26. BÖLÜM
(Duru)
Nefes almaya korkuyor, hic kipirdamadan yatiyorum öylece. Hareket etsem, sanki kalbimin gümbürtüsü de beraberinde hissedilecek gibi geliyor. Oysa bilmiyorum ki onun da kendi derdinde oldugunu, bilmiyorum ki onun da kalbi benimki gibi hizli hizli atiyor.
Ne oldu dakikalar önce? Nasil oldu ya da? Nasil izin verdim bu hale gelmemize ve o... o nasil bu kadarina cesaret edebildi? Ilk defa öpüsür gibiydik sanki, ilk defa birbirimize dokunur gibi tutuk.
Ama zaten ilk degil miydi?
Atesle barut misali, yanip yanip kavrulduk sadece dakikalar icerisinde. Bir o vardi, bir de ben sanki... Ama simdi... bozulan bir büyünün tam ortasinda saskin bir halde yatagin en kenarina yatmis, pencereden disaridaki geceyi izleyen Devran'i düsünüyorum. Yüzü yattigim yere dönük, ona sirtini dönmüs olan beni izledigini de biliyorum üstelik. Oysa hareket etsin, ya gitsin... ya kalsin, bir sey desin istiyorum. Belki gerginligimin gecmesini saglar diyecekleri, belki o biraz uzaklasinca derin derin bir kac nefes alip, kendimi toparlarim.
Bencil davrandigimi bilsem de, kendime gelmeye ihtiyacim var... kendime gelmem icin bir firsata en cok da.
...............
(Devran)
Ya calmasaydi bu elimdeki telefon? Ya sonuna kadar gitseydik? Dakikalardir ayni seyi düsünüp, duruyorum.
Kafayi yiyecek gibi oluyorum. Bir yandan ona dokunma istegi, diger bir yandan ona dokunsaydim korkusu. Kendi icimde celiskiler yasiyorum ve bu... hic hosuma gitmiyor. Annemin gece gece aramasi, sanki icine dogmus gibi... beni Duru'dan uzaklastirdi.
Daha fazla burada put gibi duracak, durup da Duru'nun hareketsizce yatisini izleyecek degilim. Gidip, yatagin bos kismina geciyorum. Beraber yatacagiz diye direten bendim, simdi ne kadar uzaklasmak daha iyi gelecekse de... kacmak gibi bir niyetim yok.
Bir sey demek istiyorum, tam diyecegim... bogazina kadar cektigi örtüyle yüzünü de örtüyor Duru.
Utaniyor. Yeniden mi baslayacagiz diye düsünüp, 'buraya kadar' diye sinyal veriyor belki de kendince. Gülümsüyorum tavirlarina. Nasil hissettigini merak edip, ögrenmek istesem de... rahat birakiyorum onu. Yataga yerlesip, sirt üstü uzaniyorum. Öylece tavani izliyor, arada dayanamayip basimi cevirip yanimda yatan Duru'ya bakiyorum.
Sahi, ya devamini getirseydik... ne olacakti?
...............
(Duru)
Nasil gerilmisim ki, sabah uyandigimda her yanim sizliyor. Devran'dan kacacagim, ona dokunmayacagim derken gece boyunca dalip dalip, uyandim uykudan ona yaklasmis miyim diye kontrol etmek icin. Bir ara uyurken onu seyretmenin nasil güzel olacagini düsleyip, yüzümü ona dönmek istedim hatta... ama ya uyanirsa diye cekindim, yapamadim. Öyle böyle sabahi sabah ettim iste.
