabilang linya.
"Go outside." Matigas na utos ni papa sabay baba ng phone saakin. Bakit kaya?
---
Nang makalabas ako ng bahay agad kong nakita si Papa. Bakit hindi siya lumoob?
Agad kong binuksan ang gate at lumabas.
"Bakit po pa-" natigil ako sa pagsalita ng maramdaman ang pagdapo ng palad ni papa sa pisngi ko.
"Why did you keep those things?!" Sigaw niya habang ako naman ay naka-yuko.
"Sia! Anak kita! But I got fooled by you and Kira?! Kung hindi pa sinabi ni Alexander na si Kira na papakasalan ko ang may kasalanan, hindi lalabas to?!" Sigaw ulit ni Papa para maging dahilan para lumabas si Mama, Si Xander, At si Alexia... hindi dapat to nakikita ni Alexia.
"Tito..." panimula ni Xander sabay punta sa tabi ko.
"What are doing here?" Tanong ni papa.
"Pap-" hindi ako pinatapos ni Papa.
"Don't tell me Sia, humingi ka ng tulong sakanya para sabihin yun?" Tanong ni Papa.
"Tito hindi po... wala pong kinilaman si Ria sa nangyari." Wika ni Xander..
"Did you really plan to tell those things in front of bunch of people? Pinapa-mukha mo ba sa lahat ng tao doon na I got fooled by my own daughter and to my soon to be wife?" Sabi ni Papa kasabay ng pag-kwelyo niya kay Xander.
"Papa!" Sigaw ko
"Tyrone!" Sigaw ni mama
Susuntukin na sana ni Papa si Xander ng magsalita si Alexia.
"Why are doing that Lolo? He's my father... Did he do something wrong? Please forgive him."
Napa-buntong hininga si Papa kasabay ng pag-bitaw niya sa kwelyo ni Xander.
"Chassie!" Sigaw ni Papa. Nasaan si Chassie?
Agad akong napalingon sa sasakyan ni Papa ng lumabas doon si Chassie.
"Dalhin mo si Alexia sa loob ng bahay." Sabi ni Papa at sinunod naman ni Chassie... wala ring umangal saamin dahil mas maganda ngang hindi niya marinig ang mga pag-uusap.
"Even my granddaughter claim you as her father..." wika ni papa sabay buntong hininga. "Kahit anong gawin mo... para hingiin ang pahintulot ko sa relasyon niyo nang anak ko... I won't give you my blessing." Dugtong ni Papa.
He did... misunderstood.
———Edited: 02-22-2020
YOU ARE READING
That Game Started With A Lie [COMPLETED]
RomanceDedicated to Ms. @SarcasticPsyche [Tagalog-English] (Cliches (af) ahead, not yet edited) PLAGIARISM IS A CRIME [BOOK COVER IS NOT MINE. BOOK COVER IS CREDITED TO THE RIGHTFUL OWNER] Story by: little_clerick Date Started: June 1, 2018 Date Finished:...
That Game 56:
Start from the beginning
![That Game Started With A Lie [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/136349979-64-k922385.jpg)