40. BÖLÜM
(Devran)
Toplanti boyunca zar zor dikkatimi is konularina verebiliyor, konusmalara katiliyorum. Mehmet'in merakli bakislari tavrimi sorgulayip, catik kaslari beni uyarip dururken kizginlikla... Mara'nin masum ve cekinik halleri beni öfkelendiriyor. Üstüne üstlük aramizdakileri bilen John'un vurdum duymaz davranislari da cabasi.
Sonunda konusulmasi gereken her sey konusulup, toplanti bittiginde herkes odadan cikmaya basliyor ve yeterince hizli davranamayip, Mara'yi durduramamanin hincini hala odayi terk etmemis John'dan cikariyorum.
-"Ne isi var onun burada?" diye sertce sormaktan alikoyamiyorum kendimi karsisina dikilip.
-"Devran..!" diye beni uyaran Mehmet'i ise duymuyorum bile. Almisim John'u karsima, hesap soruyorum...
-"Mara neden burada. Benim geleceginden neden haberim yok?!" diye acikca soruyorum tekrardan.
-"Cünkü kendisi sirketimin mimari, ekibimin bir parcasi. Burada olmasindan dogal ne var? Ve sen neden tepki gösteriyorsun bu kadar? Benimle calismaya basladigini biliyordun."
-"Evet, ama... Baskasi mi yoktu? Olanlari bile bile neden onu getirdin?"
-"Is yapiyoruz burada Devran! Isini ve özel hayatini birbirinden ayiramiyorsan, söyle ayarlamalarimi ona göre yapayim ben de!"
Baska bir sey demesine gerek kalmadan, arkasini döndügü gibi cikiyor toplanti odasindan John.
-"Neler oluyor, bana da anlatacak misin artik?"
Catik kaslarla bir sey dememi bekleyen Mehmet'e ceviriyorum basimi sesini duymamla. Ne yapacagimi, icimdeki huzursuzlugu... dahasi amansiz öfkemi nasil yok edecegimi, hincimi nasil alacagimi bilmeden...
-"Ben cikiyorum...!" deyip, masadaki bir iki dosyayi kaptigim gibi kendimi disari atiyorum odadan. Mahmet'in ardimdan seslendigini umursamiyorum bile.
* * *
Arabanin icinde oturmus, dükkanda yüzünde bir gülümsemeyle müsterileriyle ilgilenen kadini izliyorum ve dakikalar sonra müsteriler dükkandan cikar cikmaz ben de kendimi arabadan disari atiyorum. Sabirsiz adimlarla kapiya yaklastigim sirada hissetmiscesine basini cama dogru cevirip, nihayet fark ediyor beni o da.
-"Devran? Neden geldin?" diye soruyor hemen ben daha iki adim atkisken iceriye dogru.
-"Karimin beni daha sicak karsilamasini beklerdim" Kaslarimi catiyor, alt dudagimi büzüyor ve böylece alindigimi belli ederek cevap veriyorum Duru'ya.
-"Haklisin" diye mahcupca mirildaniyor hemen. "Hosgeldin. Isler yogundu hani? Geleceginden de bahsetmemistin hic?"
...............
(Duru)
