That Game Started With A Lie [COMPLETED]

That Game 32:

Alistaire's pov.

Shett pandisal!!!! Ang damii!! Nandito ako ngayon nanunuod ng basketball. In short nanunuod ako ng laro nila Eric. Grabe naman yung mga abs nila. Bakit ganun?!

"I have it too. Kung gusto mo hawakan mo pa" napalingon ako sa bitter na si Xander. Paano niya nalaman na yun yung iniisip ko? Minsan ang weird din eh. Hindi ko pa nga natatanong kung paano niya naintindihan yung sinabi ni papa-Suho dati sa concert. And Yes, Kasama ko siya na nanunuod ng game ni Eric.

Napatayo ako at iniwagayway ang poms poms na binili ko pa kahapon ng maka-3 point shot si Eric. Ang galing niya talaga.

Tumingin siya saakin kasabay ng kindat nito.

"He's off-limits" napabaling ako kay Xander dahil sa sinabi nito.

"Diba may practice ka bukas at next week na yung race mo?" I asked. Ilalaban siya ng school. He nodded.

"I'll go tomorrow and I will also watch your race, okay? So don't be jealous. And If you want I will be your cheerleader" sabi ko at lumitaw naman ang ngiti sa labi nito.

"Who says, I'm jealous?" Wika nito at mas tumundi ang ngiti nito. Sabi na nga ba arte niya lang yun.

"Oh di hindi" sabi ko sabay abot at inom doon sa dutch mill na nilibre saakin ni Eric.

Napabaling naman ako ng i-abot saakin ni Xander yung chuckie na dala niya. Kanina ko napapansin tong unggoy na to tuwing gusto ko uminom ng dutch mill lagi niyang ipinapapansin yung chuckie niya.

"Gusto mo ba akong mag-tae?" Tanong ko. Medyo napabusangot naman siya.

"Of course not. What kind of boyfriend I am if I want you to had diarrhea?" Wika naman nito. Naiinis na ako sa kaka-english nito.

----

Bakit ang bilis naman masyado ng pagpapatakbo niya? Alam ko na race to pero ang bilis lang talaga! Ayoko pa naman maging nega pero ang hirap din eh!

"Here" sabi ko sabay bigay tubig ng maalis ni Xander yung helmet niya.

"Don't think too much. Don't get yourself feel pressure. I know you can do it!" Wika ko ulit kasabay ng paglitaw ng mga ngiti sa labi niya.

"Can I get a hug?" Tanong nito.

Lumapit ako at niyakap siya. Ang tangkad niya pero lab ko siya eh! Tinapik tapik ko pa yung likod niya para naman gumaan yung pakiramdam niya dahil andami na talagang pressure ang dinadala niya.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sakanya.

"Let's go" wika ko. Sigurado ako gutom na siya.  Agad na akong tumalikod sakanya.

Hinawakan naman niya ako at hinila paharap sakanya. "Where?" He asked.

"Kain naman tayo. Hindi kaba nagugutom?" Tanong ko.

"Nagugutom" sabi naman nito kaya tumango ako at tumalikod na... pero hinila niya ulit ako paharap sakanya at hinalikan sa labi. "Now, I'm full." Pahabol nito ng mag-hiwalay  ang aming mga labi. Me gash hinalikan niya ba talaga ako?

Napabalik ako sa realidad ng mag-salita ulit siya. "Let's go. Para maka-kain kana."

Nasa-unahan ko na pala siya. Hindi lang talaga ako sanay, halos yakap lang kami eh.

Dahil parang tanga parin ako sa kinakatayuan ko... Lumapit siya saakin at kinuha ang kamay ko sabay lakad. So hhww ang gusto niya ngayon? Ang clingy!

------

The days past by at ngayon na yung racing na magaganap.

Agad kong iniabot ang ticket doon sa *ewan ko kung ano ang tawag doon basta yung taong pagbibigyan ng ticket*

Nasa section ako ng VVIP. Para daw kitang kita ko kung paano daw siya manalo. Hahaha. Katabi ko rin naman si Ate Denise tapos katabi naman ni Ate Denise ang parents niya. Andito rin si Papa pero para sure, di kami nag-papansinan.

Grabe, ang bilis! Kulay red yung gamit na sasakyan ni Xander. Grabe halos hindi ako mapakali sa upuan ko dahil malapit na siyang abutan ng kulay yellow na sasakyan. Me gash gusto ko tumayo at pigilan yung kulay yellow. Hala na-prepressure na ako!

---

In the End, nanalo siya! Agad naman akong tumayo para ipakita ang suporta.

"Ang swerte naman ng kapatid ko sayo." Napabaling ako kay Ate Denise. Ngumiti ako at bahagya naring umalis para puntahan si Xander doon sa loob.

Kailangan ko siyang i-congratulate!!!

Napatigil ako nang late na pala ako. Andaming nauna saakin. Alam ko naman na marami na talaga siyang fan-girls dati pa, pero alam ko rin na mas-dumami sila. Andaming nag papa-pictures sakanya. Big time na talaga si boss! Paano kung ma-realize niya na andami palang mas-worth it kesa saakin? Maybe I can take na piliin niya yung iba, pero talagang andoon parin yung salitang 'maybe' na ibig sabihin hindi ako sigurado. "Gets ko naman kung isang araw may iba na siya, dahil sa araw nayun, naisip na niyang maraming mas worth it kesa saakin." Bulong ko pa sa sarili. Grabe mapa isip o mapa-bulong sa sarili ang baba parin ng self-confidence ko.

"Love, what are you talking about?" Napatingin ako kay Xander. Nasa-harap ko na pala siya.  He held my hand. "Stop that, Love. I have many friends, supporters." He said as he cares my cheeks. "Promise ko, Sa'yo lang ako kikiligin... I will be your fan-boy, your friend, your supporter, and of course your Lover, who will make you feel beloved. So don't overthink, Love. I love you so damn much, hindi kita ipag-papalit sa iba." Dugtong pa niya kasabay ng mainit na yakap niya, ramdam na ramdam ko yung pagtibok ng puso niya. Tangena naluluha ako.

Ilang minutong ganoon ang aming posisyon ng bigla siyang unti-unting kumibo, sa inaakalang aalis na siya saaming pagkakayakap ng biglang maramdaman ko ang kanyang labi sa gilid ng ulo na katabi ng tenga ko.

Ayaw ko nang matapos ang pagkakataong ganito. Kahit PDA kami dito wala akong pake. Kahit kuhanan pa nila kami ng picture at i-post ito sa social media, I don't care! Hindi ko rin alam kung kaya ko pang umamin sa lahat. Ayoko. Tingin ko ayoko na.

Edited: 02-09-2020