mr nobody • kth x jjk ✔ //CZYTAJCIE OPIS//

0•45

2018 styczeń 10

Jungkook

Tak jak przypuszczał chłopak, wychowawca wspominał o wycieczce codziennie aż do jej dnia.

O ósmej wszystkie drugie klasy miały spotkać się przy wejściu do szkoły. W każdym autokarze były dwie klasy, co spowodowało, że nauczyciele naprawdę mieli ich wszystkich dosyć. Mienie sześćdziesięciu uczniów na trzech nauczycieli w jednym miejscu było dosyć odważne.

Na końcu autokaru, gdzie siedział brunet ze swoimi przyjaciółmi o dziwo nie było aż tak głośno.

-Błagam na wszystkie bóstwa świata, aby nie mówili o papierosach i narkotykach, to jest takie męczące.-powiedział Jisung opadając na swoje siedzenie. Yoonah spojrzał się na niego, a ten udawał, że umiera.

-Ile razy mamy ci powtarzać, że gdybyś nie palił na przerwach to nie miałbyś spotkań z psychologiem po lekcjach.

Sungjae uderzył chłopaka w głowę, a chłopak zaczął udawać płacz.

-To przykre, że oni uważają, iż te nasze rozmowy coś dadzą.

Na miejscu każdy był zdziwiony tym, jak dobrze wygląda uniwersytet. Żaden uczeń drugiej klasy nigdy go nie widział.
-Pani Nam, czy my jesteśmy w ogóle w Seulu?-spytał Junhoe, kiedy podszedł do wychowawcy jednej z klas. Jungkook stał obok nauczyciela i próbował podsłuchać, gdzie są, ale nauczyciel tylko ruszył głową, na znak, że nie są w stolicy.

Dwójka chłopaków podeszła do jednego z nauczycieli. Wszyscy spojrzeli się w ich stronę, a kiedy nauczyciel podał rękę i kiwnął głową jednemu z chłopaków, to drugi uczeń stanął na ławce.

-Okay, a więc z tego, co już wiecie to jesteście na uniwersytecie. Dzisiaj będziecie mieli zajęcia z uczniami i profesorami. Nazywam się Lee Jongsuk i trochę wam o nas opowiem. Prawdą jest to, że macie zajęcia z psychologii, a ja jestem na innym kierunku, ale to nieważne! Za to Seo Eunkwang jest jednym z najlepszych studentów i będzie jednym z prowadzących. Dobra, pewnie was nudzę, więc już chodźmy.

Przechodząc przez korytarze uczniowie słuchali, jak student opowiada o uniwersytecie.

Kiedy w końcu weszli do auli, uczniowie zajęli swoje miejsca.

Czekali dziesięć minut aż ktoś wejdzie i zacznie z nimi zajęcia. Wiele uczniów była zła na swoich rodziców, bo kazali im tu przyjść.

Do sali wykładowej weszła kobieta. Zaczęła opowiadać o wielu rzeczach i jak się okazało to zajęcia wcale nie nudziły uczniów.

Były różne pytania, ankiety i konkursy, które naprawdę ich interesowały. Nie rozmawiali o papierosach i narkotykach. Studenci próbowali wytłumaczyć, jak wybrali uniwersytet i kim zawsze chcieli zostać. Jeden z profesorów spytał czy ktoś z obecnych ma zamiar iść na psychologię i nikt nie podniósł ręki.

-Dobra, a więc teraz pytanie. Kto z was ma chłopaka lub dziewczynę?-spytał chłopak, który powitał ich przed uniwersytetem.

Kilkoro uczniów podniosło rękę.

-Nie sądzicie, że to trochę przykre?-szepnął Jisung do swoich przyjaciół, a oni w tym samym czasie powiedzieli do niego "zamknij się".

-Okay to teraz lepsze pytanie. Waszym zdaniem ile jest rodzajów miłości?

Jakaś dziewczyna podniosła rękę i przez pięć minut odpowiadała na pytanie.

Wystarczyły dwa zdania.

-Dobra, rozumiem. Teraz kolejne pytanie. Waszym zdaniem miłość buduję czy rujnuję?

Na sali była cisza, jak się zdawało przez kilkanaście minut, a tak naprawdę raptem minuta.

Rękę podniosła jakaś dziewczyna, której brunet nigdy nie widział, więc kiedy zaczęła mówić bardziej się skupił.

-Moim zdaniem miłość rujnuje. Chyba nie ma nic bardziej bolesnego niż strata kogoś kogo się kocha, prawda? Rozumiem, że mając kogoś kogo kochamy jesteśmy szczęśliwi, ale prędzej czy później to znika i nas rujnuje. To mi się nie podoba, beznadziejne to jest.-powiedziała, a cała sala zaczęła klaskać. Każdy słuchał jej uważnie słuchał.

Przecież wszystko przemija.-pomyślał Jungkook robiąc kółka opuszkami palców na udzie Hoseoka.

Po zajęciach wszystkie klasy miały robione zdjęcie przy wejściu.

Każdemu spodobała się ta wycieczka i nikt już nie był na swoich rodziców. Wiele uczniów dzięki temu zrozumiało, że nie można niczego przekładać na później.