Hoofdstuk 48 I Can't trust you, I'm sorry

7.6K 370 57
                                    

Harry POV

Het is stil, te stil voor mijn gevoel. Sinds we terug zijn van het vliegveld en thuis zijn heeft Laura niks meer gezegd. Haar ogen zitten vast geplakt op haar mobiel, al twee uur lang.

'Harry, wat is er met Lau aan de hand?' vraagt Liam zachtjes die naast me in de keuken staat. 'Ik weet het niet' geef ik eerlijk toe. 'Ga naar haar toe, je moet haar vertrouwen terug winnen' zegt Liam. 'Dat weet ik' zeg ik terwijl ik emotieloos voor me uitstaar. 'Ik hoor een "Maar" 'Maar, hoe? Ik weet het niet Liam. Ik weet het gewoon niet, ik ben radeloos. Ik wil haar niet kwijt Liam, niet nog is' zeg ik met tranen in mijn ogen die ik tegen probeer te houden. 'C'mon Bro, loop op haar af, zeg wat je van haar vindt. Maak het goed, het komt allemaal goed.' zegt Liam die me een schouder klopje geeft.

'Ik kan het niet Li, ik kan het gewoon niet' zucht ik. 'Tuurlijk kan je het wel Harry. Jij bent Harold Edward Styles, jij kan alles' zegt Liam die me aanmoedigt. 'Ja dat heeft veel nut om mijn hele naam op te gaan noemen' grijns ik. 'Het was te proberen' zegt Liam die zijn schouders ophaalt. 'Liam James Payne, doe dat maar nooit meer, ik meen het. Gewoon niet doen' zeg ik. 'Maar-' 'Niks maar, het is gewoon vreselijk, doe het nooit meer begrepen? Het is voor je eigen best wil Payno' Liam lacht en heeft me een speelse mep tegen mijn arm. 'Nou Styles, doe wat je moet doen' zegt Liam die me een duwtje in mijn rug geeft en me de woonkamer in duwt.

Ik draai me om maar Liam kijkt me streng aan. 'Nu, het is nu of nooit' zegt Liam wijzend naar de bank. 'Yeah it's okay Daddy Direction' grinnik ik. Liam schud zijn hoofd maar ik kan het niet laten om breed te grijnzen, waar ik al zeg ik het zelf-Erg goed in ben. 'Haal die grijns van je gezicht af' zegt Liam en meteen frons ik mijn wenkbrauwen. 'Doe dat ook maar niet' zegt Liam.

'Ik heb geen advies nodig' zeg ik. 'Net nog wel, ik snap je niet meer' zegt Liam. 'Nee klopt, ik ben erg ingewikkeld. Ik heb een andere gebruiksaanwijzing dan andere.' grinnik ik. 'Dat weten we Styles, en nu met je kont op die bank gaan zitten en met Laura praten' beveeld Liam me. Ik rol met mijn ogen en loop naar de bank toe.

Ik gleur vanachter de bank en bekijk wat Laura aan het doen is. Net wat ik dacht, ze leest alle haat op haar Twitter en op haar Instagram.

Ik pak haar mobiel af en stop hem in mijn zak en ren naar boven. 'Verdomme Harry geef terug' roept ze terwijl ze me volgt, de trap op. 'Nee, dat mag je niet lezen' roep ik, even kom ik op adem als ik boven aan de trap sta maar als ik de voetstappen steeds dichterbij hoor komen, en er een schaduw over me heen valt, draai ik me om. 'Geef terug' zegt ze met haar handen in haar zij. 'Nee' zeg ik toonloos terwijl ik probeer weg te rennen, maar ik wordt tegen gehouden door een hand die me bij mijn pols pakt.

'Jij gaat nergens heen, eerst mijn mobiel' roept ze dreigend. 'Nee, Laura luister naar me' zeg ik terwijl ik met mijn hand haar wang streel. 'Laura, dit ben je niet waard. Het haat, ze zijn jaloers.' zeg ik, het doet me pijn om mijn meisje verdrietig te zien. 'Laura, al die reacties. Het is allemaal, het is het niet waard. Je moet het niet lezen. Beloof je me dat' zeg ik met een brok in mijn keel. 'Ik kan het gewoon niet Harry, het spijt me zo. Ik wil weten en lezen wat ze over me zeggen.' zegt Laura. 'Laura, luister gewoon naar me, al die dingen die op Internet over je staan zijn niet waar. Je bent prachtig, en dat heb ik je al gezegd. Je bent het beste wat me is overkomen. Je gouden lokken die over je schouders vallen, je mooie blauwe ogen die zo helder zijn als de Atlantische oceaan, waar ik elke keer weer in verdrink als ik in je ogen kijk. Je prachtige lach, je lach die me doet stralen. Je bent gewoon het beste wat me is overkomen.' zeg ik terwijl Laura me met open mond aan kijkt.

'Babe, je mond staat open' zeg ik, maar Laura staat me nog steeds aan te staren en haar mond is nog steeds open. Ik duw haar kin omhoog zodat ze haar mond sluit. 'Je mond stond open, en staren is onbeleefd' grijns ik Laura bloost wat me doet smelten. 'Beloof je me dat als ik je nu je telefoon terug geef dat je geen haat meer lees?' vraag ik, maar Laura geeft geen antwoord. 'Laura, je moet het me beloven.' 'Wow Harry dat kwam wel heer erg smekend aan' zeg Laura, ze pakt haar mobiel en stopt hem in haar broekzak. Ze wil weg gaan maar ik hou haar tegen.

I'm No Longer The Only Styles #2Where stories live. Discover now