Bir Leyla Hikayesi

26. Bölüm

Selamunaleykum canlar. ❤❤❤

Güzel Okumalar... ❤❤❤

"Seni sevmek gün ışığı gibiydi.

Savunmamı bırakacak sapasağlam bir yerdi."

"Daha önce Galata'ya çıktın mı hiç?"

Karşımda İstanbul'un eşsiz manzarası, yanımda ise Leyla vardı. İlk buluşma için çok klasik bir yer diyebilirsiniz Galata için. Ben de zaten klasik bir adam olduğum gerçeğini hiçbir zaman inkar etmedim. Ancak yanımda o varken gittiğim her yerin anlamı bambaşka bir hale geliyordu. Ve benim için ne klasikti ne de klişe.

İflah olmaz romantiklik vol. 3792957

"Yok, çıkmamıştım." dedi ve gülümsedi. Gülüşünün kalbimde yarattığı fırtına o kadar büyüktü ki kelimelerle anlatmakta zorlanabilirdim. O nedenle içime atıp sadece o anın keyfini çıkarmaya karar verdim. "İlk seninle çıkmış oluyorum."

"Desene bu benim için bir şeref," Sözlerimle birlikte yüzündeki gülümseme genişledi. Böyle zamanlarda daha çok idrak ediyordum gerçekten yanımda olduğunu. Bunun bana sık sık hatırlatılması gerekiyordu ve Leyla gülüşü ile bunu çok güzel yapıyordu.

Bakışlarımı ondan çekip Galata'ya baktım. İstanbul'un süslüsüne. Güzellik konusunda Kız Kulesi ile kapışırlardı ve bana soracak olursanız ben oyumu Galata'ya verirdim. O çok daha güzeldi. Avrupa Yakası'nın bir çok yerinden gözüküyordu, gittiğiniz her yerden size göz kırpıyordu.

Ve şimdi Leyla ile buradayken yeri benim için daha özel olmuştu. Mekanları gerçek kılan orada yaşadıklarınızdı. Mekanlar yaşanmışlıklar ile nefes alır, gerçek bir kimliğe bürünürdü. Dinlediğiniz bir şarkıyı kalben hissettiğiniz ya da izlediğiniz bir filmde, okuduğunuz bir kitapta kendinizi baş karakter yerine koyduğunuzda da. Hepsi insanlar kadar gerçek olurlardı.

"Galata Kulesi ile Kız Kulesi'nin bir hikayesi var, anlatmamı ister misin?"

Başını hevesle sallayınca gülümsedim ve anlatmaya başladım.

"Galata Kulesi ile Kız Kulesi birbirine aşıkmış ama aralarında bulunan İstanbul Boğazı, sevgililerin kavuşmasını engelliyormuş. Galata Kulesi aşkını yıllarca mektuplara yazmış ve Kız Kulesi'ne olan hasretini kelimelere dökmüş. Tıpkı benim gibi," dediğimde ikimizde güldük.

Aşkını mektuplara yazan bir Galata Kulesi bir de ben kalmıştık.

"Neyse ki seninki yıllar sürmedi," deyince suratımı astım. 

O kadar kötü müydü mektubum? Çok güzel hislerle yazılmıştı halbuki.

"Hayır, hayır," dedi Leyla yüzümü görünce. "Yıllar boyunca senin sevginden habersiz kalmak çok kötü olurdu diye öyle dedim." Sözleri üzerine az önce yüzüme yerleşen ifadenin yerini kocaman bir ferahlama aldı. Bazen her şeyi anlamak ve anlatmak için bir söz yetiyordu.

Bunu kaç kez daha diyeceğim bilmiyorum ama size Leyla beni seviyor demiştim.

"Hezarfen Ahmet Çelebi de uçma hayalini gerçekleştirmek için buraya çıktığında, Galata Kulesi onun kulağına Kız Kulesi'ne olan aşkını fısıldamış ve mektupları ona vermiş. İstanbul'un rüzgarını arkasına alan Hezarfen, mektupları Kız Kulesi'ne ulaştırmış. Aşkının platonik olmadığını anlayan Kız Kulesi, sevinçten havaya uçmuş ve bu iki aşık, İstanbul'un en güzel manzarasını oluşturmuş," Bakışlarımı Kız Kulesi'nden çevirip Leyla'ya baktım. Yüzünde ufak bir tebessümle manzarayı izliyordu. Aklıma gelen şeyle sırıttım.