The Search (PSS, #1) ✔️

Chapter 6: Trouble Encounter

Chapter 6: Trouble Encounter

You never know what will happen later or tomorrow to you. Life is unpredictable, especially when you have no idea what will happen next. I'm a thief, a liar, and a nasty person, and I'm now imprisoned in a situation that I never imagined would happen to me in my entire life.

"I found the thief!" Mayabang na sabi ng guwardiyang humila sa akin sa gitna ng magulong paligid kanina.

They are fully audible to me. And when the truck door unexpectedly opened, I was astonished and terrified. The other guards looked at me blankly since the guard had urged me to accompany him, their gaze wondering if I was the thief or if I had been caught on the cheap. I stopped crying and was no longer afraid. Now is not the moment for me to display my weakness.

"Liar, she's just a random girl of District 2!" Sabi ng isa pang guwardiya.

Pumasok sa truck ang guwardiyang kumuha sa akin at lumapit. Wala itong emosyon at bigla na lamang ako nitong hinila sa buhok.

"Aargghh!" Sigaw ko sa sakit nang itinulak ako nito bigla. Nasubsob ako sa sahig at tuluyang nakahandusay dahil sa sakit.

"She's just a random girl, but she's my type," sabi ng guwardiyang tumulak sa akin at malakas na isinara ang pinto ng truck.

Yuck! I'm stuck inside. Napakadilim sa loob ng truck, kahit nakabukas ang mga mata ko habang nakatingin sa taas ay wala akong maaniag.

I closed my eyes and took a deep breath. I forced myself to awaken my senses. Pagkatapos ay dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata atsaka inilibot ang paligid. I can now see everything, pakiramdam ko ay nag-iba na naman ang kulay ng mata ko. Nangyayari ito tuwing pinipilit kong makakita sa isang napakadilim na lugar na kahit sino ay hindi makakakita. My eyes changed its color, and I can now see everything clearly like it's presumably bright.

Mabilis ang aking paghinga habang pinagmamasdan ang paligid. May malalaking kahon sa pinakadulo kasalungat ng pintuan, pwede akong magtago roon dahil alam kong kasya ako doon. But how, I can't even bend my knees right now!

"Oh shit!" Napabangon ako ng may biglang kumatok sa gilid ng sasakyan, pagkatapos ay naramdaman kong umandar ito papaalis.

I panicked, ‘Shit! Where are they taking me? I'm trapped inside and I don't know how to escape!’

Masyadong masakit ang aking ulo, katawan at tuhod upang tumakas. But it didn't stopped me para tumayo at subukang sipain ang pintuan. Lumikha ito ng malakas na ingay, alam kong mabubulabog ang sinumang makarinig niyon, ngunit hindi huminto ang truck at patuloy lamang itong umandar.

I kicked the door again, kahit na masakit ang aking mga paa ay ginawa ko iyon. I knocked hard, hanggang sa napaupo na ako dahil walang nagbukas. Hindi huminto ang sasakyan, mukhang madadala nila ako kung saan man sila paroroon.

Can I just die now? Mula sa aking kinauupuan ay nakakita ako ng isang basag na bote. Maaaring alak ang laman ng mga kahon! I can freely move because I can see everything. Kaya naman iika-ika ko itong pinuntahan atsaka marahas na binuksan. Hindi mga alak ang laman nito kundi mga salamin! Why are there big mirrors here?

Mula sa kadiliman ay nakita ko ang aking sarili. You may think I'm crazy, but I'm really seeing myself inside this dark damn truck. Madungis ako, punit punit din ang pantalon ko dahil sa ilang beses na paghila sa akin at pagkadapa ko kanina. Dumudugo din ang aking mga tuhod, ang aking kamay ay may mga pasa, magulo ang aking maalon at mahabang buhok, at marumi ang aking mukha.

"What happened to you..." bulong ko sa aking sarili sa harapan ng salamin.

Bigla na lamang akong napaluha nang maalala ang nangyari kanina;