Only One Person To Trust [Dutch 3/3]

-14-

pov Jack
In de trein naar huis, wat hoogstwaarschijnlijk de trein is na die van Jim. Ik houd niet van treinreizen. Je zit maar een beetje stil in een rammelbak de wereld te vervuilen met om je heen schreeuwende kinderen, mensen die denken dat ze ontzettend belangrijk zijn en mensen die zich vol stouwen met voedsel zonder in de gaten te hebben dat ze al 3 keer het gewicht van een normaal persoon hebben. Ja, dat was beeldspraak. Met mensen die denken dat ze ontzettend belangrijk vinden heb ik het over mensen die alleen maar zitten te werken. Neem bijvoorbeeld mij, ik ben nooit aan het werk maar ben wel erg belangrijk. Maar denken belangrijk te zijn en echt belangrijk zijn is weer heel wat anders. 

Ik zelf kijk naar buiten, maar licht zie ik mijn eigen weerspiegeling in het raam. Ik focus er op. Wat ik zie is belangrijk, maar dat wisten we al. Ik zie mezelf. Ik zie mijn wangen, bol en hamsterachtig. Is hamsterachtig een woord? Vanaf nu wel. In het Jack Isaacs woordenboek. Ik kijk naast me waar bij het andere raam een vrouw een superfrikandellenbroodje naar binnen werkt. Haar handen zijn geheel opgezwollen van vet en vocht. Alsof je ze in kan drukken. Ik kijk naar mijn handen. Met mijn linker vinger begin in in mijn rechter handpalm te prikken. Ze zijn vet. Blubberig. Lelijk. Oké mijn handen zijn dus een samenvatting van wat ik in zich geheel ben. Alleen mist slap. Ja, ik ben een slappeling. 

Omdat ik toch nog een tijd in de trein zit zal ik uitleggen waarom. Het begon allemaal zo... en nee, dit is geen sprookje. We zaten op de heenweg met z'n vieren in de auto. Mam had blijkbaar een reep Milka meegenomen voor onderweg en brak een groot stuk af voor zowel Jim als voor mij. Ik nam het aan en at het op net als Jim. Want ja, nu zou je denken: 'Wat doe je anders met chocolade?', maar ik heb nu al gefaald in mijn nieuwe dieet. Zie je nu waarom ik zo dik ben? Ik eet gewoon maar door en door. Op momenten waar het helemaal niet nodig is. Weet je wel niet hoe veel VET, SUIKER EN CALORIEËN er in 1 zo'n blokje chocolade zitten? laat staan een heel stuk! 

-

Even later en ik ben blij dat de trein eindelijk over is. Een stom klein kind had weer eens bedacht dat hij het laatste kwartier nog maar even alles bij elkaar moest schreeuwen, dus ik zei dat hij beter zijn kop kon houden omdat hij anders wel op een andere manier z'n kop zou houden. Alleen zei ik het dan weer niet hard op omdat ik denk dat ik dan mijn kop had moeten houden. Nu ik me zo bedenk... Dat had ik daarna toch gedaan en nu deed ik dat ook, dus dat had niet de reden kunnen zijn. Toch maak ik dat de reden en laten we het achter wegen laten. Of achter spoor, want ik sta nu op het perron dus spoor is dichter bij.

Lopend ga ik naar huis. In een redelijke pas ben ik er over een tijdje. Het is niet het dichtst bij wat je je kan bedenken, maar dan kunnen we die vieze chocolade weer te niet doen. Ik heb vanavond ook nog een avondmaaltijd, dus kijken of ik daar wat gezonds van kan maken. Voor weight loss. Hopelijk komen pap en mam dan niet te laat thuis, want dan gaan ze weer chinees of patat of zo halen en dat is ook niet echt bevorderlijk.

Ik ben nu thuis, loop naar boven, omdat ik zie dat Jim naar boven is, en wil zijn kamer in. Eerst wil ik zonder na te denken binnen lopen, maar zodra ik de klink van zijn kamerdeur vast heb hoor ik hem. Ik hoor iets wat ik bijna nooit hoor. Ik hoor hem huilen. 

Maar waarom? nog een vraag erbij... Hoogstwaarschijnlijk de reden dat hij weg ging uit Amsterdam, maar waarom? Hij vertelt me normaal altijd alles...