60. Bölüm 'Bana Ait'

2.1K 116 41
                                    


Genç kız başladığı cümlenin devamını getiremezken göksel beklentili bakışlarını eylem'in üstünde gezdiriyordu. "Göksel ben ayrılmak istiyorum..!" Eylem'in bir anda söylediği cümle ile Göksel yutkunmakta zorluk çekti. "N-neden..?" Cılız çıkan sesi eylem'in içinin acımasına neden olurken derin bir nefes aldı. "Göksel ben yapamıyorum, denedik olmadı. Ben mutlu değilim anlıyor musun..?" Göksel gözlerinin dolmasına engel olamazken usulca kafasını salladı. "Seni kırmadan yapmaya çalıştım bu konuşmayı, lütfen bana hak ver..!" Göksel sadece kafasını sallamakla yetinirken elleri ile oynamaya başladı. "Unutamadın demi onu..?'' Uzun bir sessizliğin ardından göksel'in sorusu ile eylem pencereden onları izleyen adama baktı. "Ben bu süreçte bişey anladım Göksel. Onu ne yaparsam yapayım asla unutamayacağımı anladım. O kadar çok içime işlemiş ki, o kadar çok aşık etmiş ki beni kendine ne yapsam aklımdan ve kalbimden çıkmaz..!" Göksel gözyaşlarının arasından gülmeye çalışırken hala elleri ile oynuyordu. "Onun yerinde olmak için nelerimi vermezdim..!" Göksel'in cümlesi ile eylem bir kez daha pencerede ki adama baktı. "Göksel lütfen böyle yapma. Arkadaşlığımız bozulmasın istiyorum..!" Eylem'in mırıldanmasıyla birlikte efe kafasını salladı. "Zaten biz arkadaşlıktan öteye gidemedik ki hiçbir zaman..!" Göksel'in cümlesi ile eylemin de yavaş yavaş gözleri dolmaya başladı. "Yine de bana seninle yani sevdiğim kızla sevgililik süreci geçirttiğin için teşekkür ederim..! Güzel bir 2 hafta geçirdim..!'' Eylem gözünden akan yaşı anında silerken ayağa kalktı. "Bu konuşmayı yapmak zaten benim için çok zordu. Daha da zorlaştırma lütfen..!" Göksel de ayağa kalkarken dolan gözlerini kırpıştırdı. "Üzerinden bir yük kalktı, rahatlamışsındır şimdi..!" Eylem sıkıntı ile nefes verip konuşmaya başladı. "Bana anlayış gösterdiğin için teşekkür ederim..!" Göksel sinirle karışık gülerken bir kaç adım eylem'e yaklaştı. "Biliyorum kızıcaksın ama, şimdi yapmazsam ömür boyu pişman olucam..!" Eylem'in merakla kaşları havalanırken "Neyden bahsediyorsun sen..?" diye mırıldandı. Göksel hızlı bir şekilde eyleme yaklaşıp birden dudaklarına yapışırken eylem ne yapacağını şaşırdı. Ani bir shmle ile göğsünden itip kendinden uzaklaştırırken eli ile ağzını sildi. "Ne yapmaya çalışıyorsun sen ya..? Böyle birşeye nasıl cüret edersin..? Okuldayız farkında mısın..?" Eylem art Arda bağırmaya başlarken göksel kafasını öne eğdi. "Özür dilerim ama şimdi yapmasam hayatım boyunca pişman kalacaktım. Eylem'in sınırı gözlerinden okunurken konuşmaya başladı. "Bidaha sakin böyle birşey deniyim deme... Sakın..!" İşaret parmağını sallayarak konuştuktan sonra okula doğru ilerlemeye başladı.

Pencereye göz ucu ile baktığı zaman fethi'yi görmesiyle rahat bir nefes alırken "Allah'ım lütfen görmemiş olsun..!" diye mırıldandı. Korkak adımlarla okula girip merdivenlere doğru ilerledi. "Eylem..!" Genç kız duyduğu sesle içinden binlerce küfür ederken dönmeden olduğu yerde durdu. Bir süre sonra yavaş adımlarla döndüğünde fethi tam karşındaydı. Genç adam etrafı süzdükten sonra tekrar eyleme döndü. Kafası ile matematik sınıfını işaret ederken eylem yutkundu. Fethi'nin peşinden sınıfa girdiğinde hemen kaçmak istercesine kapının ucunda duruyordu. "Gördün demi!" Eylem'in konuşmaya başlaması ile fethi sıkıntılı bir nefes verip elini saçına daldırdı. "Seni benden başkası nasıl öper..?" Sorusuyla birlikte eylem ne diyeceğini bilemezken kafasını öne eğdi. "Ya bak benim bı suçum yok. Sende görmüşsündür kendi çekip öptü..!" Fethi sınırı geçsin diye derin nefesler alıp verirken eli hala yumruktu. Sert bir şekilde duvara vurması ile eylem yerinde titredi. "Fethi sakin ol..!" Eylem'in lafı ile fethi daha da sinirlenirken "Nasıl sakin oluyim..!" diye bağırdı. "Ya çocuk benim sevgili öpüyor ya, ama ben ağzını burnunu kıramıyorum..!" Fethi'nin sinirden boynunda ki damarlar belirginleşmeye başladı. "Ya ben ağzının payını verdim zaten..!" Fethi hala derin nefesler alıp verirken sınıfın içinde gezinmeyi bırakıp eyleme baktı. Birden dudağına yapışıp duvar ile kendi arasında sıkıştırırken eylem ellerini fethi'nin sırtınds gezdiriyordu. "Bu dudaklar bana ait..!"Fethi parmaklarını eylem'in dudağında gezdirirken çoktan mest olmuştu. Eylem gülümseyip kafasını sallarken fethi yüzünü kaldırıp tekrar dudağında öptü. "Bu dudaklar sana ait..!" Eylem tebessüm ederek, parmaklarını fethi'nin dudağın da gezdirmeye başladı. "Bu dudaklar senden başkasına haram..!" Fethi'nin mırıldanmasıyla birlikte eylem yüzünde ki gülümsemeyi büyüttü. Tekrar dudaklarına yapışırken eylem büyük bir istekle karşılık verdi.

"Fethi yeter..!" Eylem'in söylenmesi ile fethi kafasını kaldırıp ona baktı. "Sabahtan beri öpüyorsun..!" Fethi omzunu silkerken koltukta geriye yaslandı. "O çocuğun izini silmeye çalışıyorum..!" Eylem fethi'nin lafı ile tebessüm ederken dudaklarını fethi'nin dudaklarına yapıştırdı. "İzi felan kalmadı bende merak etme..! Hem unuttum, sen hatırlatıyorsun..?" Fethi kafasını sallarken eylem kafasını fethi'nin göğsüne koydu. "Bari son bir kez opüyim..! Fethi'nin cümlesi ile teknik kafasını kaldırırken fethi dudağına yaklaşmaya başladı. Eylem geri çekilip parmaklarını fethi'nin dudağına koydu. "Ya fethi..!" Mırıldanmasıyla birlikte fethi duraklarında ki parmağı öptü. "Tamam tamam..!" diyip tekrar eylem'i göğsüne yatırdı. "Bidaha o çocuğu etrafında görmücem..!" Fethi'nin tekrar konuşmaya başlaması ile eylem göz devirdi. "Fethi, hayatım, tamam... Benim gözüm senden başkasını görmüyor zaten..!" Fethi gamzelerini belli ede ede gülümserken eylem gamzelerine birer öpücük kondurdu. "Ama sen yine de uzak dur..!" Eylem göz devirip koltuktan kalktı. "Neyse ben gidiyim, son derse girmedim, çıkış zili çalar birazdan..!" Fethi kafasını sallayıp koltuktan kalktı.

Eylem merdivenlerden çıkarken okulun dağıldığını anlayınca sıkıntılı bir nefes verdi. Adımlarını hızlandırıp sınıfa ulaştığında sırada ki çantasina baktı. Askı da ki montunu giyip atkısını da taktıktan sonra çantasını sırtına geçirdi. Hızlı adımlarla sınıftan çıkarken merdivenlerden inmeye başladı. O sırada Göksel'de merdivenlerden çıkarken karşılaştılar. Eylem bir anlığına duraksa da sert bir şekilde bakıp tekrar adımlarını hızlandırdı. Göksel sıkıntılı bir nefes verip eylemin arkasından bakarken elini ensesine götürdü. Eylem okul bahçesinden çıkarken fethi'nin arabaya bindiğini gördü. Gülümseyerek arabaya doğru ilerledi. Fethi de onu görmesiyle gülümserken kafası ile yan koltuğu işaret etti. Eylem kafasını sallayıp arabaya bindi. Fethi arabayı çalıştırmaya başlarken eylem'in elini tutup koklayarak öptü. Eylem bu hareketi ile yüzünde ki gülümsemeyi büyütürken fethi çoktan arabayı sürmeye başlamıştı. Eylem kafasını koltuğa yaslayarak tüm dikkatini yola veren adamı izlerken sessiz bir yolculuktan sonra eve varmışlardı. Eylem eğilip fethi'nin yanağından öptü. "Yarın ki geziye geliyor musun..?" Fethi'nin sorusu ile eylem kafasını salladı. "Evet..!Sen..?" Fethi de kafasını sallarken "Evet..! Ateşle geliyoruz..!" diye mırıldandı. Eylem kafasını sallayıp arabadan inerken fethi eve girene kadar onu izledi. Girdiğinden emin olup arabayı çalıştırmaya başladı.

BÖLÜM SONU

Umarım beğenirsiniz 🙏

Yorumlarınızı ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum 💬

İmkansız Aşk'ım ✨ / EyFet'Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ