Only One Person To Trust [Dutch 3/3]

-8-

Pov Jack
"Ohw euhm... ja euh... kijk je bent mijn vriendin, maar ja niet op euh... zegmaar die manier." Super subtiel he? Nou nee, maar wat moet ik anders. Er zijn een paar dingen die ik me kan bedenken wat ik zou kunnen doen, maar er is niet zo'n goede keuze tussen.

Hier heb je even een overzicht:
1. Wegrennen
2. Zeggen wat ik net zei
3. Haar slaan
4. Dat zeggen en dan wegrennen
5. Haar slaan en dan wegrennen
6. Dat zeggen, haar slaan en dan alsnog wegrennen
7. Stom blijven staan

Ja, jullie zien het nu ook. Niet zo veel goede keuze. Oké die zin draai ik even wat bij: zo veel niet-goede keuze. Ja, dat komt meer in de buurt.

"Dus, als ik je goed begrijp dan zijn we gewoon vrienden? Je voelt niet meer voor mij hè?" vraagt Lieke om het voor zichzelf even allemaal helder te krijgen. "Ja." is het korte antwoord dat ik haar geef. Nu staan we tussen allemaal aangeschoten, drinkende of al dronken mensen die helemaal los gaan in een coole club als twee stijve planken ongemakkelijk tegenover elkaar. Ik sla zo stil als ik weet niet wat, maar in mijn hoofd tolt alles rond. Het enige wat ik er van meekrijg is: 'hoe ga ik dit oplossen en waarom eigenlijk ik?'

"Het lijkt me beter dat we gaan. Tenminste, ik ga denk ik. Laten we het even bezinken." "Euhm ja. Ja is goed." Op deze super gemakkelijke manier ga ik maar naar buiten. Sorry, niet het moment voor sarcasme. Lekker ongemakkelijk weer.

Ik krijg mijn jas bij de garderobe, trek hem aan en loop naar buiten. Er zijn nog een aantal laatkomers die nar binnen willen en de hele stalling staat vol fietsen. Mijn gedachten zitten even zo in de knoop dat ik me haast niet kan herinneren waar ik mijn fiets heb geplaatst. Even voor jullie beeld: daarom loop ik nu als een wazig persoon door de fietsenstalling te slenteren.

Ik vind mijn fiets en haal hem van het slot. Dat is vaak wel zo handig als je erop wil fietsen. Lekker nutteloos weer he? Boeit me niet.

Op weg naar huis fiets ik sneller dan ik ooit heb gedaan. Ik wist het al heel lang, maar heb het nooit willen geloven. Ik heb het nu al drie keer genoemd, maar jullie weten nog steeds niet wat. Lieke heeft me duidelijk gemaakt: ik voel geen aantrekking voor meisjes, maar wat moet ik nu. Vader en moeder gaan razend worden. Met Jim deel ik altijd alles, maat dit? Dit kan ik niet zeggen. Waarom nou weer ik. Er zijn zo veel mensen die er geen enkel probleem mee gaan krijgen, maar ik ga dood. Op dit moment zou ik niets liever willen dan doodvallen, maar ook weer niet. Dan ik mijn leven alleen saai geweest, dus dan sterf ik als nerd. Nou alles beter dan dat ik sterf als homo. Wacht dat ben ik ook al, dus dan sterf ik  homo nerd. Ik fiets wel gewoon door. Ik ben er al bijna omdat ik super hard fiets, maar nog niet helemaal. Kontje kaal. Niet gepast. Alweer niet.

Ik kom thuis, mik uit frustratie mijn fiets in de garage en ga naar binnen. Ik hang mijn jas aan de kapstok, mik mijn schoenen eronder en ren de trap op. Boven aan de trap loop ik Jim bijna omver als hij uit zijn kamer komt.

Net voor ik mijn kamerdeur dicht slaat hoor ik Jim zeggen: "Ben je nu al terug? Wat is er Jack?" Beter komt Jim niet binnen, want ik kan het niet zeggen. Ik kan hem niks zeggen. Ik ben zo'n stom.

De deur gaat open. Ik zei net toch dat Jim niet binnen mocht komen? Oké, hij hoorde het niet want ik zei het niet hard op dus het is logisch dat hij alsnog binnen komt, maar het gaat om het idee nu. "Ga weg! Dat is het beste nu!" schreeuw ik naar Jim. Hij heeft begrepen wat het betekend, want komt niet binnen en doet de deur weer dicht.

Ik ga op het randje van mijn bed zitten en staar naar mezelf in de wandspiegel. Het liefst wil ik mijn spiegelbeeld een grote strak verkopen, maar ik kan nog beter mezelf trappen. Dat heeft meer effect. Ik verdien het ook eigenlijk wel.

Pov Jim
Ik loop weg van Jack's kamer. Ik weet niet wat er vanavond bij hem is gebeurd, maar het heeft hem duidelijk verkeerd geraakt. Hij wil me niks vertellen, wat nooit voor komt, dus ik moet weten wat er is gebeurd. Ik geef te veel om mijn broertje, dus ik ga er wel achter komen. Komt mooi uit, het is nu toch weekend. Al was het geen weekend... dit heeft er weer niks mee te maken.

Ik loop mijn kamer binnen en pak mijn mobiel. Zou Lieke het weten?

-
Even ter info:
De updates van de woensdag gaan denk ik weg vallen.
School life... you know