Only One Person To Trust [Dutch 3/3]

-7-

Pov Jack
Gedoucht en afgedroogd sta ik voor de kast. Een dilemma zal ik je zeggen. Wat moet ik aan? Wat kan ik aan? Wat past er bij uitgaan? Wauw, dat rijmt. Ik kan gewoon rijmen en dichten zonder iets op te lichten. Ja ik weet het, dat is zo'n slechte uitspraak dat ik maar beter mijn mond kan houden. Nou ik het zo bedenk, ik dicht ook niet eens. Ik lieg gewoon, maar dat is weer een groot woord. Al deze woorden zijn even groot, want het is een standaard lettertype maar dat ter zijde.

Ik stop maar met brabbelen want mijn kledingstruggle is nog geen stukje verder. Nou... nieuwe disco. Zwarte skinny jeans, wit t-shirt met knal gekleurde strand opdruk en witte sneakers. Pretty basic, maar perfect want ik ben pretty en perfect. Vraag Jim maar. Wacht doe maar niet, want dan zegt hij toch dat het niet waar is. Het is wel waar, geloof mij maar.

En nu naar de badkamer. Mijn haren doen. Ik pak de wax, haarlak, een borstel en een kam. Mijn beach-blonde haar doe ik naar achter met wax en een borstel in een kuif. Nog even een kam om het strak te maken en wat haarlak erover en het zit weer goed.

Nu ik zo bezig ben voel ik me net een meisje, maar maakt dat uit. Doe ik als een meisje? Ik heb alleen maar kledingstuggkes en sta lang voor de spiegel maar... ja, ik gedraag me als een meisje. Lagen we dit maar weer vergeten en net doen alsof ik klaar was in 5 minuten in plaats van 50.

Het is onderhand tien over zes drie en Lieke is er. Ik ruk mijn jas van de kapstok stop, mijn portemonnee en mobiel in mijn zakken, roep doei naar pap, mam en Jim en ga naar buiten. "Zin in!?" roept Lieke zowat. Ze heeft er zelf dus duidelijk hele veel zin in, maar dat heeft Lieke altijd in feestjes. "Niet zo veel als jou zo te horen." zeg ik haar droog. "Hohhh... Nou stap op, time to go!" zegt Lieke weer. Ze is zo hieper als wat, maar dat ben ik wel gewend. Na al die jaren raak je er aan gewend.

Onderweg praat ze nog de hele tijd verder, maar ik zou je niet kunnen vertellen waar over. Net als in de klas doe ik alsof ik luister, maar krijg ik niks mee van wat ze zegt. Lieke stelt toch nooit vragen, dus ik hoef niet te weten wat ze zegt. Maar laten we dit maar niet aan haar zeggen en gewoon onze fiets parkeren, want we zijn aangekomen bij de club.

Het ziet er super vet uit. Het is als vrij donker, maar er zijn ontzettend vette lichten. De rij is wel belachelijk lang, dus het gaat sowieso druk worden, maar als er veel mensen zijn Kun je des te gekker doen in de club als je het mij vraagt. Niet dat dat veel uit maakt voor Lieke, want die doet altijd gek, maar nu gaat het even over mij. Ik weet dat dit boek over mij gaat en niet over Lieke, maar dat is even buiten beschouwing.

"Hier is uw nummer." zegt de man waar we onze jas afgeven, want die hangen we in de garderobe. Lieke springt zowat de zaal in. Oke ze loopt gewoon, maar in haar hoofd springt ze vast. Nou... ik kan ook niet in haar hoofd kijken dus hebben we weer geen info. Alleen onzin. Een zin van on-zin. Snappie? Dan bedoel ik niet de krokodil, dat je dat even weet. We lopen dus. Beter gezegd, we lopen de club in en het is, zoals verwacht, stampvol.

"Het is zo gaaf hier!" schreeuwt Lieke boven de muziek uit die weer op club volume draait. Voor als je nooit uit gaat, dat is verschrikkelijk hard. "Super groot, gave lichten, vette muziek, veel mensen, echt super vet hier!" roept ze. "Klopt!" zeg ik waarheidsgetrouw, want even voor jullie beeld. Deze club is verschrikkelijk vet! O my gosh! Niet dat jullie nu een beeld hebben, maar beeld je maar iets in. Snap je 'em weer. Beeld je een beeld in. Nu leg ik hem uit, maar als je die niet snapte ben je erg dom. Of ik heel slim. Of beide, want slim ben ik sowieso. Daar laten we het bij, want het is party time!

Het is onderhand alweer een stuk later op de avond. Lieke en ik hebben wat op, maar nog te weinig om ook maar aangeschoten te zijn. We zijn vaak van het motto 'de avond is vaak leuk, dus zorg dat het ook een leuke herinnering blijft.' Gelijk ook een tip voor jullie. Dus met een drankje in de hand bewegen we als gekken tussen de rest van de half bezweten gek dansende jongeren.

Toch voel ik me erg ongemakkelijk. Ik weet dat het druk is, maar Lieke danst wel heel dicht tegen me aan. Ze kijkt me wat aan, maar ik weet niet wat ik er mee moet. Misschien klink het belachelijk, maar ze heeft mijn comfortzone doorbroken.

"Ik vind deze club niet alleen leuk, ook deze avond en jou vind ik wel leuk." gooit Lieke er zo even uit, maar bij mij voelt het alsof mijn mond gesnoerd wordt. Ze was mijn vriendin, maar niet op die manier. Ik voel niet wat zei voelt. Ook weer wel, maar dan anders. Moeilijk uit te leggen, want het maakt me in de war. Ik wist niet dat deze avond zo'n groot viasco kon worden. Het is pas half 2 en ik wil nu al weg. Mijn hoofd gaat ontploffen van de gedachten. Misschien had ik al die tijd gelijk, maar waarom ik?

-
Back met de cliffhangers!
En met de late night updates...
Ik ben weer back to basic