Mezarlara Ekilen Çiçekler -lavinya

•13•

•13•

  Kuzey'in sesini duymam ve yüzünü görmemin şokunu atlattıktan sonra koşarak evin kapısına vardım. Cebimde ki anahtarı titreyen ellerimle zar zor çıkardım. Kuzey adımı söyleyip yavaş adımlarla yaklaşıyordu. Ellerim titrediği için açamadığım kapıya bir tekme atıp Kuzey'e döndüm. Aramızda bir metre kadar mesafe kalmıştı.  Elimle dur işareti yaptım.

"Sakın Kuzey!" olduğu yerde durdu anlam veremeyerek.

"Ferda tamam. Sakin ol."

"Ne sakin olacağım lan? Uzak dur benden," dedim başlayan ağlamama engel olamayarak.

"Ferda ne oldu?" Kuzey Ezgi'nin intiharı sonrası kimseye birşey demeden gitmişti. Muhtemelen bildiğimi de bilmiyordu.
"Karaktersizin tekisin. Bilmiyor muyum sanıyorsun?"

"Neyi Ferda?"
"Ezgiyi."
"Şş tamam. Sakin ol. Bir beni dinle." bir adım yaklaşınca geriledim.
"Neyini dinleyeceğim be? Bırak beni." dedim. Anahtarı tekrar kilite getirerek. Sonunda kapı açıldığın da Kuzey engel olamadan kendimi içeri atıp kapıyı kilitledim. Kalbimin hızlı atışları nefes almamı zorlaştırıyordu.
"Anneeee!" annemden ses gelmeyince yine şu lanet olası evde olmadığını anladım. Gece gündüz göremiyordum. Bu da demek oluyordu ki yine yalnız başıma kalmıştım. Dış kapının yumruklanmasına aldırmadan odama çıktım. Balkonuma çıkıp kendimi puflardan birine attım. Ellerimi yüzüme kapatıp ağladım. Birkaç dakika içim titreye titreye ağladım. O lanet sesi tekrar duyunca balkondan aşağıya baktım. Kuzey'e.

"Ne istiyorsun Kuzey? Yetmedi mi yaptığın kötülükler? Ezgi artık yaşamıyor. Mutlu değil misin? Yada beni öldürüp gittin hâla mı mutlu değilsin? Neden geldin tekrar? Bir daha öldürmek için mi?"

"Ferda beni dinlemen lazım. Özür dilerim kalbini çok kırdım." yalandan bir kahkaha attım. Sinirlerim bozulmuştu.

"Evet. Sen benim kalbimi kırdın. Ama birşey daha var. Ezgi'nin kalbini kırmakla kalmadın yada Arda'nın kalbini kırmakla kalmadın. Sen katilsin Kuzey. Hem bedenen hem ruhen öldüren bir katilsin. Sen duygusuz insanın tekisin. Şimdi bana beni dinle deme. Çünkü yalan söyleyeceksin. İnan elimde olsa seni şuracıkta öldürürdüm. Ama böyle birşey yapmam. Neden yapmam biliyor musun? Korktuğumdan değil. Bu dünyada her zerrene kadar acı çekmeni istiyorum. Sürüm sürüm sürünmeni istiyorum. Ancak o zaman anlarsın  Arda'yı. Beni anlayamazsın neden biliyor musun? Sen o lanet gece benim duygularımı öldürdün. Duyguları ölen birini ancak ölerek anlarsın. Ama sana birşey söyleyeyim mi? Ezgi'yi ölsende anlayamazsın bence. Çünkü onda onu anlayacak bir can bırakmadın. Nefes almıyor o artık. O yüzden git. Git buradan!"

"Sever sandım." dedi titreyen sesiyle.
"Ne sandın?" dedim iki metre aşağımda olan Kuzey'e inanamayarak.
"Sana da dedim Ferda o gün. Ben Ezgi'yi seviyorum dedim. Ona söyledim ben o gün. Onu sevdiğimi söyledim ona. Ama istemedi. O soktuğumun Arda'sını sevdiğini söyledi. Düşündüm. Benim olur sandım. Ama olmadı. Kıydı canına. Köpek gibi pişmanım. Mutlu muyum sanıyorsun? Değilim. Benden başkasına gitmez o zaman dedim. Ama gitti. Hemde sonsuza dek."

"Bu mu bahanen? Gitmez sanmışmış. Sen tecavüz ettin lan kıza. Sen kızın umutlarını hayallerini aldın. Sen o kızı bu dünyadan aldın!"

"Neden anlamıyorsun Ferda? Pişmanım diyorum sana."

"Pişmansın öyle mi? Peki pişmanlığın Ezgi'yi geri getirecek mi? Ya da Arda'yı sevdiğine kavuşturabilecek mi? Senin pişmanlığın bir boka yaramıyor Kuzey. İnsanlığının bir halta yaramadığı gibi pişmanlığında bir boka yaramıyor. Gitmez sandım diye boktan bir bahaneyle bir kıza tecavüz etmeni açıklayamazsın. O kız benim gözlerim önümde kafasına sıktı. O kurşun sadece Ezgi'yi öldürmedi. Onunla beraber ölen umutlar, hayaller ve mutluluklar vardı Kuzey. Sen ondan Arda'dan benden herşeyimizi aldın. Ben kimseye güvenemez oldum. Paranoyaya bağladım. Arda Cemre için yaşıyor sadece. Ve Arda hâla Ezgi'nin neden intahar ettiğini bilmiyor seni görse güler  yüzüne. Nerden bilsin ki şerefsizin teki olduğunu. Ezgi istemedi , senin ona yaptıklarını kimsenin bilmesini istemedi. Bende sakladım. Sırf Ezgi öyle istiyor diye saklayacağım. Şimdi lütfen git Kuzey. Geldiğin yere geri git. Kimsenin canını daha fazla acıtmadan geri git."