Only One Person To Trust [Dutch 3/3]

-2-

Pov Jim
Jack, Lieke en Mees zien ons zitten in de kantine en ploffen bij ons neer. "Waarom zitten jullie hier al? Jullie hadden toch aan de andere kant van de school les?" vraagt Mees. "Ja, maar we mochten al heel vroeg uit het lokaal." zeg ik. "Jullie zijn eruit gestuurd he?" "Jup." Zo geweldig zijn onze gesprekken dus. Bijna net zo geweldig als de stem van onze docent. Dan snap je wel weer hoe interessant, totaal niet. Toch weten we ons altijd te vermaken met deze gesprekken. Best knap. Maar niet zo knap als ik ben.

'Hoe kregen jullie het voor elkaar deze keer? Sliep je weer?" vraagt Lieke lachend. "Nee, daar hadden we het dus over en toen kregen we de slappe lach. Op de gang waren we zo melig aan het doen dat Jim tegen iemand aan liep. Vanaf dat moment kwamen we helemáál niet meer bij gewoon." Bas verteld dit, maar het is nog maar net te volgen aangezien hij al begint te lachen als hij het wil navertellen.

De hele pauze zitten we nog te lachen, maar dan gaat de bel weer. Kijken of we nu de hele les kunnen volhouden en in het lokaal te mogen blijven. Niet dat je dat kan zien, maar als je je ogen dicht doet zie je nog minder. Of je hebt gaten in je oogleden, maar het lijkt me niet dat iemand dat heeft.

Pov Jack
Dan zit je er weer. In de les. Wel let ik op na het horen van het verhaal van Jim. Eigenlijk is dat verhaal niet nieuw. Zie het meer als een spin-off, omdat hij al zo vaak de klas uit is gestuurd. En ook nog eens voor de domste redenen. Niet verwonderlijk, soms is hij ook wel een beetje dom. Beter gezegd beetje erg dom. Genoeg voorbeelden te noemen, maar ik ben te lui. Dat is ook waarom het lijkt of ik goed oplet in de les. Te lui om iets anders te doen, maar dat blijft maar even tussen ons. Dan weet namelijk helemaal niemand het, want het is TUSSEN ons. Oké, mijn humor is op dit moment echt te vinden op de bodem van de oceaan, want het is ver gezonken. Ik stop maar beter hier...

"Jack, vrijdag gaat de nieuwe club open en ik wilde vragen of je met me mee wil. Ik wilde wel meer mensen vragen, maar iedereen die ik tot nu toe heb gevraagd kon niet, dus vroeg ik me zeg maar af of jij met me wilde. Ik zou het ook snappen als je dat niet wil, maar ik dacht van met z'n tweeën kan je ook lol hebben dus... ja ga je mee?" vroeg Lieke net op het goede moment, zodat ik maar ophield grappig te zijn. Wat niet grappig was, dus daar lag het probleem. Ik denk na over haar vraag. Niet heel lang zodat jullie dat even weten. Ook niet heel kort, want ik moest wel even denken. Deze indicatie hebben jullie niks aan, maar maakt niet uit.

Zodra ik het met mezelf eens ben over het antwoord zeg ik: "Ja is goed, ik heb toch niks te doen. Hoe laat?" Ik zie Lieke gewoon denken, maar ik weet zeker dat het tien tot drie 's nachts wordt. Dat is het namelijk altijd. "Ik denk zelf tien tot drie, net als de andere keren. Dat is wel een goede tijd." zegt Lieke. Zoals voorspeld dus. "Is goed."

De rest van de les gaat hetzelfde. Ik lijk heel goed op te letten, maar eigenlijk staar ik naar de leraar en ben ik te lui alle informatie in me op te nemen. Ik haal het elk jaar nog op deze manier, dus dat zorgt er niet erg voor dat ik meer motivatie krijg. Als ik het maar haal is alles goed. Behalve nog steeds de dingen waar 'te' voor staat. Oké ik stop alweer, want dit heb ik al eens gezegd.

Nu hebben jullie wel even kennis gemaakt met mij. Indruk? Nerd, raar, saai, super lui en slechte humor. Ik weet het, maar ik ben in ieder geval slim en knap. Knapper dan Jim in ieder geval. Ook knapper dan veel andere mensen, maar daar hebben we het later wel weer over, aangezien het nu wel een keer tijd wordt de bus terug naar huis te nemen. Jammer genoeg alleen, omdat Jim nog een extra les had. Vraag me niet waarom, want ik weet het toch niet. Ik was zelf te lui om het te vragen, maar dat is voor nu bijzaak. Ik weet het gewoon niet.