η μαγεια των αστεριων

Να αποδρασουμε

Δεν έχω λόγια...... Θέλω απλά να πω ενα μεγαλο ΕΥΧΆΡΙΣΤΩ σε ολους εσάς που διαβάζετε την ιστορία μου και την κάνατε να φτασει σε αυτήν τη θέση. Love ya guys <3.

Πίσω στην  ιστορία μας....

Γυρναω και βλέπω το Βασίλη, τον ξάδερφό μου. (Όσοι δεν θυμάστε το Βασίλη πηγαινεται στο κεφάλαιο με τιτλο:τα γενέθλια)
-Βασίλη. Ποσο καιρό έχω να σε δω. Απο τα γενέθλιά μου.
-Ισχύει έχουμε καιρό να τα πούμε! Καταρχάς θέλω να σου ζητησω συγνώμη που δεν μπορεσα να έρθω στην κηδεία της μάνας σου. Θεια μου ηταν έπρεπε να ερθω αλλα.... Δουλειές.
-Δεν πειραζει ρε σιγά. Για πες μου εσύ πως είσαι; Η Φωτεινή; Τι κανει;
-Ααα πολύ καλά είναι που να σ'τα λέω. Την πήραν σε μια ομάδα βόλεϊ στη Γερμανία όπως και εμενα. Αυτήν την πήραν στων γυναικών και εμένα στον ανδρών.
-Μπράβο ρε τέλεια. Ποτε φεύγετε ;
-Μεθαύριο
-Να σε δω πριν φύγεις ε;
-Ναι ρε εννοείται! Δεν μου λες εσύ τελικά με αυτήν την Όλγα πως μου την είχες πει τοτε, έγινε κάτι;
-Που να στά λέω μεγάλη ιστορία....
-Εχω χρόνο πάμε να μου πεις.

Του είπα ολα όσα συνέβησαν με την Όλγα. Για το πως τα φτιαξαμε, για τη σχεση μας, για τις φήμες που βγήκαν μετά, για όλα.
-Ε λοιπον, αυτά μονο σε μεξικάνικες σαπουνόπερες συμβαίνουν.... Ακου βιαστης.
-Ναι ρε και όλοι στη κηδεία με κοιτούσαν με μισο μάτι. Αμέσως πίστεψαν σε μια φήμη.

-Λοιπον, σκέφτηκα κάτι.. Πέρσι το καλοκαίρι πήγανε με τη φωτεινή στο Ναύπλιο και μείναμε στο σπίτι της θείας Αμαλίας. Τη θυμάσαι τη θεια Αμαλία ;
-Ναι πηγαίναμε εκει όταν ήμασταν μικροί, μετα μάλωσε με τον μπαμπά μου για ενα θέμα και δεν πήγαιναμε πια και εσύ είχες χτυπήσει στο χερι και επειδή ματωσε νομίζεις οτι θα πεθάνεις. Είπα γελωντας.
-Αυτό κάνω όπως δεν το θυμάμαι. (Ειπε και καλά θυγμενος). Τα παιδιά της έχουν φύγει και είναι μονη της. Θέλεις να πάτε να μείνετε εκεί με την Όλγα. Να μην ξεβολεβετε και τη Λένα τη φιλη σας, τώρα ειδικα που έπαθε οτι έπαθε, η θεια είναι μονη δεν έχει κάποιον. Παρέα θέλει και θα σας κανει καλό να φυγεται. Και μακρια απο τους εχθρούς σας θα ειστε και θα ξεχαστούν και οι φήμες. Το σχολείο το συνεχίζεται εκεί.
-Εχεις ενα δίκαιο.
-Ωραία ρωτά σήμερα την Όλγα και αν θέλει πάρε με τηλέφωνο για να ενημέρωσω και τη θεία.
-Ωραία πάω να της το πω. Τα λέμε!

Αφού εφτασα σπίτι της ειδα να κάθεται στο κρεβάτι με ενα κουτί πατατακια.
-Αγάπη, γυρησα. 
-Χευ. Κάθησε! (Μου λέει δείχνοντας το κρεβάτι) . Πως την η βόλτα σου;
-Καλη ηταν. Έχω όμως να σου πω κάτι.
-Ακούω....

Της είπα ολα όσα μου ειπε ο Βασίλης αν κρινώ απο τις εκφράσεις που επερνες στο πρόσωπο της φάνηκε να της άρεσε.
-Κοιτά να και θα μου λείψουν τα παιδιά εδώ. Όμως θέλω να αποδρασουμε. Να κάνουμε μια νέα αρχή.
-Και εγώ αυτό πιστεύω. Λέω και τη φιλαω στο στόμα.

Αμέσως βγάζω το κινητό μου και στέλνω μήνυμα στο Βασίλη και του λέω την απόφαση μας. Αφού του στελω πηγαίνω για ύπνο.

-Καλημέρα baby. Λέει μια φωνη δίπλα μου.
-Δεν πηγες σχολείο ;
-Όχι βαριομουν και είπα να μείνω εδώ μαζί σου.
-Χμμμ καλα εκανες κορίτσι μου. Λέω και την αγκαλιαζω.
Τη στιγμη μας διακόπτει ο ήχος του κινητού μου.
-Ναι! Απαντάω.
-Ελα ρε ο Βασίλης είμαι.
-Α έλα ξαδερφε τι έγινε;
-Μίλησα με τη θεια και είπα οτι μεθαύριο μπορείτε να πάτε εκεί.
-Α τέλεια ευχαριστω και για την εξυπηρέτηση ρε!
-Τίποτα ρε οικογένεια ήμαστε!

{......}

Έφτασε η μερα που θα φευγαμε μια για παντα απο την Αθήνα. Θα κάναμε μια νέα αρχή μακρια απ'ολους και απ'ολα.
-Ολα έτοιμα!  Λέει η Όλγα κρατώντας τη βαλίτσα της στο χερι της. -Ωραία. Ελα πάμε να αποχαιρετήσουμε και τους άλλους.

Πηγαίνουμε προς την κουζινα, εκεί μας περίμεναν ο Johnny με τη Λένα.
-Φεύγετε ;
-Ναι έφτασε η ώρα.
-Θα μου λήψεις φιληη! Λέει η Λένα και η Όλγα την αγκαλιάζει.
-Θα έχουμε επικοινωνία τακτικά!
-Λοιπον Johnny καλά να περνάτε. Λέω και κάνουμε την τυπική αντρική χειραψία.

Αφού αποχεραιτησουμε τους άλλους κατεβαινουμε κάτω οπου μας περιμενε ο Βασίλης.
-Βασίλη τι κανεις εδώ;
-Είπα να σας χεραιτησω πριν φύγετε μιας και φευγουμε και εμείς σήμερα.
-Ναι α και απο'δω η Όλγα η κοπελα μου. Λέω δείχνοντας την.
-Χαρηκα!
-Και εγώ! Λεν και δίνουν τα χέρια.
-Λοιπόν καλά να περνάτε!
-Ευχαριστούμε και εσείς. Λέω και μπαίνουμε μέσα στο ταξί που ήρθε να μας πάρει για να μας παει στη σταση λεωφορείου.

-Λοιπον, αυτό ηταν τώρα φευγουμε
-Ναι. Μου λέει κάπως κουρασμένα.
-Τι έγινε ;
-Τίποτα απλα ζαλιζομαι λίγο.
-Κοιμησου να σου περάσει. Της λέω και αυτή ξαπλώνει στον ώμο μου.

Το ταξί αρχίζει να προχωράει. Σημερα είναι η ωρα να αποδρασουμε. Απ'ολους και απ'ολα.

~Ευχαριστω για την ανάγνωση kisses:-D ~