I'm No Longer The Only Styles #2

Hoofdstuk 26 Harry help me!

Laura POV

'Wordt wakker schat, je hebt en nare droom gehad' 'Rustig maar, rust nog maar wat' zegt een stem. Ik open mijn ogen en kijk recht in de groene ogen van Harry .Ik voel opgedroogde tranen op mijn wangen. 'Harry' Harry knikt en streelt mijn wang.'Was het dan toch maar verbeelding?' vraag ik met waterige ogen. Mijn angst is veelste veel. 'Het komt allemaal goed' zegt Harry die zijn hoofd op mijn schouder legt.'Weetje schat? We zien het soms een beetje zwart. Soms lijkt de wereld om je heen koud en gemeen'.'Harry ik ben zo bang, straks komt hij terug' 'Hij zal je niks doen, ik ben bij je' zegt Harry die mijn tegen zich aantrekt. 'Ik ben zo blij dat je me hebt gevonden' zeg ik met een glimlach. 'We moeten nu gaan' zegt Harry.'Ik wil hier weg' zeg ik. Harry knikt en tilt me op. Hij loopt van de trap af en ik voel me zwak. 'Lau blijf erbij, blijf sterk' zegt Harry. Als ik de zwarte Range Rover van Harry zie staan loopt Harry er naartoe. 'Wacht' roept een harde stem die me doet beven. Harry draait zich om en ik kijk in de ogen van Luke 'Wat doe je?!' roept Luke die op Harry afloopt. 'Hemmings' roept Harry. Ik leg mijn hoofd tegen de borst van Harry aan en ik ben bang. 'Styles, geef haar terug aan mij' zegt Luke met vuur in zijn ogen.'Nooit' roept Harry. 'Dan laat je me geen keus' zegt Luke met een gemene grijns. Ik sluit mijn ogen omdat ik bang ben voor wat Luke gaat doen. Een harde knal vult mijn oren en ik val. Harry zakt in mekaar en ik kniel huilend naast Harry neer en roep om hulp. 'Harry je mag niet dood gaan' huil ik.....

Ik schrik wakker en kijk recht in de blauwe ogen van Luke.  Ik dijs naar achteren en Luke glimlacht.  'Niet bang zijn ik doe je niks' zegt Luke verrassend kalm. 'D-Dat z-zei je gisteren ook' zeg ik met trillende stem. Luke streelt mijn wang en ik knijp mijn ogen dicht. 'Schatje het is al goed' zegt Luke. 'Ga weg' schreeuw ik. Luke schrikt en gaat recht op zitten en pakt zijn kleren en verlaat de kamer en draait mijn deur weer opslot. Ik stap uit bed en zoek de badkamer. Als ik de juiste deur heb gevonden draai ik de kraan open en spring ik onder de douche. Ik voel me zo vies. Wie weet wat Luke nog meer met me heeft gedaan toen ik flauw viel.

Ik staar naar buiten naar de mooie bossen. Ik zie hoe Luke het huis verlaat en in zijn auto stapt en het terrein verlaat. Ik kan nu ontsnappen,  als ik die deur tenminste open krijg. Mijn buik maakt een borrelend geluid en dat betekent dat ik honger heb. Ik voel me zo zwakjes, ik heb amper energie. Ik loop naar een spiegel en bekijk mezelf.  Mijn blik gaat naar mijn gezicht waar een blauwe plek opzit. Ik wrijf over de plek en ik voel de pijn weer terug komen. Ik loop naar de deur en probeer hem open te krijgen wat moeilijk gaat als hij opslot zit. Ik beuk tegen de deur aan maar natuurlijk lukt dat ook niet. Ik zoek of ik iets scherps kan vinden maar niks nada noppes. 'Ik zit hier dus voor altijd vast' ik kruip in mekaar en leun tegen de deur aan. 'Harry help me!'

Ik hoor de voordeur hard dichtvallen. Luke schreeuwt vloekend enkele scheldwoorden en hij loopt stampvoetend de trap op. Ik bedenk me geen moment en ren snel, naar het bed.

Luke komt schreeuwend de kamer binnen. ‘’LAURA!’’ Luke loopt dreigend op me af en kijkt me kwaad aan. ‘’VIEZE SLOERIE DIE JE BENT. GODVERDOMME!’’ Schreeuwt hij kwaad. ‘’W-wat bedoel je?W-waar heb je het over’’ Mijn stem slaat over. ‘’De jongens en die vriendinnen van je zijn je overal aan het zoeken!’’ schreeuwt hij. ‘’Wat kan ik daar nou aan doen?!’’ Vraag ik. ‘’Niet zo'n grote mond!’’ Schreeuwt hij kwaad. Hij geeft me een klap in mijn gezicht. Zijn hand brand op mijn huid. ‘’Waarom sla jij me?’’ Vraag ik. ‘’Omdat het allemaal jouw schuld is. Het is allemaal jouw schuld, Laura. Als je nou gewoon voor mij had gekozen en niet voor die ‘Sukkel’ dan was alles anders gelopen! Dan waren wij gelukkig,  dan hoefde ik je dit niet aan te doen.’’ Spuugt Luke in mijn gezicht. Een klodder spuug belandt op mijn kin. Ik veeg walgend zijn speeksel weg.  ‘’Harry is geen sukkel! Harry is de beste en leukste jongen van de wereld. Jij zult nooit zo als hem worden, nooit!’’ Schreeuw ik, maar nadat ik die zinnen heb uitgesproken bedenk ik me dat het totaal niet verstandig was. Luke kijkt me nog kwader aan dan hij al was. Hij geeft me een harde stomp tegen mijn arm en een harde stomp in mijn buik. Ik ren weg, bang dat Luke me in mekaar slaat. ‘’Kom hier, nu!’’ Roept Luke. ‘’NEE!’’ Schreeuw ik. Ik ren naar de deur die Luke niet op slot heeft gedaan en probeer te ontsnappen.