32. BÖLÜM
(Duru)
Günler boyu bir kosusturmanin icinde, kendimi bir kukla gibi hissettim. Bir yandan Devran'in bir anda degisen halleri, bir diger yandan ise teyzemin bana kirginligi ve annemin benimle konusma cabalari.
Hem en dogruyu yapmayi istiyorum, hem de en yanlisa dogru cekiliyorum. Oysa günden güne gücüm tükeniyor...
Dikis makinasinin basinda, gözüm arada Derya'ya kayiyor. Vitrindeki süs bebekleri öyle özenle giydirip, süslüyor ki... bir yandan da henüz cikmayan karnini oksuyor bir seyler mirildanip. Kisacik bir an bir "acaba" geciyor icimden. Acaba bende bir gün onun gibi mutlu ve heyecanli bir anne adayi olabilecek miyim diye? Ama hizla tuzla buz oluyor bu düsüncem.
Düne kadarki zamanda o "acaba"nin gerceklestigine dair bir korku sarmamis miydi oysa icimi? Bir an heveslenip, bir an bu yüzden kendimden nefret etmedim mi?
Dün regl olana kadar hamile olma ihtimaliyle dahi bas edemezken, hamile kalmanin altindan nasil cikacagimi daha simdiden bilemiyorum... o yüzden gerceklesmemesi icin alabilecegim her yöntemi almam gerek!!
-"Hosgeldiniz Aras bey!" diyen Derya'nin sesiyle aklimi toparlayip, bakislarimi kapiya ceviriyorum.
O an hatirliyorum ki, bugün sonradan ek olarak siparis ettigi ve dikimi biten kostümleri almaya gelecekti Aras bey zaten. Ortada bir sey olmadigini bile bile tedirgin oluyorum onu karsimda görünce ve eksikmis gibi, bir de bu yüzden kiziyorum kendime.
-"Merhaba bayanlar. Nasilsiniz?"
-"Iyiyiz sag olsun, ya siz?" diye cevap veren Derya oluyor, cünkü benim agzimi bicak dahi acmiyor. Hatta yokmusum gibi elimdeki ise devam ediyorum.
-"Tesekkürler. Her sey yetisti mi?"
-"Elbette yetisti, hizlidir Duru'nun eli."
Allah'im! Derya'nin beni, ya da yaptigim isi Aras beye övmesi istedigim en son sey bile degil su an!
-"Ben iceriden kiyafetleri getireyim" diye lafa girip, arka tarafa geciyorum.
Ve evet, resmen kactim ve bunu alenen ikisinin de gözü önünde yaptim! Adam kim bilir ne düsünecek?! Peki ya Derya!? Uyuyan ayiyi uyandirmak gibi bir sey bu. Ve bu davranislarima sebep tek kisi... Devran.
Dakikalar sonra iceride cocuk gibi davranmayi birakmam gerektigine dair kendimi azarlayip, sonra Derya'nin dünden hazirlamis oldugu posetlerle birlikte yeniden ön tarafa geciyorum. Derya ve Aras bey bir seyler konusuyorlar, ama beni görünce ikisi de susup beni takip ediyorlar.
"Buyrun" deyip, önce elimdekileri ellerine tutusturuyorum adamin. Sonra kalan hesabi kapatmak icin kasaya geciyoruz. Derya yeniden isinin basina dönüyor bu arada ve böylece istemsizce Aras bey ile yalniz kaliyorum.
Bu durumdan hosnut olmadigimi tavirlarimla sergiliyor olacagim ki, "Bir sorun mu var?" diye soruyor yüzüme karsi.
