Bir Leyla Hikayesi

16. Bölüm

Selamunaleykum canlar. ❤

Güzel Okumalar... ❤❤❤

"Saçmalamayın yahu ne işiniz var benim okulumda?"

Sabaha annem ve kızların okula gelip beni görmek istedikleri bilgisiyle başlamıştım ve güne puanım eksi bin falandı. Ne demek okula gelip beni görmek? Sizin gideceğiniz okulunuz ya da altın gününüz yok mu evimin dedikoducuları? Benim peşimde dolanmaktan başka işleriniz yok mu?

"Anne siz zaten 24 yıldır beni her dakika görmüyor musunuz, okulda görüp ne yapacaksınız? İlkokul çocuğu muyum ben Allah aşkına?"

Cidden bu ailede tuhaf olan ne varsa benim başıma geliyordu. Ona birde en iyisinden can sıkıcı olanlarıda ekle. Sonra neden hep söylendiğimi anlarsınız.

"Tuğrul'um gelip çalıştığın yeri göreceğiz çocuğum ne olacak, kim ne diyecek?"

Mutfaktaydık, kahvaltı yaparken ortaya bu saçma fikri atmışlardı. Kahvaltının keyfini çıkarmak gibi şeyler yoktu bizim evde. Yeni icatlar çıkarmaya çalışan mucitlerle doluydu ortalık. Ve olayın nereden geldiğini biliyordum. Yine ve yine Irmak ve Nehir'in başının altından çıkmıştı herşey.

"Anne, gözünü sevdiğimsin bak bu kızlar yapıyor sen onlara uyma." Kızlar direk itiraz edip dil çıkarmışlardı sözlerim karşısında. 21 yaşında olduklarına kim inanırdı?

"Sabah sabah ne bu gürültü Sultan?"

Olabilecek en iyi destekçi gelmişti mutfağa. Babacan her daim destek çıkmıştır bana. Hakkını ödeyemem.

"Oğluşumun çalıştığı yere ziyarete gitmek istiyorum ama istemiyor beni Babacan. Bu çocuk bizi beğenmiyor bence."

Oğluşum lafını annemden duyduğuma göre yeterince evlatlık yapmışım ben, ölebilirim artık arkadaşlar. Keşke kulaklarım bu sevgi sözcüğü olmakla yakından uzaktan alakası olmayan sözcüğü duymasaydı.

"Sultan hanım rahat bırak çocuğu, kocaman adam ne yapacaksın okula gidip?"

Yaşa be babam.

"Ama bir öğretmen hanım varmış okulda," dediğimde gözlerimi kocaman açarak anneme baktım. Allah'ım, neden bu evdeki kadın varlıkların ağızlarında hiçbir laf durmuyor?

"Anne, yok öyle birşey. Olsa bile Allah'ın emri, Peygamberin kavliyle istemeye gittiğimiz zaman tanışırsın." Bu biraz fazla gelmişti olacaktı ki kızlarla annem şoktayken babam gülüyordu. Kendimden bu kadarını beklemiyordum ancak suçsuzum. Hep evdeki kadınlar yüzünden bu hale geldim.

"Tuğrul, kendi kafana göre iş yapma oğlum önce bize anlat sonra gider isteriz kızı." Annemin panik halleri çok komikti. Yanına gidip başından öptüm. "Tamam anneciğim, söz birini bulduğumda ilk sana anlatacağım herşeyi. Ama bir daha bana oğluşum dediğini duymayacağım. Yeminle evlatlıktan soğudum şurada iki dakikada."

Annemi ikna ettikten sonra sıra kızlara gelmişti ama onlarla sonra ilgilenecektim. Belki Yiğit ve Yağız'dan destek alırdım. Onlar iyi başa çıkardı kızlarla. Şimdi evde olmamaları ise şansımaydı. Evden iş için ilk defa erken çıkmışlardı ve bu benim ne kadar talihli olduğumu gösteriyordu. Annemi ne kadar hızlı gaza getirdiklerini görebilseniz şaşırırdınız.