η μαγεια των αστεριων

Παρτυ στην παραλια

Βγαίνω απο το σχολειο εχοντας γράψει και το τελευταιο μαθημα, τη βιολογία. Εντάξει ευκολη ήταν. Αλλη μια σχολική χρονια λοιπον εφτασε στο τέλος της. Δεν μπορω να πιστεψω οτι σε δυο χρονια απο το τωρα θα δινω πανελλήνιες. Θελω να περασω αρχιτεκτονική. Μακαρι να τα καταφέρω τότε. Αλλα και η δευτερα λυκείου που έρχετε δεν θα ειναι και άσχημη. Ολοι σε αυτην την ταξη περνούσαν πολυ καλά. Φτάνω λοιπον σπιτι μου και παιρνω εναν μεσημεριανό ύπνο για να ειμαι ξεκούραστος για το βραδινό πάρτυ στην παραλία. Αφου ξυπνησω συνειδητοποιώ πως πρέπει να ετοιμαστώ. Φόρεσα μια τζιν βερμούδα και ενα άσπρο πουκάμισο. Απο κατω τα αθλητικά μου. Κατέβηκα κάτω και ειδα το αμαξι του πατερα του Νίκου. Μεσα ηταν ειδη ο Johnny και ο Κωστας. Επειδη η παραλια στην οποια θα γινοταν το παρτυ ηταν μακριά θα πηγαίναμε με το αμαξι του πατέρα του Νικου θα γυρίζαμε με του Κώστα. Εμενα οι γονεις μου ειχαν φυγει και του Johnny δούλευαν.

Φτάσαμε λοιπον στο beach bar.Στην πόρτα του βρίσκονταν κατι διακοσμητικές μπάλες θαλάσσης. Μεσα ήταν γεμάτο απο παιδια του.σχολείου μας.Αλλοι χόρευαν και αλλοι συζητούσαν Βρήκαμε τα υπολοιπα παιδια της τάξης μας και καθήσαμε μαζι τους. Ο σερβιτόρος μας εφερε ενα κοκτέιλ που όταν το δοκίμασα καταλαβα οτι εχει και αλκοόλ μέσα. Καποιοι απο την παρεα ζήτησαν και αλλο. Εγω ομως δεν ζήτησα. Έπειτα αρχησαμε να κανουμε τις βλακείες που κανουμε στα πάρτυ. Καποια στιγμη το ματι μου εεσε στην πόρτα. Εκει ειδα την Όλγα να μπαίνει με τη Λένα. Ήταν πανέμορφη. Φορούσε μια άσπρη ψηλομεση παντελονα, μαύρο στενό τοπακι και χρυσα πέδιλα. Το μακιαζ της ηταν στους τόνους του μπλέ ενω τα ξανθά ελαφρώς σπαστά μαλλια της πλεον ηταν ολοισια. Κοίταξα το Johnny που κοιτούσε προς τη Λένα. Με αυτο το μπλε φορεμα που φορούσε εκανε τη διαφορά. Σε καποιο σημείο η Λένα κοίταξε προς το μερος μας και κούνησε το χερι της. Το ίδιο εκανε και ο Johnny. Η Όλγα κοίταξε για λιγο προς το μερος μου. Για ενα ολοκληρο λεπτο οι ματιές μας είχαν κλειδώσει. Μετα κάθησε με την Λένα και ο σερβιτόρος εφερε και σε αυτες το ίδιο.

Δεκα λεπτα αφου ειχαν ερθει τα κορίτσια στο μπαρ επικρατούσε ο κακός χαμός. Καποιοι χόρευαν μεθυσμένοι καποιοι ηταν στις τουαλέτες και έβγαζαν τα εσώψυχα τους και αλλοι ειχαν φυγει. Απο τη δικια μου παρέα ο Στρατός ειναι εκει σώος και αβλαβής, ο Στέργιος ειχε παει με την κοπελα του την Άννα καλα το πως κράτησε αυτος τόσους μηνες σχέση είναι άλλο θέμα σε μια μερια της παραλίας να μν μπω σε λεπτομέριες να πω τι θα κάνουν, ο Νικος και αυτος απομονώθηκε με την ελευθερία, αυτοι και εγω δεν ημαδτε μεθυσμένοι. Σε αντίθεση με τον Κώστα και τον Johnny που εχουν πιει ολο το Βόσπορο. Εγω τωρα προσπαθω να τους συνέφερω αλλα αυτοι θελουν να παίξουμε μακρια γαϊδούρα. Τι τραβάω θεέ μου! Δεν με βοηθάει και αυτος ο Στρατός
-Ε Τεο φευγω παω να παίξω..... Λεει ο Johnny και κατευθύνεται προς το τραπεζι της Όλγας και της Λένας. Τι παει να κανει....

~Αφήγηση από την πλευρά της Λένας ~

Αυτα τα κοκτέιλ με το αλκοόλ που μας σέρβιραν ειναι τέλεια. Εχω πιεί ειδη τρεισήμισι. Ηπια και της Όλγας που δεν της αρεσε και ήπιε το μισώ. Ωρες ωρες ειναι πολυ ξενέρωτη. Αισθάνομαι το κεφαλι μου βάρη. Δεν μπορω να ακουσω την Όλγα που μου μιλάει. Το μονο που ακουω ειναι μια Βαβούρα. Ωχ κατσε με γελούν τα μάτια μου ....Οχι ο Johnny ερχεται προς το μερος μάς.
-Λενιτσα πως περνάς. Με ρωτάει απο τη φωνη του και μονο καταλαβαινω οτι ειναι αυτος πιωμένος.
Ξαφνηκα απο τη Βαβούρα που ακουγα αρχίζω να αισθάνομαι μια ξαφνηκη αισθηση ελευθερίας. Σαν να ξερω το Johnny χρόνια.
-Χορεύουμε; Τον ρωτάω
-Παμε
Με πιανει απο τη μεση και αρχίζουμε να χορεύουμε. Ευτυχως πήγαινα ενα χρόνο χορο και ξερω λιγα βήματα. Ειναι τοσο τελεια στιγμή. Το άγγιγμα του ειναι υπέροχο. Δεν θελω να τελιώσει αυτη η νύχτα. Θελω να ζω αυτη τη στιγμή για πάντα. Τη στιγμη που με έχει αγκαλια και χοροπηδάμε. Καποια στιγμη στραβοπαταω και πέφτω. Ομως με κρατάει.
-Είσαι καλά; Με ρωτάει.
-Ναι μια χαρά.
Τα πρόσωπα μας ειναι σε απόσταση αναπνοής. Ακούω την ανάσα του. Μου ζεσταίνει το πρόσωπο. Αχ δεν μπορω θα λιώσω. Με πλιαζει κι'άλλο. Τα χείλη μας ειναι ετοιμα να ενωθούν οταν ξαφνικά........

~Ωπ τι έχουμε εδώ. Θα μπορέσουν αραγε τα παιδια να συνεχησουν το φιλί τους; Ποιος τους διέκοψε άραγε; Οταν θα ξεμεθησουν (γιατι ειναι και μεθυσμένοι) θα μετανιώσουν που ηρθαν κοντά. Η συνεχεια στο επόμενο ✨.Ευχαριστω για την ανάγνωση 😘😘~