Only One Person To Trust [Dutch 3/3]

-5-

Pov Jack
Mam, Jim en ik zitten net aan tafel. We scheppen net ons eten op zodra de deur open gaat. Ook pap is klaar met werken en schuift bij ons aan tafel. Hij heeft een geïrriteerde en verveelde uitdrukking op zijn gezicht. Zonder wat te zeggen schept hij wat eten op en begint te eten. Ook mam heeft duidelijk zijn houding opgemerkt en vraagt: "Is er nog wat gebeurt op het werk?" Hij kijkt op van zijn bord. Allemaal kijken we hem aan wachtend op antwoord. Vrij logisch als er een vraag is gesteld, maar ik zeg het toch maar even. "Ja, er is genoeg gebeurd, maar dat is niet zo bijzonder. In de pauze ging het er weer van hoor. Het nieuws stond op het scherm in de kantine en wat denk je? De Gay Pride krijgt een nieuwe naam namelijk Canal Pride Amsterdam, zodat het voor meerdere mensen is. Als je het mij vraagt is het allemaal nou-ja-volk. Dat ze er een feest voor gaven in onze hoofdstad was al van de zotte, maar dat ze het nu ook nog eens een nieuwe naam gaan geven zodat er nog meer van die geschiften bij kunnen komen! Het moet niet gekker worden! Als je tegenwoordig nog hetero bent hoor je er niet meer bij! Er is gewoon geen greintje respect meer voor de normale mens hier!" barst vader zich uit zijn slof.

Dit hebben we dus al zo vaak meegemaakt. In de buurt lijkt het wel alsof iedereen tegen lgbtq+ mensen is. Zo vaak demonstraties. Gevechten. In elkaar geslagen homo's of lesbiennes. Soms vraag ik me af of dat overal zo is, maar ik kon niet vaak ergens anders. Het zou toch wel moeten dat het niet overal zo is? Anders had je niet iets zoals de Canal Pride. Ik maak me er maar niet te druk over. Druk doen laat ik wie over aan Jim. Dat is zijn specialiteit.

De rest van de avond was het redelijk stil gevallen tijdens het eten. Pap is nu boven op zijn werkkamer. Mam komt bij ons zitten in de woonkamer, aangezien ze net klaar is met de vaat in de vaatwasser stoppen en de tafel afvegen. Aan de eettafel leek het me geen goed plan, dus is vraag het nu maar. "Mam?" begin ik. Ze kijkt op. "Ik mag toch best uit vrijdag? Van 10 tot 3 in de nieuwe club. Samen met Lieke." Ze hoeft er niet eens over na te denken. Of wel want ik kan niet zien of ze denkt, maar het lijkt van niet. Dat zie ik dan weer wel. "Ja hoor. Is goed." is haar antwoord makkelijk. Mooi is dat ook weer geregeld. Al had ze 'nee' gezegd was ik gegaan, maar dat vertel ik er maar niet bij. Ik schrijf het alleen op. En denk het, maar dat is nog geen vertellen. Alsof jullie dat niet wisten. Laat ook maar.

pov Jim
De dagen gaan langzaam, omdat ze saai zijn. Er gebeurt te weinig. Gisteren is er zo weinig gebeurd dat er niet eens wat over valt te schrijven, dus is het nu al weer vrijdag. Voor jullie gaan mijn dagen wel snel, omdat ik er niks over opschrijf. 

Ik zit weer in de bus. Op weg naar school. Gisteren had ik Engels en financiering, maar vandaag heb ik wel weer marketing. Weer een dag luisteren naar meneer De Graaf. Hij is zo doods dat hij beter meneer Het Graf had kunnen heten. Zo noemen Bas en ik hem dan, maar tegen elkaar. Niet dat we hem echt zo aanspreken. Technisch gezien zouden we dat best kunnen doen, want hij heeft toch al een hekel aan ons, maar aangezien ik niet technisch ben doen we het maar niet. 

Jack zit naast me in de bus, maar allebei hebben we oortjes in en muziek op, dus we stappen ook uit zonder iets tegen elkaar te zeggen. Er valt toch niks te zeggen want er is vandaag nog niks gebeurd. 

Terwijl ik in het lokaal zit en net mijn oortjes in de tas stop ploft Bas naast me neer. "Je wil niet weten wat er gebeurde net! Echt geweldig!" begint hij gelijk. Ik kijk op met een gezicht alsof het me vrij weinig boeit, want waarschijnlijk gaat dit verhaal me vrij weinig boeien. "Ik zat dus op de fiets op weg naar school-" begon hij weer eens een verhaal, maar werd abrupt onderbroken door meneer De Graaf. "Dat vinden we allemaal heel fijn Bas, maar nu zit je in de klas een daar houden we meestal onze mond dicht." Ik zei het toch, meneer Het Graf is beter. In een graf praat je helemaal nooit en zo is zijn stemming vandaag ook. Dat zijn we niet bepaald van hem gewend. Ik ruik iets... Sarcasme? Meneer? laten we het houden op allebei.

Meneer start de powerpoint met steekwoorden wat hij vandaag gaat vertellen op en ondertussen gaat de deur nog een keer open en dicht. Kim komt binnen. Ik was het haast vergeten, maar hij geeft nu ook les inderdaad. Weer kijkt hij me aan voor hij naar zijn bureaustoel loopt. Waarom? Dat is toch volkomen duidelijk? nee, voor mij ook niet. Ik weet wel dat ik me er een beetje raar bij voel en dan bedoel ik nog een beetje raarder dan ik al van mezelf was.